เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 454

"เซรีน ลุดด์ นี่ยังอยู่กับไอ้เลวนี่อยู่เหรอ?!"

แม่ของเซรีนโกรธจัด เมื่อเธอเข้ามาในห้อง เธอโกรธจนไม่มีสติ ในเมื่อหาอาวุธในห้องนั่งเล่นไม่ได้ เธอก็วิ่งเข้าไปในห้องครัวแล้วหยิบไม้กวาดมา เพื่อจะเอามาตีลูกสาวของเธอ

"ทำไมถึงไม่ฟังแม่เลย? ทำไมไม่ฟังสิ่งที่แม่บอก?!"

เซรีนถอยหนีด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่วิลสันจะรีบเข้ามาปกป้องเธอ

ไม้กวาดฟาดลงบนหลังของวิลสัน!

แม่ของเซรีนตะโกน "ถอยไป! แกไม่ควรเข้ามายุ่ง ตอนที่ฉันกำลังสั่งสอนลูกของฉัน!"

วิลสันกอดหญิงสาวไว้แน่น เขาไม่ยอมปล่อยเธอ เขาจึงตัดสินใจพูดออกไป "คุณน้าครับ เป็นความผิดของผมเองทั้งหมด ผมเข้ามายุ่งกับเซรีนเอง ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลยนะครับ"

"แกจะไม่ออกไปใช่มั้ย! ดีมาก! ฉันจะได้ตีแกด้วย!"

ไม้กวาดทำมาจากพลาสติก แม่ของเซรีนค่อนข้างมือหนัก มันจึงใช้เวลาไม่นานที่จะทำให้ไม้กวาดหัก แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ความโกรธของแม่เธอลดลง เธอไปคว้าแท่งโลหะมาจากราวแขวนเสื้อผ้ามาตีแทน นั่นยิ่งทำให้วิลสันเจ็บปวดมากขึ้น

เซรีนรู้สึกได้ว่าตัวของเขาสั่นจากแรงตี

ดวงตาของเธอแดง แล้วเธอก็พูดขอร้องกับแม่ของเธอ "แม่คะ หยุดตีเขาเถอะค่ะ! มันเป็นความผิดของหนูเอง"

เธออยากจะหลุดออกจากอ้อมกอดของวิลสัน เธอไม่อยากจะให้เขาต้องทนถูกแม่ของเธอตี แต่วิลสันก็ยังกอดเธอเอาไว้ เธอจึงได้แต่ขอร้องแม่ของเธอ

"แม่คะ...หยุดตีเขาเถอะ...หนูขอร้อง หนูขอโทษ!"

พ่อของเซรีนทนดูต่อไปไม่ได้ เขาพยายามจะหยุดภรรยา แต่มันก็ไม่ได้ผล เขาจึงแย่งแท่งโลหะมาจากเธอ แล้วโยนลงไปข้าง ๆ "พอได้แล้ว! คุณคิดว่าตีลูกแล้วจะแก้ปัญหาได้รึไง? เรามานั่งคุยกันดีกว่า!"

แม่ของเซรีนยังคงโกรธอยู่ "นั่งคุยกัน? ดูพวกเขาสิ พวกเขาจะฟังเรางั้นเหรอ? คุณไม่คิดว่าลูกเปลี่ยนไปเหรอ?"

วิลสันเช็ดน้ำตาให้เซรีน แล้วถามเสียงเบา "คุณเจ็บมั้ย?"

เซรีนสะอื้นแล้วส่ายหน้า เธอแตะบนแผ่นหลังของเขา "แล้วคุณล่ะ? เจ็บมั้ย?"

แม่ของเซรีนมองพวกเขาด้วยความโกรธ เธอไม่อยากจะเห็นการกระทำของพวกเขา เธอถึงนั่งลงที่โต๊ะกินข้าว แล้วพูด "เซรีน ลุดด์ แม่จะให้ลูกตัดสินใจ ถ้าคบกับผู้ชายคนนี้ต่อ ก็ไม่ต้องมาเรียกพวกเราว่าพ่อหรือแม่อีก ไม่ต้องกลัวว่าจะอายหรอก แต่แม่กับพ่อของลูกต่างหากที่อาย"

คบกับผู้ชายโสดแต่เลว ก็ยังดีกว่าคบกับผู้ชายที่แต่งงานแล้ว

คนอื่นจะเรียกเธอว่าไร้ยางอาย และผิดศีลธรรม!

"แม่คะ...วิลสัน...วิลสันหย่าแล้ว"

มีแสงประกายเกิดขึ้น จากแววตาของพ่อกับแม่ของเธอ ก่อนที่แม่ของเซรีนจะหันมามองเธอแล้วถาม "เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ?"

วิลสันตอบ "คุณลุง คุณน้าครับ รูบี้กับผมแค่จดทะเบียนสมรสกัน แต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน และผมก็หย่ากับเธอแล้ว ตอนนี้ผมโสด ผมจึงอยู่กับเซรีนได้แล้วครับ"

แม่ของเซรีนยิ้มเยาะแล้วพูด "เซรีน ลุดด์ ลูกเชื่อเรื่องไร้สาระพวกนั้นเหรอ? ในเมื่อผู้ชายคนนี้หย่ากับเมียเขาวันนี้ เขาก็จะทำกับลูกวันอื่นเพราะเป็นเมียน้อยเขา เซรีน ลุดด์ แม่ห้ามไม่ให้คบกับผู้ชายคนนี้ ถ้ายังจะคบต่อ งั้นก็อยู่ด้วยตัวเองก็แล้วกัน"

"แม่..." เซรีนเช็ดน้ำตา " ทำไมต้องมาบังคับหนูแบบนี้ด้วย?"