เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 272

ก่อนพวกเขาจะออกไป เจลลี่ บีน รบเร้าอยากไปเยี่ยมคุณตาด้วย แต่จอห์นได้ห้ามเธอไว้

"เรายังไม่รู้เลยว่าคุณตาของหลานจะรู้สึกตัวหรือยัง ถ้าคุณตาฟื้นเมื่อไหร่ ปู่จะพาหลานไปเยี่ยม เป็นเด็กดีนะ"

เจลลี่ บีน ทำหน้าบึ้ง "ก็ได้ค่ะ"

เวอเรียนลูบหัวเธอ "เจลลี่ บีน เป็นเด็กดีนะลูก"

ระหว่างทางที่ฮีลตันกับเวอเรียนไปที่โรงพยาบาล เวอเรียนสงสัย "แปลกจัง เมื่อตอนเช้าอารองยังดูสบายดีอยู่เลย ตอนที่เขามาเยี่ยมพวกเรา ทำไมถึงได้หมดสติกะทันหันล่ะ?"

ฮีลตันที่กำลังขับรถอยู่ตอบเธอ "อารองเป็นโรคหลอดเลือดหัวใจตีบเรื้อรัง อาการป่วยของท่านคงกำเริบขึ้นมาอีก"

"หวังว่าอารอง จะไม่เป็นอะไร"

เวอเรียนภาวนาให้เจมส์ปลอดภัย เธอส่งกำลังใจไปให้เจมส์

สำหรับจอห์นแล้ว เธอคิดว่าเขาดุและเคร่งครัด แต่เจมส์ก็ดูสนิทกับเขา ตอนที่เธอเจอเจมส์ครั้งแรก เธอรู้สึกว่าเข้ากันได้ดีกับเขา

เมื่อพวกเขาไปถึงโรงพยาบาล ซาร่าและ เจน นั่งรออยู่บนเก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉิน ทั้งสองคนกอดกันแน่น ใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวล

ทันทีที่เจนเห็นฮีลตัน เธอรีบลุกจากเก้าอี้ แล้ววิ่งไปกอดเขา

"พี่คะ...คุณพ่อหมดสติกะทันหัน! บอกฉันทีว่าคุณพ่อจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม?! ฉันกลัวมาก..."

ฮีลตันลูบผมและปลอบเธอ "พี่อยู่นี่แล้ว อารองจะไม่เป็นอะไร"

เจนร้องไห้สะอึกสะอื้นมาก่อนแล้ว แต่หลังจากฮีลตันปลอบเธอ เธอร้องไห้หนักกว่าเดิม ทุกคนเห็นได้ว่าเจนเชื่อใจฮิลตันมาก

เวอเรียนไม่ชอบที่ฮีลตันกอดผู้หญิงอื่น แม้ว่าผู้หญิงที่เขากอดตอนนี้จะเป็นน้องสาว เธอรู้สึกหึงพวกเขาเล็กน้อย แต่ว่าเธอไม่อยากทะเลาะเรื่องนี้ เพราะว่าเจนกำลังเศร้าและเป็นห่วงพ่อของเธอ

ในตอนที่ซาร่าเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเวอเรียน เหมือนมีแสงแฟลชในดวงตาเธอ เธอดูเย็นชาและไม่ทักทายเวอเรียนเลย

เวอเรียนไม่อยากรบกวนเธอ เธอเดาว่าซาร่ากำลังเป็นห่วงสามี จึงไม่ได้สนใจเธอ

เวอเรียนเดินเข้าไปปลอบเธอ "น้ารองคะ อย่าห่วงเลยค่ะ อารองเพึ่งไปเยี่ยมเราเมื่อเช้านี้ ตอนนั้นเขายังแข็งแรงอยู่ เขาจะไม่เป็นอะไรค่ะ"

ซาร่าตกใจ ขมวดคิ้วเข้าด้วยกัน "เธอว่าอะไรนะ เขาไปหาเธอกับฮีลตันเมื่อเช้าเหรอ?"

"ใช่ค่ะ น้ารอง"

สายตาของซาร่าดูเย็นชากว่าเดิม

เจมส์กล้าดียังไงที่ปกปิดเธอ แล้วไปเยี่ยมเวอเรียน คงห่วงลูกของเขากับโจลินมากสินะ!"

ประตูห้องฉุกเฉินเปิดออก

มีหมอสองสามคนออกมาจากห้องฉุกเฉิน ซาร่ารีบเข้าไปถาม "คุณหมอคะ เขาเป็นยังไงบ้างคะ?"

"นายท่านฟัดด์ หมดสติกะทันหันเนื่องจากหัวใจวาย โชคดีที่พาเขาส่งโรงพยาบาลทันเวลา และตอนนี้ เฮนซ์ไม่เป็นอะไรแล้ว พวกคุณควรดูแลเขาให้มากขึ้น ผมไม่รับประกันว่าเขาจะไม่หมดสติอีก"

ซาร่าถอนหายใจด้วยความโล่งอก!

หลังจากย้ายเจมส์ไปอยู่ห้องคนไข้ เจนยังกอดฮีลตันและไม่อยากปล่อยเขาไป

เจมส์ไม่มีลูกชาย และมีเขาเป็นหลานชายเพียงคนเดียว แล้วยังเป็นพี่ชายคนเดียวของเจน มันเหมาะสมแล้วที่จะอยู่ดูแลพวกเขาที่นี่

เวอเรียนอยากพักผ่อนเหมือนกัน เธอกำลังตั้งครรภ์ และอาการของเธอยังไม่คงที่ เธอไม่สามารถอยู่รอให้เจมส์ฟื้นขึ้นมาก่อนได้

ฮีลตันบอกเจน "พี่จะไปส่งพี่สะใภ้ก่อน แล้วจะกลับมา"

เจนดื้อและดึงมือเขาไว้ ไม่ยอมปล่อยให้เขาไป "พี่ชาย พี่ก็แค่ให้ผู้ช่วยส่งเธอกลับก็ได้ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับคุณพ่ออีกล่ะ? วันนี้พวกเรากลัวกันแทบตาย...อย่าไปเลยนะ?"

เมื่อเห็นแบบนี้แล้ว เวลาเรียนจึงพูดออกไป "ฮีลตัน ฉันจะอยู่ที่นี่และช่วยพวกคุณ ฉันไม่เป็นไรหรอก"

ฮีลตันไม่ยอมให้เธอทำแบบนั้น "คุณยังไม่แข็งแรง ผมกลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับคุณ ถ้าคุณยังอยู่ที่นี่ต่อ ผมจะให้คุชมารับคุณ คุณกลับบ้านไปพักผ่อนเถอะ ผมจะกลับบ้านเมื่ออารองฟื้นแล้ว"

เวอเรียนพยักหน้า "อย่างนั้นก็ได้"

เมื่อคุชมาถึงที่โรงพยาบาล และก่อนจะออกไป ฮีลตันค่อย ๆ ดึงเวอเรียนไว้

เวอเรียนรู้สึกอุ่นใจ เธออ่านข้อความแล้วยิ้มที่มุมปาก

"โอเค"

ที่โรงพยาบาล ฮีลตันกำลังส่งข้อความหาเวอเรียนในวีแชท เมื่อเธอกลับมาจากห้องน้ำ เธอเห็นเขาส่งข้อความ ใบหน้าเขาดูอ่อนโยน

เธอเดินไปหาและนั่งข้างเขา "พี่ชาย ฉันจำได้ว่าพี่ไม่ชอบคุยกับคนอื่น แล้วตอนนี้... ทำไมถึงคุยกับคนอื่นล่ะ?"

ฮีลตันล็อคหน้าจอมือถือ "พี่สะใภ้ของเธอไม่ใช่คนอื่นหรอกนะ"

"..."

คำตอบของเขาทำให้เจนรู้สึกอึดอัด ภายในใจรู้สึกแย่

หลังจากกินอาหารอร่อยและขนมที่คุชนำมาให้แล้ว เวอเรียนรู้สึกอิ่ม เธอไปที่เตียงแล้วนอนลงอีก

เธอนอนไปเยอะแล้วในตอนกลางวันและ ในตอนนี้ เธอไม่รู้สึกง่วงอีกแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น วันนี้ไม่มีละครสนุก ๆให้ดู สิ่งเดียวที่อยู่ในความคิดของเธอคือฉากที่เจนกอดฮีลตัน

ยิ่งเธอคิดถึงมันมากเท่าไหร่ เธอยิ่งรู้สึกว่า ความรู้สึกของเจนที่มีต่อฮีลตันนั้น มากเกินไปหน่อย เธอเข้าใจดีว่า น้องสาวอยากเป็นเจ้าของพี่ชาย แต่เจนแสดงออกอย่างชัดเจน หรือไม่ใช่?

เธออดไม่ได้ที่จะส่งข้อความหา เซรีน ลุดด์ "เธอมีพี่ชายใหม?"

เซรีนตอบ "มีสิ ฉันมีพี่เป็นญาติผู้ชายสองคน จากทั้งทางพ่อและทางแม่ ฉันสนิทกับญาติทางพ่อ แต่ไม่ค่อยสนิทกับญาติทางแม่"

"ถ้างั้น ถ้าญาติทางพ่อของเธอมีแฟนหรือ ภรรยา เธอจะรู้สึกว่าพี่ชายเธอ ถูกแย่งไปจากเธอไหม?"

เซรีน ลุดด์ ตอบมาแค่ "..."

หลังจากส่งข้อความที่มีแค่จุดไข่ปลา แล้วเธอก็ตอบ "ทำไมต้องคิดแบบนั้นด้วยล่ะ ญาติของฉันก็มีครอบครัวได้เหมือนกัน เขาไม่ได้เป็นของฉันสักหน่อย"

"งั้นเธอไม่อิจฉาเหรอ ที่พี่ชายเธอจะดูแลผู้หญิงคนอื่นมากกว่าเธอนะ?"

"มีอะไรให้อิจฉาล่ะ เขาแค่เป็นญาติ เขาก็ต้องดูแลภรรยาของเขาอย่างดีสิ เวอเรียนทำไมเธอถามคำถามแปลก ๆ?"