เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 838

เชอรีชยังไม่ตื่นนอน ตอนที่เวอเรียนตื่นในเช้าวันต่อมา ขาของเชอรีชอยู่ใกล้กับเวอเรียน ในขณะที่แขนของเธอกอดท้องของเวอเรียนอยู่ เธอนอนหลับสนิท

เวอเรียนหัวเราะเมื่อสังเกตเห็นว่าเชอรีชดูเกาะติดแค่ไหนตอนที่เธอหลับ เธอสงสัยว่า เชอรีชอ้างว่าเธอโตแล้วทั้ง ๆ ที่เธอยังนอนเหมือนเด็ก ๆ แบบนี้ได้อย่างไร

เวอเรียนค่อย ๆ ขยับตัวเธอออกไปด้านข้างเพื่อลุกจากเตียงก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตาของเธอ

ยิ่งเวอเรียนคิดเกี่ยวกับมันมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกว่าการเจอกับบอยล์ในตอนนี้เป็นสิ่งที่ไม่เหมาะสม

เนื่องจากเชอรีชแค่ออกเดทกับบอยล์เท่านั้น และยังไม่ได้คิดถึงเรื่องแต่งงานเลย แล้วเหตุผลอะไรที่เวอเรียนจะต้องการพบกับเขาด้วย?

หากเวอเรียนพบกับบอยล์จริง ๆ มันจะหมายความว่าเวอเรียนได้อนุมัติบอยล์อย่างอ้อม ๆ นี่อาจทำให้บอยล์กับเชอรีชเริ่มคบกันอย่างจริงจัง

อย่างไรก็ตาม เธอก็ยังคงรู้สึกว่าเธอจะต้องบอกให้ฮีลตันรู้เกี่ยวกับเรื่องที่เชอรีชกำลังออกเดทกับบอยล์ ซึ่งอาจรอจนกว่าพวกเขาจะกลับบ้าน มิฉะนั้นฮีลตันอาจจะบุกมาที่เมืองหลวงด้วยความโกรธ และมันอาจจะทำให้เรื่องต่าง ๆ ยุ่งยากมากขึ้น

เนื่องจากจุดประสงค์หลักของการมาเยี่ยมครั้งนี้ของเวอเรียน คือเพื่อมาเที่ยวกับเฮเลน และกลับบ้านที่นอร์ท ซิตี้พร้อมกับเจลลี่ บีน

…

เนื่องจากพวกเขาไม่ได้ไปเจอกับบอยล์แล้ว เชอรีชจึงถูกลากออกไปเที่ยวกับเวอเรียนกับเฮเลนตลอดทั้งวัน หลังจากที่พวกเขาไปช้อปปิ้ง พวกเขาก็ตัดสินใจที่จะดื่มชายามบ่ายด้วยกัน

ตอนนี้เธอไม่ได้ติดต่อบอยล์มาเป็นเวลาสองถึงสามวันแล้ว และดูเหมือนว่าบอยล์ก็ยุ่งกับอย่างอื่นด้วยเช่นกัน เนื่องจากเขาก็ไม่ได้ติดต่อเธอด้วยเช่นกัน

เฮเลนไปส่งพวกเขาที่สนามบินในวันที่เชอรีชกับเวอเรียนจะกลับ

เฮเลนพยายามบอกให้พวกเขาอยู่ต่อเมื่อพวกเขากำลังกลับ “ทำไมพวกเธอไม่พักที่เมืองหลวงอีกสักสองสามวันล่ะ เธอรู้ไหม ไทเลอร์ก็กำลังจะกลับบ้านในช่วงปิดเทอมกลางภาคเหมือนกัน เขาไม่ได้เจอเจลลี่ บีน มานานมากแล้ว”

เวอเรียนหัวเราะเบา ๆ เธอพูดว่า "โอ้ เราซื้อตั๋วกลับบ้านแล้ว คราวหน้าฉันจะมาหาเธอตอนที่ฉันมาเยี่ยมเจลลี่ บีน โอเคไหม?"

เฮเลนลูบหัวเล็ก ๆ ของเจลลี่ บีน ในขณะที่เธอพูดด้วยรอยยิ้มว่า "โอ้ เจลลี่ บีน หนูเรียนที่เมืองหลวงมาหกเดือนแล้ว ทำไมไม่แวะมากินข้าวที่บ้านน้าบ้างเลยล่ะ? หนูรู้ไหม ช่วงสุดสัปดาห์หนูมาสนุกที่บ้านของน้าได้ทุกเมื่อเลยนะ โอเค?”

เชอรีชพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง เธอพูดว่า "ค่ะ หนูจะแวะไปทานอาหารในเทอมหน้า"

“โอ้ หนูน่าจะใกล้ชิดไทเลอร์มากขึ้น…”

เวอเรียนตั้งใจมองไปที่เวลาของเธอ เมื่อเฮเลนพูดถึงเรื่องนั้น ในขณะที่เธอพูดตัดบทเฮเลนด้วยการหัวเราะ เธอพูดว่า "โอ้ เฮเลน ใกล้ถึงเวลาที่เราจะต้องขึ้นเครื่องแล้ว"

เฮเลนตอบ "งั้นก็ไปเถอะ เราค่อยเจอกันใหม่คราวหน้า"

"ได้เลย"

หลังจากที่เวอเรียนพาเจลลี่ บีน ผ่านด่านศุลกากร เธอก็พูดว่า "ลูกรู้นะว่าน้าเฮเลนของลูกจะเสียใจมาก ถ้าเธอรู้ว่าแฟนของลูกไม่ใช่ไทเลอร์"

"ไทเลอร์กับหนูเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเสมอมา มีแต่พวกแม่นั้นล่ะ ที่คอยเอาแต่จับคู่พวกเรา"

เวอเรียนหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “พ่อกับแม่ไม่เคยจับคู่ให้พวกลูก ลูกรู้ใช่ไหม?”

เจลลี่ บีนขมวดคิ้ว ในขณะที่เธอพูดว่า "แต่หนูรู้สึกแย่นิดหน่อยที่น้าเฮเลนดีกับหนูมาก"

เวอเรียนรู้สึกช่วยไม่ได้ เธอบีบจมูกของเจลลี่ บีน และพูดว่า "โอ้ คนพาลตัวน้อย แม่ไม่รู้เลยนะว่าลูกจะรู้สึกไม่ดีเป็นด้วย"