เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 474

คาร์เตอร์กุมมือของเฮเลนไว้ขณะที่พวกเขาเดินไปยังรถภายใต้สายตาอิจฉาของพวกเขา

เฮเลนอยู่มากว่า 20 ปี แต่ว่าไม่เคยนั่งรถแพงอย่างโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมมาก่อน ครั้งสุดท้ายที่เธอเคยนั่งรถแพงแบบนี้คือรถไมบัคของสามีเวอเรียน

ถึงอย่างนั้น เฮเลนไม่รู้สึกอะไรเพราะนี่เป็นรถของคนอื่น แต่ใครคนนั้นตอนนี้บอกว่ามันเป็นของสามีเธอ?

เฮเลนเต็มไปด้วยความสงสัย

ลู้คและคาร์เตอร์กำลังนั่งอยู่ที่ข้างหน้า ลู้คขับขณะที่ไทเลอร์นั่งในเก้าอี้ผู้โดยสารอย่างผู้ใหญ่ เขาดูไม่ค่อยสบายเท่าไหร่

ขณะที่กำลังนั่งบนเบาะหลัง เฮเลนก็ยังคงตกใจอยู่

คาร์เตอร์เรียกเธอ “ที่รัก?”

เธอจ้องมองในช่องว่างกลางอากาศอยู่ครู่หนึ่งก่อนเธอจะหันไปมองคาร์เตอร์ “คาร์เตอร์ เกล คุณปล้นธนาคารมาเหรอ?”

คาร์เตอร์พูดไม่ออก

ลู้คผู้ซึ่งขับรถอยู่ได้ยินที่เฮเลนพูดเช่นกัน เขาคิดกับตัวเอง ‘ดูเหมือนคุณนายเกลจะไม่รู้ภูมิหลังของเจ้านายเลยจริง ๆ ...’

นี่แค่โรลส์-รอยซ์ แฟนธอม คาร์เตอร์มีรถที่ดีกว่านี้อีกเยอะในโรงจอดรถของเขาที่พวกเขามาด้วยโรลส์-รอยซ์เพราะกลัวว่าคนอื่นจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับของแพงอย่างรถสั่งทำ เนื่องจากพวกเขาอยู่ตรงนั้นเพื่อช่วยเฮเลนระบายความโกรธของเธอ พวกเขาเลยเลือกที่จะรับเธอมาด้วยรถที่ทุกคนรู้จักและปรารถนาอย่างโรลส์-รอยซ์

เฮเลนรู้สึกกังวล เธอจับแขนเสื้อของคาร์เตอร์และมองไปที่เขาด้วยแววตากลมวาววับ “คาร์เตอร์ เกล คุณไปเอารถนี่มาจากไหน? แล้วไหนจะเรื่องที่ผู้จัดการโรงแรมฮิลตันที่มาขอโทษคุณอีก? ทำไมพวกเขาเรียกคุณว่าประธานเกลล่ะ?”

เฮเลนกระหน่ำยิงคำถามใส่คาร์เตอร์ แต่เขายังคงมอบยิ้มอย่างสงบแก่เธอ เขาจับและกุมมือสั่นของเธอไว้ในฝ่ามืออุ่นของเขาแล้วพูดอย่างทื่อ ๆ “คุณนายเกล สามีของคนดูเป็นคนชั่วร้ายในสายตาของคุณเหรอ?”

“คาร์เตอร์ ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แต่ว่ารถคันนี้มันราคาแพงมา เพราะงั้นคุณไปเอามันมาจากไหน?”

ไทเลอร์ซึ่งนั่งอยู่ในเก้าอี้ผู้โดยสารพูดติดตลกว่า “พ่อฮะ อย่าบอกนะว่าพ่อเป็นแอบเป็นลูกชายของครอบครัวที่ร่ำรวย? ผมจะมีปู่ที่รวยสุด ๆ ไหม?”

ลู้คกลั้นยิ้ม เขาอยากจะบอกกับเด็กน้อยว่า ‘ใช่แล้ว ปู่ของเธอรวยมาก แน่นอนว่าครอบครัวของพ่อเธอรวยยิ่งกว่าและเงินทั้งหมดนี้ก็จะกลายเป็นของเธอในอนาคต’

แต่ถึงอย่างนั้นลู้คก็ไม่กล้าที่จะเปิดเผยตัวตนจริง ๆ ของคาร์เตอร์โดยที่เขาไม่ได้อนุญาต

ลู้คได้ยินสิ่งที่คาร์เตอร์พูด “ผมยืมรถมาจากตัวแทนจำหน่าย”

ลู้คไอจนเกือบสำลัก

เจ้านายของเขาเก่งในการสร้างเรื่องราวจริง ๆ! เขาควรจะได้เป็นคนแก้ไขอาหรับราตรีขึ้นเสียใหม่!

เฮเลนถามเขาอีกครั้ง “คุณยืมคนขับมาจากตัวแทนจำหน่ายด้วยเหรอ?”

ลู้คตกตะลึง เขามองคาร์เตอร์ในกระจกมองหลังอย่างระมัดระวังและอธิบายเฮเลนหลังจากที่เขาสบตากับคาร์เตอร์แล้ว “ใช่ครับ ตัวแทนจำหน่ายจัดหาคนขับรถให้ฟรีทุกครั้งที่คุณเช่ารถ”

หลังจากนั้นเฮเลนก็เชื่อในคำของคาร์เตอร์ อย่างไรก็ตามเธอมองดูรถคันหรูอีกครั้งและถามด้วยความเศร้าสร้อย “แต่ราคาเช่ารถคันนี้เที่ยวเดียวคิดเป็นเท่าไหร่คะ?”

ลู้คตอบคำถามก่อนที่คาร์เตอร์จะพูด “แปดพันเหรียญต่อวันครับ”

ลู้คมองไปที่กระจกมองหลังอีกครั้งและเห็นคาร์เตอร์กำลังมองเขาด้วยสายตาทิ่มแทงและเย็นชา ความสั่นสะท้านแล่นไปตามกระดูกสันหลังของเขาขณะเดียวกันเขาก็สงสัยว่าพูดอะไรผิด ตามราคาตลาดแล้ว ราคาเช่าโรลส์-รอยซ์แบบนี้ราคาจะอยู่ที่อย่างน้อยก็หนึ่งหมื่นเหรียญ 8,000 นี่ถือว่าเป็นราคาที่ถูกแล้ว

หัวใจของเฮเลนรู้สึกเจ็บปวดอย่างแท้จริง “คาร์เตอร์ เกล! ทำไมคุณเช่ารถแพงขนาดนี้มาโดยไม่มีเหตุผล? แปดพันเหรียญหายไปในแค่เที่ยวเดียว!”

8,000 เหรียญแทบจะเป็นเงินเดือนทั้งหมดของคาร์เตอร์!

ชายคนนี้เป็นคนสุรุ่ยสุร่ายจริง ๆ!

ไทเลอร์เลิกเข้าข้างพ่อของเขาด้วยเช่นกัน เขาวิจารณ์อีกฝ่ายแทน “พ่อฮะ ทำไมไม่เช่ารถที่มันราคาถูกกว่านี้มา? แปดพันเหรียญเป็นค่าอาหารของผมได้ตั้งสามเดือน!”