เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 478

ทีน่าโมโหมาก หลังจากที่คาร์เตอร์ไล่เธอออกจากห้องของเขา

เธอต้องได้กลายเป็นคุณนายเกล เธอเคยปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไปเมื่อสามปีก่อนและตอนนี้เธอจะไม่พลาดมันอีกแล้ว!

เธอคงจะไม่เลิกกับคาร์เตอร์ถ้าเธอรู้ว่าเขาเป็นทายาทของเกลกรุ๊ป!

ถ้าเธอจัดกาจับคาร์เตอร์ไว้ได้ เธอจะสามารถควบคุมอุตสาหกรรมบันเทิงไว้ได้ มันคงจะแตกต่างไปจากตอนนี้อย่างสิ้นเชิงที่เธอต้องขอร้องผู้ผลิตและผู้กำกับเพื่อให้ได้งาน เธอถึงกับต้องขายร่างกายเพื่อความอยู่รอด!

ทีน่ากำมือแน่นและข้อนิ้วของเธอเป็นสีขาวเมื่อคิดถึงสิ่งนั้น

…

คาร์เตอร์ชำเลืองมองไปยังโทรศัพท์ของเขาแล้วขมวดคิ้ว ดูเหมือนจะมีคนยุ่งกับโทรศัพท์ของเขา

.

เขาเช็กประวัติการโทรของเขา แต่ไม่มีประวัติการโทรล่าสุด

จากนั้นเขาจึงเปิดบัญชีโซเชียลมีเดียของตัวเองและดูข้อความที่ยังไม่ได้อ่านจากเฮเลน

เขายังไม่มีโอกาสได้ตอบกลับเธอเพราะเขามีหลายอย่างให้ต้องจัดการตั้งแต่ที่เขากลับบ้านมา

ริมฝีปากของคาร์เตอร์กระตุกและเขาโทรหาเฮเลน

…

เฮเลนไม่ได้รับสายคาร์เตอร์ในทันที เธอจ้องไปที่หมายเลขผู้โทรแทน

ไอ้คนทุเรศกล้าดียังไงที่โทรมาหาเธอ?

เฮเลนขุ่นเคืองขณะที่รับโทรศัพท์ เธอยับยั้งแรงกระตุ้นที่อยากจะฟาดอย่างทันทีทันใดไว้

ชายหนุ่มพูดด้วยเสียงแหบปกติของเขาแต่ยังคงนุ่มนวล “ที่รัก คุณเลิกงานแล้วเหรอ? ช่วงนี้ผมค่อนข้างยุ่งกับงานจนลืมตอบส่งข้อความตอบคุณเลย”

เฮเลนหมดคำพูด

เขายุ่งกับงานหรือยุ่งกับการไปออกเดทกับเมียน้อยของเขากันแน่?

ในอกของเฮเลนรู้สึกเหมือนกำลังเผาไหม้ขณะเดียวกันความโกรธของเธอก็พุ่งขึ้น!

คาร์เตอร์ขมวดคิ้วขณะที่เฮเลนยังคงเงียบ “ที่รัก คุณโอเคไหม? ทำไมคุณไม่พูดอะไรเลย?”

เฮเลนแผดเสียงใส่เขาทันทีที่เธอเริ่มพูด “คาร์เตอร์ เกล!”

“ว่ายังไงครับ คุณนายเกล?”

“คุณไปมีแฟนสาวมาตั้งแต่เมื่อไหร่? ฉันเป็นภรรยาของคุณ! ฉันจะไม่รู้เรื่องนี้ได้ยังไงกัน?”

คาร์เตอร์ตกตะลึงและดวงตาของเขาก็ดำมืด “คุณพูดเรื่องแฟนสาวอะไรกัน? ผมไม่มีแฟนสาว ผมมีแค่ผู้หญิงของผมเท่านั้น”

“คนโกหก! ถ้าเป็นอย่างนั้นก่อนหน้านี้ผู้หญิงคนที่รับโทรศัพท์คือใคร? เธอบอกว่าเธอเป็นแฟนคุณ!”

หลังจากนั้นคาร์เตอร์ก็เข้าใจ มันต้องเป็นทีน่าแน่!

คาร์เตอร์กัดฟันและปลอบโยนภรรยาของเขา “ที่รัก มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด ผมไม่รู้จักผู้หญิงคนที่รับสายก่อนหน้า ผมไล่เธอออกไปจากห้องของผมแล้ว!”

“คุณโกหกฉัน! คุณถึงกับให้เธอเข้าไปในห้องของคุณ! หยุดปฏิเสธสักที!”

“ที่รัก ก่อนหน้านี้ผมอาบน้ำอยู่! ผมไม่รู้ว่าเธอเข้ามาในห้องของผม!”

เฮเลนกัดริมฝีปากตัวเอง “คาร์เตอร์ เกล คุณควรกลับบ้านมาพรุ่งนี้! ไม่อย่างนั้น… อย่าคิดที่จะได้เจอฉันอีก!”

จบประโยคนั้น เฮเลนก็วางสายไป

คาร์เตอร์ขมวดคิ้ว เขาก้าวออกจากห้องและเดินลงไปชั้นล่าง

“ทีน่า เลน!”

ทีน่าซึ่งกำลังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นชั้นล่าง และหั่นผลไม้ให้นายท่านเกลผงะเล็กน้อยก่อนจะหันไปและยิ้มให้คาร์เตอร์พลางกล่าวว่า “คาร์เตอร์ เป็นอะไรไปคะ? ทำไมคุณดูโกรธมากขนาดนั้น?”

การแสดงออกของคาร์เตอร์เย็นชาและมืดมิด “ใครอนุญาตให้คุณรับโทรศัพท์ผม?”

“ฉัน… ฉันเปล่านะ”

“ทีน่า เลน ลองเล่นแง่กับผมอีกครั้งแล้วผมจะไม่ยอมปล่อยคุณไปแน่!”

ใบหน้าของนายท่านเปลี่ยนเป็นสีม่วงด้วยความโกรธ “คาร์เตอร์ เกล! ทำไมแกเอาแต่เอะอะทันทีตั้งแต่กลับบ้านมา?”

คาร์เตอรจ้องเขม็งไปยังทีน่า เลิกสนใจพวกเขา หมุนตัวและเดินขึ้นชั้นบนไป

…

คาร์เตอร์โทรหาเฮเลนสองสามครั้งแต่เธอไม่รับสายของเขาแม้แต่สายเดียว มันชัดเจนว่าเธอกำลังโกรธ

เพราะอย่างนั้นเขาเลยทำได้เพียงส่งข้อความหาเธอ

[ที่รัก สองสามวันมานี้ผมยุ่งอยู่กับงานจริง ๆ ผมไม่สามารถกลับไปนอร์ท ซิตี้ได้ในเร็ว ๆ นี้ ช่วยให้เวลาผมอีกสักสองวันได้ไหมครับ?]