เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 688

ย้อนกลับไปเมื่อสิบปีก่อน

ประเทศอาร์ เมืองกลาเซียร์

งานเลี้ยงหรูหราถูกจัดขึ้นมาอย่างราบรื่น

รูบี้ไม่อยากแต่งตัวให้มันดูมากเกินไป เธอสวมชุดราตรีสีชมพูคล้องคอสายเดี่ยว แผ่นหลังของเธอครึ่งหนึ่งปกปิดด้วยเส้นด้ายบาง ๆ ที่เข้ากับชุดของเธอ ทำให้เธอดูงดงามมาก เธอดูสวยจนตะลึงเมื่อสวมชุดนี้พร้อมกับใบหน้าที่สะสวยของเธอ เมื่อความสวยและความไร้เดียงสามารวมเข้าด้วยกัน มันยิ่งทำให้เธอไร้ที่ติ

ยิ่งเธอพยายามไม่ทำตัวให้เป็นที่สนใจมากเท่าไหร่ เธอกลับยิ่งดึงดูดความสนใจเพิ่มมากขึ้น

เป้าหมายของเธอคืนนี้อยู่ท่ามกลางคนธรรมดาพวกนี้ ความจริงแล้วเธอมาตามหาคนที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองกลาเซียร์ ชายผู้มีแต่คนเคารพนับถือที่แม้แต่ประธานาธิบดียังเกรงกลัวเขา ผู้ชายคนนี้คือ...เบลน

เธอได้ตัวตนใหม่โดยมีองค์กรไลท์จัดการให้เธอ เมื่อหนึ่งเดือนก่อนอย่างลับ ๆ และส่งเธอมาประเทศอาร์ เธอทำตัวเป็นคนในพื้นที่ในขณะที่อยู่ที่นี่

ในตอนนั้นแม้ว่าเธอจะมีอายุ 18 ปี และมันเป็นภารกิจเดี่ยวครั้งแรกของรูบี้

ก่อนที่อายุของเธอจะครบตามกฎหมาย เธอจะไปทำภารกิจกับวิลสันและคนอื่นตอนที่เธอเพิ่งเข้ามาใหม่ แต่ตอนนี้ได้เวลาที่เธอจะปฏิบัติภารกิจคนเดียว เธอจึงอดที่จะรู้สึกประหม่าไม่ได้ โดยเฉพาะในคืนนี้ เธอต้องเผชิญหน้ากับศัตรูที่บังเอิญคือ ฟรอส เบลน ซึ่งเป็นผู้บัญชาการขององค์กรดาร์ก

มีสามเหตุผลที่ผู้บัญชาการเลือกเธอให้ปฏิภารกิจในคืนนี้

ข้อแรกเป็นเพราะตัวตนของเธอ เบลนไม่สามารถหาข้อมูลเกี่ยวกับเธอได้ เมื่อองค์กรไลท์ได้ลบข้อมูลเบื้องหลังของเธอ

ข้อที่สองเพราะเธอเป็นผู้หญิง

ข้อสุดท้าย เพราะรูบี้เป็นคนสวย

แต่วิลสันก็ได้เตือนไว้ว่าเบลนเป็นคนระมัดระวังตัวมาก เพราะเขาเหยียบศพเป็นจำนวนมาก เมื่อเขาได้ขึ้นเป็นผู้นำขององค์กรดาร์กตอนอายุยังน้อย เพียงแค่นี้ก็พิสูจน์ได้ว่าเขาเป็นคนยังไง

รูบี้ตามหาเขามานาน แต่ก็ยังระบุไม่ได้ว่าเบลนอยู่ในงานเลี้ยง เธอดูกังวลเมื่อเธอถือขวดแชมเปญด้วยมือที่ขาวเนียน เธอเปิดขวดด้วยความประหม่า

เบลนจะยกเลิกการมาร่วมงานเลี้ยงคืนนี้หรือเปล่านะ?

ขณะที่เธอกำลังคิดความเป็นไปได้อยู่นั้น ก็มีผู้ชายท่าทางบ้ากามเดินเข้ามาหาเธอ "นี่ สาวน้อย คุณมาคนเดียวเหรอ? คุณมีผู้ชายมาเป็นเพื่อนหรือเปล่า?"

เธอตอบด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ โดยไม่ได้มองเขาเลย "ฉันชอบอยู่คนเดียว"

เบลนก้มลงมองศีรษะเล็ก ๆ ที่ซ่อนอยู่ข้างหลังเอวเขา แล้วมองใบหน้าของเธอ เธอสวยจนตะลึง

ฮึ่ม อย่างน้อยเธอก็สวยกว่ามือสังหารคนอื่น ที่องค์กรส่งมาบ่อย ๆ

แต่...วิธีของเธอก็ชัดเกินไป ซึ่งแม้แต่เบลน...เธอก็ยังทำให้เขาอาย

"ปล่อยผม"

แต่หญิงสาวที่อยู่ข้างหลังเขาก็ทำตัวเหมือนปีศาจน้อย เมื่อเธอพูดอย่างดื้อดึง "ฉันไม่ปล่อย คุณจะใจดีช่วยฉันหน่อยได้ไหม?"

ช่วยเธอเหรอ?

เบลนกัดฟันเมื่อได้ยินคำพูดนั้น "ผมไม่ใช่คนดีหรอก"

รูบี้ขอร้องเขา "...คุณคะ!"