ณ เมืองกลาเซียร์ที่ประเทศอาร์
“เป็นยังไงบ้าง? นายหาคุณรูบี้เจอไหม?”
"ยังเลยครับ เราเจอเพียงรถที่คุณรูบี้ใช้ไปสนามบินที่ไม่มีข้อมูลอะไรสำคัญ เราเจอมันที่โรงงานรีไซเคิล”
โอลเคส่งกลุ่มคนไปหารูบี้ แต่ก็ไม่มีประโยชน์
“ตามหาเธอต่อไป นายต้องหาคุณรูบี้ให้พบ!”
"ครับ"
โอลเคกังวลมาก สองวันแล้วแต่ก็ยังไม่มีข่าวเกี่ยวกับรูบี้เลยแม้แต่น้อย ถ้าเกิดเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับรูบี้ที่เมืองกลาเซียร์จริง ๆ ล่ะ? เขาจะอธิบายกับนายท่านเบลนว่าอย่างไร?
…
ณ ชายแดนตะวันตก
เบลนโทรหารูบี้ทุก ๆ สองวัน เขาไม่โทรหาเธอทุกวัน เพราะเธอพูดก่อนหน้านี้ว่าการโทรหากันทุกวันให้ความรู้สึกเหมือนว่าเขากำลังเช็คเธอมากกว่าจะเป็นห่วงเธอ หรือคิดถึงเธอ
เบลนไม่ใช่แฟนที่ชอบเกาะติด ดังนั้นเขาจึงไม่รังเกียจที่จะคุยโทรศัพท์กันทุก ๆ สองวัน
แต่เขาไม่สามารถติดต่อเธอได้ แม้จะโทรหาเธอสองสามครั้งแล้วในสัปดาห์นี้
เขามีความรู้สึกแปลก ๆ ว่ามีบางอย่างผิดปกติ
โทรศัพท์ของเบลนดังขึ้น ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิดอยู่ มันคือโอลเค
เขารับโทรศัพท์ขึ้นมา
“โอลเค มีอะไร?”
“นายท่านเบลน… อาจมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นกับคุณรูบี้”
…
เบลนรีบกลับไปที่เมืองกลาเซียร์ตอนกลางดึก
เขาตรงไปที่คฤหาสน์ของตระกูลกลาเซียร์ แทนที่จะเป็นคฤหาสน์คิงส์ วู้ด ทันทีที่เขามาถึง
เขาบุกเข้าไปในบ้านด้วยท่าทางรุนแรง
เบลดกำลังจะเข้านอนในขณะนั้น เขาขมวดคิ้ว เมื่อเขาได้ยินการเคลื่อนไหวข้างนอก เขาสวมชุดนอนเดินออกจากห้องนอน และถามพ่อบ้านว่า “เกิดอะไรขึ้น?”
“นายท่าน นายน้อยกลับมาแล้ว”
เบลดขมวดคิ้วหนักขึ้น และพูดว่า “เขาควรจะอยู่ที่ชายแดน ทำไมจู่ ๆ เขาก็กลับมาล่ะ?”
“ผม… ก็ไม่แน่ใจเรื่องนั้น”
เบลนเดินเข้าไปในบ้านทันทีที่พ่อบ้านพูดจบ บ้านเต็มไปด้วยกลิ่นอายของศัตรูและความชั่วร้าย
“มีบางอย่างเกิดขึ้นกับซอฟตี้ คุณอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้หรือเปล่า?”
เบลดดูสง่าผาเผยเหมือนเคย เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา และชัดเจนว่า “แกเข้ามาในบ้าน ระบายอารมณ์และถามฉันทันทีที่แกกลับมา แกได้รับอนุญาตให้ออกจากชายแดนแล้วงั้นเหรอ?”
เบลนถามเขาอีกครั้ง “คุณรู้สึกผิด หรือคุณกำลังหลีกเลี่ยงคำถามของผมกันแน่?”
“เบลน แกพูดกับพ่อของแกด้วยท่าทางแบบนั้นได้ยังไง?”
สายตาของเบลนไม่เคยละไปจากหน้าของเบลด ในขณะที่เขาพูด “ตอบคำถามของผม! คุณอยู่เบื้องหลังการหายตัวไปของซอฟตี้หรือเปล่า?”
เบลดโกรธมาก มือที่อยู่ข้างหลังเขาขดตัวขึ้นเป็นกำปั้นแน่น ในขณะที่เขาตอบอย่างเหยียดหยาม “แกออกจากต่ำแหน่งของแกโดยไม่ได้รับอนุญาตแค่เพื่อผู้หญิงได้อย่างไร? เบลน แกมันบ้าไปแล้ว!”
ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ เขาผิดหวังอย่างมากในตัวลูกชายของเขา
ความตึงเครียดระหว่างพ่อ และลูกชายเริ่มแรงขึ้น
พ่อบ้านอดไม่ได้ที่จะพูดกับเบลนว่า “นายน้อย คุณกำลังเข้าใจนายท่านผิด จริงอยู่ที่คุณซอฟตี้ มาที่คฤหาสน์กลาโซ เมื่อสองวันก่อน แต่…”
เบลดตัดบทพ่อบ้านก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค เบลดตะโกนใส่เขาว่า “คาเล็บ!”
เขากำลังส่งสัญญาณให้พ่อบ้านหุบปาก
“ทำไมซอฟตี้ถึงมาที่นี่? คุณส่งคนไปลักพาตัวเธอมาที่เมืองกลาเซียร์งั้นเหรอ?”
เบลดหันหน้าไปทางลูกชายของเขา เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพยายามระงับความโกรธของเขาให้สงบลง เขาขมวดคิ้ว และพูดว่า “ฉันไม่ได้ลักพาตัวเธอ ฉันส่งคนของฉันไปเชิญเธอมาที่นี่ และเธอก็มาหาฉันด้วยความเต็มใจ!”
เบลนยิ้มเย้ยหยันให้เขา และพูดว่า “แล้วมันต่างกันตรงไหน?”
“เบลน กลาโซ! ถ้าแกระบายอารมณ์เสร็จแล้ว ก็ย้ายก้นของแกกลับไปที่ชายแดนซะ!”
เบลดกำลังโกรธมาก พ่อกับลูกชายกำลังจะต่อสู้กัน
เบลนชักปืนของเขาออกมา แล้วเล็งไปที่เบลด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน