เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 467

ที่โรงเรียนอนุบาล ไทเลอร์นั่งกับ เจลลี่ บีน

ไทเลอร์เหลือบมอง เจลลี่ บีนหลายครั้ง เขาอดไม่ได้ที่จะบอกเธอ "เจลลี่ บีนภายในสองสามวันนี้ ฉันอาจจะย้ายไปเรียนที่โรงเรียนอื่น"

เจลลี่ บีนขมวดคิ้วแล้วมองเขา "ทำไมล่ะ?"

ไทเลอร์บอกความจริงกับเธอ "เพราะตระกูลของฉันจน และค่าเรียนที่นี่ก็แพงเกินไป"

เธอจ้องไทเลอร์แล้วบอกเขา "พ่อฉันมีเงินเยอะ ฉันจะบอกคุณพ่อให้จ่ายค่าเรียนให้นะ"

ไทเลอร์ทำตาโตด้วยความดีใจ "จริงเหรอ?"

เจลลี่ บีนพยักหน้าแล้วพูดอย่างจริงจัง "คุณพ่อรักฉันมาก ถ้าฉันบอกเขา เขาจะต้องช่วยเธอแน่"

ตอนแรกไทเลอร์คิดว่านั่นเป็นความคิดที่ดี ไม่เพียงแค่เขาจะได้เรียนกับเชอรีชต่อ แต่เขาก็ยังช่วยลดภาระของครอบครัวได้ แต่พอมาคิดอีกที ถ้าเธอช่วยเขา เขาก็จะกลายเป็นผู้ชายที่เกาะผู้หญิง!

ไม่...ไม่มีทาง! ไม่มีทางแน่นอน!

"ช่างมันเถอะ มันจะดูไม่ดี ถ้าเธอบอกพ่อของเธอให้จ่ายค่าเรียนให้ ฉันย้ายโรงเรียนดีกว่า"

เจลลี่ บีนเป็นเด็กไร้เดียงสา เธอเห็นไทเลอร์เศร้า เธอจึงหยิบคุกกี้หมีน้อยออกมาจากกระเป๋า แล้วส่งให้ไทเลอร์

"งั้นก็ นี่เป็นของขวัญบอกลาจากฉัน"

ไทเลอร์พูดไม่ออก "..."

อะไรกัน? เขายังไม่ได้ไปเลย เธอก็เตรียมของขวัญบอกลาให้แล้วเหรอ?!

เขาบอกว่าอยากจะย้ายไปเรียนที่โรงเรียนอื่น! ทำไมเชอรีชถึงไม่ห้ามเขาล่ะ?

เขาจะสู้เพื่อเธอ และช่วยเหลือเธอเสมอ

เขากำลังจะจากไป แต่ทำไมเธอถึงไม่เสียใจเลยล่ะ?

ไทเลอร์รู้สึกผิดหวังมาก

แล้วไทเลอร์ก็เรียก เจลลี่ บีน "เชอรีช"

"หืม?"

"เธอชอบฉันไหม?"

เจลลี่ บีนขมวดคิ้ว เธอมองเขาด้วยความสับสน แล้วเธอก็ส่ายหน้า

"ฉันชอบคุณพ่อ มอนตี้ แล้วก็คุณปู่ แต่ฉันไม่ได้ชอบเธอ"

ไทเลอร์นวดหน้าผากของเขา "ฉันไม่ได้หมายถึงความ 'ชอบ' แบบนั้น ฉันหมายถึง...เธอเคยดูนักสืบโคนันรึเปล่า?"

เจลลี่ บีนพยักหน้า "ฉันเคยดู แต่มันมีการฆ่ากันเยอะ ฉันเลยต้องดูกับคุณพ่อ ฉันไม่กล้าดูคนเดียว"

"แล้วเธอรู้จักโคนัน กับ โมริ รันไหม?"

"รู้จักสิ ไทเลอร์อย่ามาดูถูกฉันนะ"

ไทเลอร์ตื่นเต้น ถ้าเธอรู้จักโคนันกับรัน เธอต้องเข้าใจว่าโคนันชอบรัน ใช่ไหม?

"คำว่า 'ชอบ' ที่ฉันหมายถึง คือแบบที่โคนันชอบรัน มันไม่เหมือนที่เธอชอบพ่อแม่นะ"

เจลลี่ บีนพูดแก้ไขให้ถูกต้อง "เธอผิดแล้ว โคนันชอบรัน เพราะเห็นว่ารันเป็นพี่สาว! โคนันเป็นน้องชาย!"

ไทเลอร์รู้สึกสับสนและปวดหัวมาก

ทำไมเชอรีชถึงไม่เข้าใจนะ? ผู้หญิงคนอื่นในห้องเริ่มมาสารภาพรักกับเขาแล้ว

ทำไมคนที่เขาชอบ ถึงได้ซื่อขนาดนี้นะ?

แต่ถ้ามันเป็นความ 'ชอบ' แบบนั้น เธอไม่ได้ชอบเขาแบบนั้นเหรอ?

"ทำไมเธอไม่ชอบฉันล่ะ?"

"เพราะเธอทำให้ฉันรำคาญตลอดไง"

ไทเลอร์หันหน้าหนี แล้วเขาก็ค่อย ๆ พูด "งั้นฉันจะพยายามไม่ทำให้เธอรำคาญอีก"

"แต่เธอก็ช่วยฉันมาตลอด ฉันยินดีเป็นเพื่อนเธอนะ"่