เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 7

เช้าวันรุ่งขึ้นเวลา 10 โมงเช้า เวอเรียนเธอเห็นผู้คนมากมายในห้องโถงชั้นหนึ่ง ทันทีที่เธอก้าวเข้ามาภายใน ฟัดด์ กรุ๊ป พวกเขาถือแฟ้มประวัติรอเขาแถวเพื่อสัมภาษณ์งาน น่าที่แปลกประมาณ 99% ของผู้ที่มาสัมภาษณ์เป็นผู้หญิงเกือบทั้งหมด ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขายังดูเด็กและหน้าตาดี

“เวอเรียนขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย ‘วันนี้เป็นวันพิเศษอะไรรึเปล่า? ทำไมถึงมีผู้มาสมัครงานจำนวนมากมายขนาดนี้?”

“ขอโทษนะคะ พวกคุณมาสัมภาษณ์งานเหมือนกันหรอคะ?”

หญิงสาวที่สวมกระโปรงสั้นสีชมพูอ่อน หล่อนเหลือบมองเวอเรียน ขึ้น ๆ ลง ๆ แล้วพูดว่า “เธอก็มาสัมภาษณ์งานด้วยหรอ เธอแต่งตัวเหมือนแม่ชีสมัยก่อนเลยอ่ะ เธอคิดว่าท่านประธานฟัดด์จะชอบสไตล์คุณเหรอ?”

เวอเรียน ถึงกับพูดไม่ออก “...”

เวอเรียนเธอจ้องมองไปที่เครื่องแต่งกายของตัวเองโดยไม่รู้ตัว เธอสวมชุดที่แสนจะธรรมดา ใส่มาในการสัมภาษณ์ เสื้อสีขาวเรียบที่เหน็บอยู่ในกระโปรงทรงเอเอวสูงกับร้องเท้าส้นสูง 3 เซนติเมตร เธอดูเหมือนแม่ชีได้อย่างไร?

ผู้ที่มารับผิดชอบดูแลจัดการการสัมภาษณ์มองด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยามอยู่ภายใต้แว่นตากรอบสีดำของเธอ “เบาๆกันหน่อย ท่านประธานฟัดด์ ไม่ชอบผู้หญิงเสียงดัง เข้าแถวแล้วตามฉันไปที่ชั้น 66 เพื่อสัมภาษณ์เป็นกลุ่ม”

ก่อนที่เวอเรียนจะเข้าใจสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า หญิงสาวจากด้านหลังผลักเธอเข้าไปในลิฟต์อย่างรวดเร็ว “เฮ้! นี่เธอจะขยับไหม! อย่างขวางทางถ้าเธอจะไม่ไป!”

ผู้รับผิดชอบจ้องมองมาที่เวอเรีบนและหญิงสาว “ทำไมพวกเธอถึงผลักกัน หรือพวกเธอคิดว่าการสัมภาษณ์จะผ่านได้โดยการพุ่งขึ้นไปที่ชั้น 66 อย่างนั้นหรือ?”

บรรยากาศแปลก ๆ ตลอดทั้งทาง เวอเรียนเธอยืนอยู่ระหว่างกลุ่มสาวๆที่แต่งตัวดีและแต่งหน้าหนาเตอะ

พวกเธอจำเป็นต้องทำทุกอย่างให้ดูดีเหมือนกำลังไปออกเดท เพียงเพื่อเข้าร่วมการสัมภาษณ์ตำแหน่งนักออกแบบศิลปะเนี่ยนะ?

