เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 573

วิลสันออกไปในเช้าวันที่สาม

ในเมืองยังคงหลับใหลตอนที่เขาออกไป เซรีนได้ยินเสียงคำรามของเฮลิคอปเตอร์ ที่กำลังเตรียมเครื่องขึ้นจากบนหลังคา

เธอกอดวิลสันไว้แน่นและเกาะแขนของเขา เธอตื่นแล้ว แต่ยังแกล้งหลับอยู่

เธอรู้สึกว่าวิลสันกำลังพยายามดึงแขนออก แต่ก็ไม่ได้ผล

ดูเหมือนว่าวิลสันจะรู้ว่าเธอแกล้งหลับ เขาก้มลงมาจูบหน้าผากของเธอ ก่อนจะพูดเสียงแหบ “ไม่ต้องห่วงนะ ผมจะกลับมาแต่งงานกับคุณ”

เซรีนแกล้งทำเป็นพลิกตัว เธอคลายแขนที่เกาะแขนเขาไว้ เธอหันหลังให้เขาและมุดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม เส้นผมของเธอปิดบังใบหน้า เขาจึงไม่เห็นใบหน้าของเธอ

เขามองเธอเงียบ ๆ อยู่สักพัก ก่อนจะลุกขึ้นไปแต่งตัว

ประมาณ 10 นาทีต่อมา เซรีนได้ยินเสียงฝีเท้าของเขาเดินออกไปจากประตู

เธอกำหมัดอยู่ใต้ผ้าห่ม

เธอบอกตัวเองว่าเดี๋ยวเขาก็กลับมา อย่าแสดงออกมากเกินไปและวิ่งตามเขา

แต่ก็มีอีกเสียงกำลังบอกเธอว่า ไม่รู้ว่าวิลสันจะไปนานแค่ไหน และคราวนี้ภารกิจของเขาจะอันตรายแค่ไหน เธอไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้เจอและกอดเขาอีกครั้ง

เมื่อวิลสันเปิดประตูและกำลังจะออกไป หญิงสาวก็รีบลุกออกมาจากเตียง และวิ่งเท้าเปล่าเข้าไปหาวิลสัน

แล้วหญิงสาวก็กอดเขาไว้แน่นจากด้านหลังของเขา

"วิลสัน คุณพาฉันไปด้วยไม่ได้จริง ๆ เหรอ?"

"ฉันเป็นหมอ ฉันทำแผลให้คุณได้ถ้าคุณบาดเจ็บ ฉันช่วยคุณและอยู่ข้างคุณได้นะ"

"คุณไม่ต้องดูแลฉันหรอก ฉันจะดูแลตัวเองให้ดี..."

ชายหนุ่มตอบเธอหลังจากที่เงียบมาสักพัก

เธอรู้แล้วว่าจะต้องเป็นแบบนี้

เธอค่อย ๆ คลายมือออกแล้วบอกเขา "คุณต้องดูแลตัวเอง และกลับมาอย่างปลอดภัยนะ"

วิลสันหันหลังมา แล้วกอดหญิงสาวเอาไว้

"ถ้าคุณรู้สึกเหงา แค่รู้ไว้ว่าผมเหงากว่า ถ้าคุณคิดถึงผม แค่รู้ไว้ว่าผมก็คิดถึงคุณเหมือนกัน ผมหวังว่าจะได้อยู่เคียงข้างคุณมากเท่าที่คุณต้องการ เซรีน ลุดด์ ผมรักคุณมากเกินกว่าที่คุณคิด"

เซรีนเงียบ

เธอพูดไม่ออกสักคำ เพราะเธอรู้ว่าน้ำตาต้องไหลออกมา ถ้าเธอพูดออกมาตอนนี้

เธอพยายามยิ้มและโบกมือลาเขา

เธอกับลูกจะรอเขากลับมา

วันแรกหลังจากที่วิลสันไป เธอคิดถึงเขา

วันที่สองหลังจากที่วิลสันไป เธอคิดถึงเขามากกว่าเดิม

วันที่สามหลังจากที่วิลสันไป เธอคิดถึงเขาเหมือนเดิม

วันที่สี่หลังจากที่วิลสันไป เธอก็เห็นว่ามีขวดโหลใส่ลูกอมวางอยู่ตรงมุมห้อง

มันเป็นขวดแก้ว ข้างในบรรจุด้วยลูกอมหลากสี อีกทั้งยังมีช็อกโกแลตบรรจุอยู่ในขวดอีกด้วย

มีกระดาษโน๊ตแปะไว้บนขวดโหล "ผมจะรีบกลับมาทันทีที่คุณกินลูกอมหมดแล้ว เป็นเด็กดีนะ"

เซรีนถือขวดโหลมาไว้ใกล้ ๆ หัวใจเธอแทบละลาย

วิลสันเตรียมลูกอมบรรจุไว้ในขวดโหลใบใหญ่ให้เธอ เพราะเธอมีน้ำตาลในเลือดต่ำ

เธอจะหยิบลูกอมในขวดโหลมากิน เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอมีเวลา แล้วลูกอมก็หมดไปอย่างรวดเร็ว แต่เวลานั้นก็ผ่านไปอย่างเชื่องช้า เธอรอวิลสันกลับมาอย่างเจ็บปวด

เซรีนหยุดกิน เมื่อลูกอมในขวดโหลเหลือหนึ่งในสาม