เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 455

เซรีนเดินทางกลับไปที่เมือง เคลียร์ ริเวอร์ ทาวน์ เธอเป็นกังวลมาก รู้สึกหัวใจเต้นแรงจนมาจุกอยู่ที่ลำคอ

แม่ของเธอมีสุขภาพหัวใจไม่ค่อยดี เธอเป็นความดันโลหิตสูง เซรีนไม่แน่ใจว่าแม่ของเธอโกรธมาก จนทำให้ความดันขึ้น และทำให้หัวใจวายรึเปล่า

เธอรู้สึกผิดมาก ถ้าหากว่าแม่ของเธอต้องเข้าโรงพยาบาล เพราะความสัมพันธ์ของเธอกับวิลสัน

หลังจากที่นั่งรถบัสมาประมาณสองถึงสามชั่วโมงในคืนนั้น เธอก็มาถึงเมือง เคลียร์ ริเวอร์ ทาวน์

เซรีนโทรหาพ่อของเธอ เมื่อเธอมาถึง "พ่อคะ พ่ออยู่ที่โรงพยาบาลกับแม่รึเปล่า หรืออยู่ที่บ้าน?"

แม่ของเซรีนที่กำลังนอนอยู่บนเตียง แม่ของเธอจ้องตาพ่อของเธอ หลังจากที่พ่อของเธอรู้ความหมายแล้ว เขาก็บอกลูกสาว "เซรีน ลูกมาที่บ้านได้เลย เราอยู่ที่บ้าน แม่ของลูกออกจากโรงพยาบาลแล้ว"

"อะไรนะ? พ่อแน่ใจหรอคะว่าแม่ออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว? แม่ไม่ต้องรอดูอาการที่โรงพยาบาลอีกสองสามวันเหรอ?"

"หมอบอกว่าอาการของแม่ เกิดจากความเครียด จึงต้องการพักผ่อน ไม่จำเป็นที่จะต้องอยู่โรงพยาบาลก็ได้ ลูกอยู่ที่ไหน? ให้พ่อไปรับมั้ย?"

"ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวหนูก็ถึงบ้านแล้ว"

ดูเหมือนว่าเธอจะทำร้ายแม่ของเธอ

เซรีนรู้สึกเศร้าและโทษตัวเอง แม้ว่าเธอจะไม่อยากให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น มันก็ยังคงเป็นความผิดของเธอ และแม่ต้องมาป่วยเพราะเธอ

เมื่อเซรีนมาถึงบ้านแล้ว เธอก็รีบเปลี่ยนรองเท้าแตะ แล้วรีบเข้าไปดูอาการของแม่เธอในห้องนอน

"แม่คะ เป็นยังไงบ้าง?"

แม่ของเซรีนจับศีรษะ แล้วร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด “โอ้ พระเจ้า ปวดหัวจังเลย โอ้ เซรีน แม่ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าให้ลูกเชื่อฟังพวกเรา ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับแม่ แม่ก็คงจะช่วยลูกอีกไม่ได้แล้ว ลูกเป็นคนที่แม่เป็นห่วงมากที่สุดนะ"

เซรีนสูดน้ำมูก เมื่อได้ยินแบบนั้น "แม่คะ พูดอะไรแบบนั้น? แม่จะต้องอยู่ไปอีกนาน!"

"หมอบอกว่าถ้าแม่โกรธขึ้นมาอีก อาการของแม่อาจแย่ลงกว่านี้ ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วไม่อยากจะคิดเลย..."

เซรีนพยักหน้า แล้วกัดริมฝีปาก "แม่คะ หนูจะไม่ดื้อกับแม่อีกแล้ว"

"สัญญากับแม่นะ ลูกต้องสัญญาว่าจะไม่คบกับวิลสันอีก?" แม่ของเธอตาเป็นประกาย

เซรีนตกใจ หงังจากที่เธอลังเลอยู่สักพัก เธอก็รวบรวมความกล้าและพูดออกไป "แม่คะ ตอนนี้อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้เลย เรามาคุยกันหลังจากที่แม่หายดีแล้วกันเถอะ"

เธอคิดเรื่องนั้นไว้แล้ว เธอไม่ควรทำให้แม่เป็นกังวล แต่เธอก็ไม่อยากยอมแพ้เรื่องวิลสันง่าย ๆ เหมือนกัน

เธอรู้ว่าวิลสันจริงจังกับเธอ เธอจะผิดไหมถ้าต้องเลิกกับเขา เพราะพ่อแม่ของเธอ

"โอ้ พระเจ้า...ฉันเริ่มปวดหัวอีกแล้ว"

แม่ของเซรีนผลักเซรีนออกไป เธอดูเจ็บปวดมาก

เซรีนไม่รู้จะทำยังไง เธอมองไปที่พ่อของเธออย่างกระวนกระวาย "พ่อคะ เราจะทำยังไงกันดี? เราควรพาแม่ไปโรงพยาบาลมั้ยคะ?"

พ่อของเธอไม่ได้ห่วงภรรยาของเขา เธอก็แค่แกล้งทำ แม้ว่าความดันโลหิตของเธอจะค่อนข้างสูงมากกว่าปกติ แต่มันก็ไม่น่าจะทำให้ปวดหัวขนาดนี้ เมื่อเขาเห็นความตื่นตระหนกของลูกสาว เขาก็บอกเธอ "ไปอาบน้ำเถอะ เซรีน พ่อจะดูแลแม่ให้เอง แม่ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก ไม่ต้องห่วง ลูกคงเหนื่อยแล้วเพราะต้องเดินทางมาไกล"

แม่ของเซรีนเหลือบมองสามี ทำไมเขาไม่เล่นไปตามน้ำด้วยล่ะ?

ถ้าเขาเล่นไปตามน้ำ ยัยตัวแสบก็คงจะยอมตกลงไปแล้ว!

หลังจากที่เซรีนออกไปจากห้องอย่างไม่ค่อยเต็มใจ แม่ของเธอก็เริ่มบ่น