เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 782

หลังจากเชอรีชอาบน้ำเสร็จแล้ว เธอก็นอนลงบนเตียง แล้วหยิบแท็บเล็ตขึ้นมาเลื่อนดูทวิตเตอร์

วิทนีย์แชร์กระทู้ของมหาวิทยาลัยแคพิทัล ซิตี้ มาให้เธอ แต่ก่อนที่เธอจะเปิดลิงค์ดู วิทนีย์ก็โทรหาเธอ

เธอรับสาย

"เชอรีช เธอเปิดดูลิงค์ที่ฉันแชร์ให้หรือยัง? ฉันไม่คิดว่าจะมีคนหล่อเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยแคพิทัล ซิตี้ ด้วย"

เชอรีชไม่สนใจเรื่องของผู้ใหญ่ที่เธอเคยเห็น มันไม่ค่อยน่าสนใจเท่าไหร่ตั้งแต่เธอยังเด็ก เธอเห็นมาเยอะแล้ว

"เขาหล่อเท่าพ่อฉันหรือเปล่าล่ะ?"

วิทนีย์หัวเราะ "ฉันรู้ว่าลุงฮีลตันมีเสน่ห์มาก แต่คนที่มหาวิทยาลัยแคพิทัล ซิตี้ นี่มันคนละชั้นกันเลยนะ ที่สำคัญที่สุดก็คือเขาฉลาดและมีเสน่ห์มากด้วย เธอรู้หรือเปล่าว่าเขาเป็นคนจนของมหาวิทยาลัยแคพิทัล ซิตี้ เลยล่ะ"

เชอรีชเปิดลิงค์เข้าไปดู ทันทีที่เธอเห็นรูปของชายหนุ่ม...เขาดูคุ้นตาสำหรับเธอ

เธอจำเขาได้แล้ว เขาเป็นคนรับใช้ในคืนนั้น ชื่อของเขาคือ บอยล์ ลอว์สัน เป็นไปตามที่คิดไว้ เมื่อเธอเลื่อนลงมาอีกหน่อย เธอก็เห็นชื่อแบบเดียวกัน

"โว้ว ฉันไม่คิดว่าเขาจะเรียนที่มหาวิทยาลัยแคพิทัล ซิตี้ นะเนี่ย"

วิทนีย์ถามเธอ "หา? เธอเคยเจอเขาแล้วเหรอ? เขาเรียนอยู่ปีสองด้วย เขาอายุมากกว่าเราอีก แต่ฉันได้ยินมาว่าเขาเรียนกลุ่มเดียวกับเรา เราจะได้มีอาหารตาที่มหาวิทยาลัยแล้วนะ"

เชอรีชหัวเราะ เธอนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้น "แล้วเขามีดีอะไร? รอให้น้องชายฉันโตขึ้นอีกสองสามปีเถอะ น้องฉันจะดูดีเท่าเขาเลยนะ"

วิทนีย์หัวเราะออกมา "ก็ได้ อ้อ แฮร์ริสันเป็นสามีในฝันของฉันเลยนะ เธอต้องจับตาดูน้องชายเธอไว้นะ ให้แน่ใจว่าเขาไม่ถูกพวกสาว ๆ ข้างนอกนั่งรุมจีบ!"

เชอรีชพูดไม่ออก เพื่อนของเธอไม่มีเหตุผลเอาซะเลย

ถ้าวิทนีย์คบกับน้องชายของเธอล่ะก็ มิตรภาพของพวกเธอคงจะวุ่นวายน่าดู!

"อ้อ จริงสิ เรามีอัศวินขี่ม้าขาวอยู่แล้วนี่ ไทเลอร์ไง ไทเลอร์ก็มีเสน่ห์เหมือนกันนะ แต่เขาเป็นคนขี้โม้ เมื่อไหร่เธอจะคบกับเขาล่ะ?"

เชอรีชหน้าแดงแล้วตอบเธอ "ทำไมมีแต่คนคิดว่าไทเลอร์กับฉันเป็นคู่รักกันนะ? เธอรู้หรือเปล่าว่าพวกเธอจับคู่ให้คนที่เขาไม่เข้ากันเลย พวกเธอกำลังยุให้กามเทพจับคู่คนส่งเดชนะ!"

หลังจากเสียเวลาไปกับวิทนีย์ เชอรีชก็มุดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม เธอกำแท็บเล็ตแล้วมองรูปภาพที่อัพโหลดมาจากกระทู้ เธอใจลอยขณะที่มองรูปนั้น

รูปนั้นถ่ายในมหาวิทยาลัย มันเป็นรูปที่นักศึกษาคนอื่นสุ่มถ่าย แต่รูปที่สุ่มถ่ายแบบนี้ดูน่าสนใจที่สุด

ยิ่งเข้าไปดูรูปถ่ายใกล้ ๆ เชอรีชก็พบว่าบอยล์มีเสน่ห์ชวนมอง

ฮึ่ม ถ้าเขามีเสน่ห์แล้วยังไง? เชอรีชเคยเห็นผู้ชายที่มีเสน่ห์มาหลายคนแล้ว

ผู้ชายที่มีเสน่ห์อย่างพ่อของเธอ ลุงวิลสัน ลุงคาร์เตอร์ ลุงเบลน...และน้องชายของเธอ พวกเขาล้วนเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์กันทั้งนั้น

เธอไม่ค่อยสนใจผู้ชายมีเสน่ห์หรอก

ปิดเทอมหน้าร้อนของเธอผ่านไปอย่างรวดเร็ว โชคดีสำหรับพวกเขา ที่การปฐมนิเทศสำหรับนักศึกษาใหม่ ในมหาวิทยาลัย แคพิทัล ซิตี้ ไม่ได้จัดขึ้นในปีแรกของพวกเขา

ฮีลตันกับเวอเรียนไปส่งเชอรีชที่มหาวิทยาลัยในวันแรก ในเมืองหลวง

แม้ว่าฮีลตันจะตามใจเชอรีช เขาก็ไม่ได้ตามใจเธอโดยไม่มีเหตุผล เขาเห็นว่าสภาพแวดล้อมในหอพักที่มหาวิทยาลัยก็ไม่เลว เขาจึงไม่ได้เช่าห้องพักใกล้มหาวิทยาลัยให้เธอ

เขากับเวอเรียนจะเป็นห่วง ถ้าเธอพักอยู่ในห้องเช่าข้างนอกคนเดียว การพักในมหาวิทยาลัยจึงปลอดภัยกับเธอมากกว่า

ไม่ต้องพูดถึงว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับเธอ เพราะเธออยู่ท่ามกลางนักศึกษาที่นี่ ถ้าเธอพักในหอพัก

หลังจากเธอปรากฏตัวที่หอพัก กลายเป็นว่าเธอเป็นจุดสนใจสำหรับผู้ปกครองและนักศึกษาหญิง

นักศึกษาหญิงวิ่งเข้ามาทักทายเธอ "นี่ ยินดีที่ได้รู้จักนะ เธอคือเชอรีช ฟัดด์ จากเตียงหมายเลขสองหรือเปล่า?"

เชอรีชตอบด้วยรอยยิ้ม "ใช่แล้วล่ะ เราเป็นเพื่อนร่วมห้องกันแล้วนะ"