เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 534

เวอเรียนแอบกลับเข้าไปในส่วนหน้าเพื่อนอนหลับ หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง

ลินนี่ยังไม่หลับและกำลังเล่นโทรศัพท์ของหล่อนอยู่ หลังจากชำเลืองมองเวอเรียน หล่อนสังเกตเห็นว่าผมของเวอเรียนเปียก และดูเหมือนเธอได้อาบน้ำไปอีกครั้ง

ลินนี่ถามตามอำเภอใจ “ทำไมคุณต้องอาบน้ำอีกครั้งล่ะคะ?”

เวอเรียนเมินคำถามของเธอขณะพูดว่า “อ๋อ ฉันเหงื่อออกนิดหน่อยน่ะ เพราะว่าข้างในรถอาร์วีชื้นไปหน่อย”

ลินนี่ไม่ได้ซักถามต่อ และกำลังนอนอยู่บนโซฟาแล้ว เธอสังเกตเห็นว่าเวอเรียนกำลังนอนอยู่บนเตียงหลังเล็กขณะที่ดึงผ้าห่มคลุมตัวเธอ เธออดไม่ได้ที่จะถาม “แล้วสามีของคุณคืนนี้นอนที่ไหนคะ?”

“บนที่นั่งข้างหลังค่ะ”

“อา… ค่ะ นั่นไม่ดีเลย ทำไมไม่ให้ฉันนอนบนที่นั่น แล้วคุณให้เขามานอนนี่?”

เวอเรียนตอบเธอด้วยรอยยิ้ม “ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นหรอก เขาเป็นผู้ชายและควรทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ คุณไม่ต้องรู้สึกไม่ดีเลย”

ในขณะที่เธอนอนอยู่บนโซฟาลินนี่คร่ำครวญว่า “โอ๊ย ฉันอิจฉาคุณจัง โมเน่ สามีของคุณสมบูรณ์แบบจริง ๆ”

โทรศัพท์ของเวอเรียนดังเตือนอยู่ข้างตัวเธอ มันเป็นข้อความจากฮีลตัน…

“ฝันดีครับ มาดามฟัดด์”

ถึงอย่างนั้นเวอเรียนก็หน้าแดงหลังจากอ่านคำง่าย ๆ พวกนั้น

ฝันดี… เขาคิดว่าคืนนี้เธอยังจะหลับลงได้จริง ๆ เหรอ?

ผู้ชายคนนี้สมบูรณ์แบบ? เขาไม่มีอะไรมากไปกว่าหมาป่าห่มหนังแกะ!

เวอเรียนหน้าแดงเล็กน้อยขณะกำลังกำโทรศัพท์ของเธอ เธอมองไปยังหลังคารถและพูดด้วยรอยยิ้ม “สามีของคนอื่นมักจะดูสมบูรณ์แบบกว่าในสายตาของคนอื่น”

ลินนี่ไม่เห็นด้วยดังนั้นเธอจึงกล่าวว่า “ไม่มีทาง สามีของคุณหล่อมาก ทั้งยังดูแลคุณอย่างดี นั่นไม่สมบูรณ์แบบยังไง?”

ยิ่งไปกว่านั้นความจริงที่พวกเขาสามารถเดินทางไปยุโรป และอเมริกาในวันหยุดพักผ่อนได้ด้วยรถอาร์วีได้พิสูจน์ถึงความมั่งคั่งของชายคนนี้แล้ว พร้อมด้วยรูปลักษณ์ที่ดึงดูดใจ และรูปร่างที่ยอดเยี่ยมของเขา เขาจึงเป็นนิยามที่แท้จริงของผู้ชายที่มีความสามารถ และสมบูรณ์แบบจากหนังสือนิยายที่เธออ่าน

เมื่อเวอเรียนคิดถึงอารมณ์ที่น่ากลัวของเขา เธอตอบกลับด้วยรอบยิ้ม “สามีของฉันควบคุมอารมณ์ได้ไม่ดี ดังนั้นอย่าโดนหลอกด้วยรูปลักษณ์ที่ดูดึงดูดใจ และความหล่อเหลาของเขา มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนที่สมบูรณ์แบบอยู่บนโลกใบนี้”

เวอเรียนให้ความเห็น เพื่อป้องกันผู้หญิงคนอื่นที่จะมามีความรู้สึกให้ฮีลตัน ในอีกทางหนึ่งเธอก็พูดความจริง เพราะถึงอย่างไรก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะสามารถเข้ากับฮีลตันได้ดีอีก

ฮีลตันเป็นพวกบ้างานและทำงานมากกว่า 70 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ มันจะมีอย่างน้อยสี่ถึงห้าคืนในหนึ่งเดือนที่เขาออกไปดื่มสังสรรค์เพื่อธุรกิจ กลับมาพร้อมด้วยกลิ่นเหม็นบุหรี่ และบางครั้งน้ำหอมติดตัว มันเป็นเรื่องปกติ เพราะมื้อเย็นเพื่อความสัมพันธ์ทางธุรกิจ ปกติแล้วจะมีพนักงานบริการสาวสองสามคนที่คอยบริการระหว่างมื้ออาหาร ด้วยความสัตย์จริง เขาใช้เวลากับครอบครัวน้อยกว่าเมื่อเทียบกับคนทำงานทั่วไป เวอเรียนไม่รู้ว่าเธอเข้ากับฮีลตันได้อย่างไร แต่เธอก็อยู่กับเขามานานจนถึงตอนนี้ และไม่เคยบ่นอยู่ดี

ฮีลตันจำเป็นต้องเดินทางไปทำธุรกิจที่ต่างประเทศในบางครั้งด้วยเช่นกัน ดังนั้นมันเป็นธรรมดาที่พวกเขาต้องห่างกันห้าถึงสิบวัน แม้ว่าพวกเขาจะมีพี่เลี้ยงอยู่ที่บ้าน ขณะที่เวอเรียนต้องดูแลลูกสองคน มันจะดีกว่าหากเขาอยู่บ้านแทน เป็นโชคดีของเธอที่ลูก ๆ ของเธอค่อนข้างจะเชื่อฟังและมีมารยาทดี อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ได้หมายความว่าเวอเรียนจะไม่ดุใส่ลูก ถ้าพวกเขาเอาแต่ใจและมากเกินกว่าเธอจะรับมือได้ นี่เป็นเพราะทุกคนเองก็มีขีดจำกัดของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม เมื่อฮีลตันกลับมาจากการเดินทางเพื่อธุรกิจแล้วมอบกอดให้เธอ เวอเรียนก็รู้สึกไม่ดีอย่างช่วยไม่ได้ที่เขาทำงานหนักในต่างประเทศ เพื่อพวกเขาและรีบกลับบ้านหลังจากนั้น บางทีเขาอาจไม่ได้นอนดี ๆ กว่า 24 ชั่วโมงด้วยซ้ำ ก่อนหน้านี้เธอได้แอบคร่ำครวญ และบ่นเรื่องที่ต้องรับมือกับลูกของพวกเขาเพียงคนเดียว

บางทีนั่นก็คือ รัก

ทั้งหมดเป็นเพราะความรักที่ทำให้เธอเลือกอดทนและให้อภัยเขาอย่างง่ายดาย

มากไปกว่านั้น อารมณ์ของฮีลตันบางครั้งน่ากลัวมากและไม่แน่นอน เพราะเรื่องนี้ ชีวิตของเวอเรียนรู้สึกคล้ายกับเดินอยู่บนเปลือกไข่เพราะโดยปกติเธอไม่รู้ว่าเธอทำให้เขาขุ่นเคืองได้อย่างไร บางครั้งเขาเมินเธอมากกว่าสิบชั่วโมงเพราะเรื่องนี้ ถ้าเธอเป็นผู้หญิงคนอื่น น่าจะเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะทนต่อ ‘การระเบิดอารมณ์เย็นชา’ ของฮีลตันได้

อย่างไรก็ตาม เวอเรียนไม่รู้สึกทุกข์ร้อนกับการระเบิดอารมณ์ของเขา เพราะโดยปกติฮีลตันไม่สามารถเมินเธอได้เกินกว่าสิบชั่วโมง เพราะเขาจะตั้งคำถามกับเธอด้วยสายตาเย็นชาว่าทำไมเธอไม่ใส่ใจจะปลอบเขาเมื่อเขาโมโห

การตอบสนองของเวอเรียนโดยปกติแล้วจะเป็นการมองไปที่เขาด้วยสายตาใสซื่อขณะพูดว่า “... หื้ม? คุณโมโหเหรอคะ? ฉันไม่เห็นจะรู้เลย ว่าแต่ฉันทำให้คุณขุ่นเคืองได้ยังไงกัน? อ๋อ เพราะงั้นเป็นเหตุผลว่าทำไมคุณถึงเมินฉันทั้งวันสินะคะ โอ๊ย ฉันแทบจะเบื่อตายอยู่แล้ว”