สาวๆ แต่งหน้าหลากหลายแนวดูแน่นเต็มลิฟต์ พวกเขาหยิบแป้งพับขึ้นมาเติมใบหน้าที่ยังคงอัดแน่นไปด้วยเครื่องสำอางค์

ประตูลิฟต์ถูกเปิดออกพร้อมกับเสียงกริ่งที่ดังขึ้นเมื่อมาถึงชั้น 66

เวอเรียนถูกฝูงชนผลักไปข้างหน้า เธอตามพวกเขาเข้าไปในห้องสัมภาษณ์

เธอสามารถมองเห็นทีมสัมภาษณ์ผ่านกระจกบานใส มีกรรมการสัมภาษณ์ด้านในถึงสามคน โดยมีเลขาอีกคนสองคนยืนอยู่ข้างๆ บรรยากาศนั้นทำให้ผู้สมัครงานทุกคนตัวสั่น

ฟัดด์ กรุ๊ป ค่อนข้างเข้มงวดในการเลือกนักออกแบบสำหรับแผนกศิลปะและความคิดสร้างสรรค์แบบนั้นเลยหรือ? แบบนี้ในกรณีนี้ผู้ที่สมัครตำแหน่ง เช่น ผู้จัดการหรือผู้อำนวยการ จะไม่ต้องผ่านการสัมภาษณ์ในระดับต่างๆ เหมือนที่ต้องเคลียร์ด่านต่าง ๆ ในเกมส์เลยหรือไง?

หญิงสาวสองสามคนที่อยู่ด้านหลังเธอ รู้สึกประหม่าจนฝ่ามือของพวกเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ พวกเขาพูดคุยกันด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ฉันได้ยินมาว่าท่านประธานฟัดด์ จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยของไอวี่ลีก แต่ฉันแค่จบระดับปริญญาตรีจากมหาลัยธรรมดา แบบนี้ท่านประธานฟัดด์ จะโอเคไหมนะ?

“ไม่ต้องมีคุณสมบัติอะไรเลย ผู้ชายก็ชอบที่รูปลักษณ์ภายนอกและรูปร่างของผู้หญิงเท่านั้นแหละ”

‘ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อสมัครตำแหน่งนักออกแบบ แต่พวกเขามาที่นี่เพื่อสมัครเป็นผู้หญิงของท่านประธานฟัดด์งั้นเหรอ?

จู่ ๆ ประตูห้องก็ถูกเปิดออก หญิงสาวในชุดกระโปรงจีวองซี่ สีดำสั้น เธอเดินออกมาจากห้อง ดูเหมือนว่าเธอจะได้ผลลัพธ์ที่ดีจากการสัมภาษณ์ ใบหน้าของเธอดูสว่างขึ้นทันทีที่ยืนอยู่หน้าประตู เธอกอดอดขณะยืนมองสาว ๆ คนอื่น ๆ ที่รอให้สัมภาษณ์อย่างหยิ่งผยอง “ผู้หญิงอย่างพวกเธอ คิดว่ามีเพียงแค่รูปร่างหน้าตาก็เพียงพอแล้วงั้นเหรอ? ท่านประธานฟัดด์ เขาเห็นผู้หญิงสวยมามากพอแล้ว ผู้หญิงอย่างพวกเธอก็เป็นเพียงแค่ส่วนเติมเต็มให้กับเขา ท่านประธานฟัดด์ เขาต้องการผู้หญิงที่มีพื้นฐานครอบครัวที่ดี วุฒิภาวะที่สูงและผู้หญิงที่ฉลาดอย่างฉัน ฉันขอแนะนำว่าให้พวกคุณรู้จักตัวเองดีกว่านะจ๊ะสาวๆ!”

ทันทีที่เธอจบประโยค เลขานุการคนหนึ่งก็ออกมาจากห้องทำงานและพูดด้วยน้ำเสียงเป็นทางการว่า "คนต่อไปเชิญ”

เวอเรียนตะลึง ถึงตาของเธอแล้ว เธอหายใจเข้าลึก ๆ ถือแฟ้มประวัติของเธอเดินเข้าไปให้ห้องทำงานอย่างใจเย็น

ใบบรรดาคณะกรรมการทั้งสามคน ผู้ชายที่หน้าตาดีสวมใส่แว่นตาขอบสีทองที่นั่งอยู่ตรงกลางนั้น เขามองผ่านแฟ้มประวัติของเธอและพูดขึ้นก่อน “เวอเรียน มอนท์? กรุณาแนะนำตัวเอง บอกให้เราทราบถึงน้ำหนัก สัดส่วน ส่วนสูง สถานะ สุขภาพและภูมิหลังครอบครัวของคุณ”