โอล เคกับชาโดว์นั่งอยู่ในห้องทำงาน พวกเขากำลังรอผู้บัญชาการเบลน เพื่อเริ่มการหารือ
โอล เคพูดกับชาโดว์ "ผมแน่ใจว่าผู้บัญชาการเบลนบังคับตัวเองให้เผชิญหน้ากับคุณซอฟตี้ ตอนที่พวกเขาไปที่อีสฮิล แวลลี่ ตอนนี้ถึงได้ตกหลุมรักเธอมากขึ้น"
ชาโดว์กอดอกแล้วยักไหล่ "บางทีผู้บัญชาการเบลนไม่ได้เป็นคนเริ่มก่อน เขาไม่เคยสนใจเรื่องนั้น ซอฟตี้ต้องอ่อยผู้บัญชาการเบลนแน่"
โอล เคพูดไม่ออก
คุณซอฟตี้เป็นเด็กสาวอายุแค่สิบแปดปี เธอจะร้ายเหมือนที่ชาโดว์พูดเหรอ?
โอล เคมองนาฬิกาแล้วขมวดคิ้ว "เรามีนัดกับผู้บัญชาการเบลนตอน 15.30 น. แต่ตอนนี้ 15.50 น.แล้ว ผู้บัญชาการเบลนไม่เคยมาสายนะ"
ชาโดว์ทำเสียงไม่พอใจ เขาทุบโต๊ะอย่างโกรธเคือง "ผมมั่นใจว่าซอฟตี้กำลังรั้งผู้บัญชาการเบลนอยู่ และไม่ปล่อยให้เขามา เธอต้องยั่วยวนเขา ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังเป็นสายลับอีก ผู้บัญชาการเบลนไปไว้ใจผู้หญิงที่มาจากไหนก็ไม่รู้ได้ยังไง แทนที่จะไว้ใจพวกเราที่ติดตามเขามาหลายปี! ฉันจะให้คนมาฆ่าเธอทีหลัง!"
แล้วประตูห้องก็เปิดออกทันทีที่เขาพูดจบ
มีเสียงเย็นชาดังมาจากประตู "นายจะฆ่าใคร?"
โอล เคเงียบ
ชาโดว์ควรคิดในใจ เขาพูดออกมาได้ยังไง? เขากำลังฆ่าตัวตายนะ!"
โอล เคหัวเราะแล้วตอบ "ผู้บัญชาการเบลน เรากำลังพูดถึงคนขององค์กรไลท์อยู่ครับ พวกนั้นกล้าดียังไงมาฆ่าคุณที่อีสฮิล แวลลี่! คราวนี้พวกเขาทำเกินไปแล้ว ชาโดว์โกรธมาก เขาเลยอยากสั่งสอนพวกนั้น ด้วยการฆ่าคนที่ยิงคุณครับ!"
ชาโดว์เป็นคนอารมณ์ร้าย โอล เคใช้ศอกกระทุ้งเขา แต่เขาก็ไม่ขยับตัวหรืออธิบายอะไรเลย
เบลนเดินเข้ามาในห้องแล้วมองพวกเขา "แต่ทำไมฉันได้ยินว่าชาโดว์ อยากส่งคนมาจัดการซอฟตี้ล่ะ?"
โอล เครีบตอบ "ไม่ใช่แบบนั้นเลยครับ! คุณซอฟตี้เป็นคนของคุณ ชาโดว์จะกล้าทำแบบนั้นได้ยังไง? ผู้บัญชาการเบลน คุณคงฟังผิดแล้วครับ!"
เบลนขมวดคิ้ว "นายกำลังจะบอกฉันว่าฉันฟังผิดงั้นเหรอ?"
โอล เคพูดไม่ออก
เขาตัวสั่น
ชาโดว์ขมวดคิ้วแล้วตอบเขา "ผู้บัญชาการเบลน ผมกำลังพูดความจริงครับ ผู้หญิงคนนั้นต้องเป็นสายลับแน่ ถึงผมจะจำไม่ค่อยได้ว่าเคยสู้กับเธอที่อีสฮิล แวลลี่มาก่อน ไม่มีใครรู้ว่าคุณพาเธอไปที่อีสฮิล แวลลี่ คุณเป็นคนตัดสินใจพาเธอไปเอง ทำไมคนขององค์กรไลท์ถึงได้ไปอยู่ที่นั่นได้ ในเมื่อคุณก็อยู่ที่นั่น?"
เบลนมองชาโดว์ "นายพูดออกมาได้เลย บอกฉันทุกอย่างที่นายคิด"
ชาโดว์กำหมัดแน่น "ฮึ่ม! ผู้หญิงคนนั้นต้องอยู่เบื้องหลังแน่! เธอต้องเป็นคนบอกให้คนขององค์กรไลท์ไปฆ่าคุณที่อีสฮิล แวลลี่ แน่!"
โอล เคสังเกตท่าทีของผู้บัญชาการเบลนด้วยความสงสัย ก่อนจะมองชาโดว์ด้วยสายตาอ้อนวอน 'โธ่เว้ย ชาโดว์ หยุดพูดเถอะ นายจะทำให้พวกเราตายนะ!'
แต่ชาโดว์เป็นคนตรง เขาไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ควรหยุด เขาพูดต่อ "ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ไร้เดียงสาเลย ศัตรูของเราต้องส่งเธอมาหลอกคุณ! คิดดูสิครับผู้บัญชาการเบลน คุณไม่ได้กระตือรือร้นหลังจากเธอมาอยู่ที่นี่ คุณไม่เคยมาสาย แต่วันนี้คุณมาสายยี่สิบนาที! ผู้บัญชาการเบลน นี่ไม่ใช่คุณเลย!"
ชาโดว์พูดสิ่งที่เขาคิดออกมาหมด เขาดูเหมือนพร้อมสู้ โดยไม่สนใจชีวิตของตัวเองเลย
โอล เคยิ้ม แล้วแตะไหล่ชาโดว์ "ผู้บัญชาการเบลน ไม่ต้องฟังคำพูดไร้สาระของเขาหรอกครับ วันนี้เขาคงเสียสติ เดี๋ยวเขาก็ดีขึ้นครับ! ผู้บัญชาการเบลน..."
ชาโดว์อยากพูดต่อ แต่ โอล เคปิดปากเขาไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน