เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 735

รูบี้เพียงจ้องไปที่หน้าของเบลนโดยไม่ได้มองไปที่ผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังเขาด้วยซ้ำ จากนั้นเธอก็พูดในขณะที่จ้องตรงไปที่เบลนว่า “คุณไม่จำเป็นต้องไล่ฉันออกไปหรอก ฉันไม่อยากนอนในห้องของคุณด้วยซ้ำ แต่เรื่องเดียวที่ฉันไม่แน่ใจว่าความทรงจำของฉันมันแย่มากหรือไม่ แต่ฉันจำได้ว่ามีคนสั่งให้ฉันตั้งแต่วันแรกที่ฉันอยู่ที่นี่ว่าฉันจะต้องนอนในห้องของเขา มันเพิ่งผ่านไปวันเดียว และตอนนี้คุณต้องการไล่ฉันออกแล้วงั้นเหรอ? โอ้ ผู้บัญชาการกลาโซ คุณนี้มันช่างไร้หัวใจจริง ๆ”

ไม่ว่าคำพูดนั้นจะจงใจหรือไม่ มันตั้งใจให้คุณซินดี้ได้ยิน

ความหมายเบื้องหลังคำพูดของเธอคือ การแสดงให้เห็นว่าเธออาจถูกไล่ออกจากห้องของเบลน แม้ว่าเธอจะได้นอนบนเตียงของเบลนก็ตาม ดังนั้นผู้หญิงคนไหนก็สามารถถูกไล่ออกไปได้ตลอดเวลา

เนื่องจากน้ำเสียงที่ดูเป็นปกติของรูบี้ ควบคู่ไปกับการแสดงออกที่ไม่แยแสของเธอ สิ่งนี้ทำให้ซินดี้เห็นว่ารูบี้เพียงแค่ล้อเล่นกับเบลน และไม่มีความรู้สึกใด ๆ มาเกี่ยวข้อง แต่ซินดี้คงจะโชคร้ายมากหากเธอมีความรู้สึกกับเบลนจริง ๆ

เท้าของรูบี้เปลือยเปล่า แต่ดูเหมือนเธอจะไม่สนใจมันมากนัก ในขณะที่เธอถามป้าเฮเธอร์ว่า “คืนนี้ฉันจะนอนที่ไหนคะ ป้าเฮเธอร์?”

แต่เมื่อรูบี้เดินผ่านเบลน แขนของเธอถูกเขาคว้าไว้อย่างอ่อนโยน

รูบี้ฉีกยิ้มบาง ๆ ให้เขา ในขณะที่เธอหันกลับไปมองที่เบลน เธอพูดพร้อมกับรอยยิ้มที่ชั่วร้าย “คุณจะจับฉันเพื่ออะไร เบลน? ไปสนุกกับของเล่นใหม่ของคุณเถอะ”

เบลนลดสายตาของเขาลง และมองไปที่เท้าเปล่าขาวราวกับหิมะของเธอ ในขณะที่สายตาของเขามืดลงเล็กน้อยพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาถามว่า “ทำไมคุณไม่สวมรองเท้า?”

เบลนก้มลงทันทีที่เขาพูดแบบนั้น ก่อนจะอุ้มรูบี้ไว้ในอ้อมแขนของเขา และเดินตรงไปที่ห้องรับแขกถัดไปจากห้องนอนใหญ่ เขาสั่งป้าเฮเธอร์ "พาคุณซินดี้ไปที่ห้องพักแขกฝั่งตะวันตก"

“ค่ะ นายท่านเบลน เชิญทางนี้ค่ะ คุณซินดี้”

ในขณะที่ซินดี้มองดูเบลนอุ้มรูบี้ไว้ในอ้อมแขนของเขา และเดินจากไป เธอก็กำชายกระโปรงของเธอ ในขณะที่ความอิจฉาริษยาประกายไปทั่วดวงตาของเธอ

ตอนที่เธอเดินตามป้าเฮเธอร์ไปที่ห้องรับแขกที่ปีกตะวันตก เธออดไม่ได้ที่จะถามว่า “ป้าเฮเธอร์ คุณลูน่าคือใครกัน? ทำไมเธอถึงได้รับอนุญาตให้นอนในห้องของเบลน?”