วิลสัน จาร์เร็ตยังคงทำอาหารอยู่ เขาดึงเซรีนเข้ามากอด
"นับจากวันนี้ไป ไม่ว่าผมจะไปที่ไหน ผมจะบอกคุณก่อน ผมจะไม่ปล่อยให้คุณตามหาผมอีกแล้ว"
เซรีนมองไข่ในกระทะที่ส่งกลิ่นหอม และคำสัญญาของเขา ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาก
เธอเงยหน้าขึ้นมามองเขา
พวกเขาทานอาหารด้วยกัน มีทั้งโจ๊กข้าวฟ่าง ไข่ดาว และผัดผัก
หลังจากที่ทานหม้อไฟไปเยอะเมื่อคืนก่อน โจ๊กข้าวฟ่างร้อน ๆ ก็ทำให้กระเพาะของเธอรู้สึกดีขึ้น
แล้วเธอก็นึกขึ้นมาได้ว่า บังเอิญไปเจอเชนเนอร์กับเกว็น ซู เมื่อวาน "คุณมีน้องสาวที่เป็นญาติที่ชื่อ เกว็น ซู หรือเปล่า?"
ดูเหมือนว่าวิลสันจะตกใจ เมื่อเขาได้ยินแบบนั้น เขามองเธอแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ เกว็น ซูคงยังไม่ได้บอกเธอทุกอย่าง
"ใช่ ทำไม? คุณเจอเธอเหรอ?"
เซรีนพยักหน้า "ใช่ ตอนที่ฉันอยู่ที่ห้างสรรพสินค้ากับเวอเรียน ฉันเห็นเธอกับเชนเนอร์ เธอบอกว่าเป็นญาติกับคุณ ทำไมคุณไม่บอกฉันเรื่องนี้ล่ะ?"
"เธอแค่เป็นญาติห่าง ๆ แม่ของเราเป็นญาติกัน แต่พวกเขาก็ไม่ได้สนิทกัน พวกเขาก็ไม่ค่อยคุยกันด้วย"
"เข้าใจแล้วล่ะ งั้นพวกเขาก็ไม่ได้สนิทกันสินะ"
วิลสันส่งผักในชามให้เธอ "ทำไมเหรอ คุณสองคนมีเรื่องอะไรกันหรือเปล่า?"
เซรีนส่ายหน้า "เธอจะทำอะไรได้ล่ะ ในเมื่อเธอกำลังคบกับเชนเนอร์อยู่ ตอนนี้ฉันก็รู้แล้วว่าเธอเป็นญาติกับคุณ ฉันสงสัยว่าคุณจะเข้าข้างเธอ"
วิลสันจ้องเธอ เขายิ้มแล้วบอกเธอ "ผมไม่เข้าข้างเธอหรอก ไม่ว่าจะยังไงผมก็อยู่ข้างคุณอยู่แล้ว"
เซรีนหน้าแดง เธอถือชามผักขึ้นมา และเกือบจะฝังหน้าลงไปในนั้นแล้ว
วิลสันยังพูดด้วยน้ำเสียงที่เหมือนเดิมต่อ "เธอก็แค่เป็นญาติห่าง ๆ แต่คุณเป็นญาติคนเดียวของผม"
เซรีนเงยหน้าขึ้นมองเขา "เป็นครอบครัวแบบไหน?"
"ก็คุณนายจาร์เร็ต เมียของผม ฟังดูเป็นยังไงบ้าง?"
เซรีนพูดไม่ออก
เธอเกือบจะสำลักโจ๊ก เมื่อเธอพยายามตั้งสติ เธอถามเขาด้วยใบหน้าที่แดง "นี่คุณกำลังขอฉันแต่งงานเหรอ?"
"ใช่แล้วล่ะ ถ้าคุณพร้อมแล้ว ถึงแม้ว่าคุณอาจจะยังไม่เต็มใจตอนนี้ ผมก็จะไม่ยอมให้ใครมาเป็นคุณนายจาร์เร็ตแทนที่คุณ จะต้องเป็นคุณคนเดียวเท่านั้น"
เซรีนยังคงเงียบ
เซรีนสบตากับเขา หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้น เธอก้มหน้ากินต่อ แล้วพูดพึมพำ "ฉันจะเก็บไปคิดดูอีกที"
แล้วเขาก็ยิ้ม
หลังจากทานอาหารกันเสร็จแล้ว วิลสันก็พาเซรีนออกไปเที่ยวข้างนอก
เซรีนพาวิลสันไปเที่ยวที่คู่รักไปกัน นั่นก็คือสวนสนุก
เธออยากขี่ม้าหมุน วิลสันขมวดคิ้ว เมื่อเขาเห็นว่ามีแต่เด็กที่เล่นม้าหมุน
เซรีนนั้นไม่เป็นอะไรหรอก เพราะเธอก็ดูเหมือนเด็กนักเรียนที่เพิ่งเรียนจบ ไม่มีใครมองหรอกถ้าเธอนั่งม้าหมุน
ในทางกลับกัน วิลสันเป็นผู้ชายตัวสูง เขาคิดไม่ออกว่ามันจะดูเป็นยังไง ถ้าเขาขึ้นไปนั่งบนม้าหมุน
วิลสันปฏิเสธโดยไม่ต้องคิด เขาจับมือเธอและพยายามหาข้ออ้าง "ผมไปขึ้นชิงช้าสวรรค์กับคุณก็แล้วกัน"
แต่เซรีนยืนยัน "ไม่ ฉันจะขี่ม้าหมุน"
แล้วเซรีนก็ไปต่อแถว วิลสันไม่มีทางเลือกจึงต้องเดินตามเดินไป เขาสูง 190 เซนติเมตร นั่นทำให้เขาดูโดดเด่น ท่ามกลางพ่อแม่และลูก ๆ ของพวกเขา
มีแม่กับเด็กคุยกัน "ไม่อยากเชื่อว่าคนตัวใหญ่แบบเขา จะเล่นม้าหมุน"
เขาทำหน้าเคร่งขรึม "..."
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน