เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 898
สรุปบท บทที่ 898 เขาให้ความรักของเขาทั้งหมดกับเธอ: เล่ห์รัก ท่านประธาน
สรุปเนื้อหา บทที่ 898 เขาให้ความรักของเขาทั้งหมดกับเธอ – เล่ห์รัก ท่านประธาน โดย โอเอสเต้ ลูน่า
บท บทที่ 898 เขาให้ความรักของเขาทั้งหมดกับเธอ ของ เล่ห์รัก ท่านประธาน ในหมวดนิยายนิยาย โรแมนติค เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โอเอสเต้ ลูน่า อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บอยล์สังเกตเห็นว่าเชอรีชหน้าซีดเล็กน้อยในเฮลิคอปเตอร์ เธอจับท้องของเธอด้วยมือทั้งสองของเธอ
บอยล์ถาม “เป็นอะไร? คุณปวดท้องงั้นหรือ?”
พวกเขากินหม่าล่าชาบูเมื่อวานนี้ เธอกินอาหารมัน ๆ เยอะมากในงานแต่งงานอีกด้วย ดูเหมือนเธอจะท้องเสีย เธอมีอาการปวดท้อง
“ฉันปวดท้อง”
บอยล์รู้ว่าเธอมีระบบย่อยอาหารไม่ดี เพราะโรคซึมเศร้าอาจทำให้เบื่ออาหาร และเป็นโรคทางเดินอาหาร เขาจึงเตรียมยาไว้บนเฮลิคอปเตอร์
บอยล์สั่ง “คาลัม ส่งกระติกน้ำร้อนกับยามาให้ฉันหน่อย”
คาลัมที่กำลังนั่งอยู่ที่เบาะหน้า เขาส่งกระติกน้ำร้อนและยาให้บอยล์ แล้วพูดว่า “เจ้านาย”
บอยล์เทน้ำอุ่นให้เชอรีชหนึ่งแก้ว และยื่นยาให้เธอ
เชอรีชหยิบยาเม็ดจากมือของเขาแล้วกลืนลงไป
เธอพยายามทำตัวให้ห่างจากเขา และพูดว่า “ขอบคุณ”
บอยล์ไม่ชอบที่เธอพูดแบบนั้น เขารู้สึกเหมือนพวกเขาห่างเหินกัน
แต่เขาเป็นคนที่ทำให้เธอทำตัวเหินห่างจากทุกคน เขาต้องรับผลที่ตามมา
บอยล์หยิบผ้าห่มและคลุมตัวเธอไว้ เขาปรับที่นั่งของเธอและพูดว่า “คุณเพิ่งทานยา นอนพักเถอะ”
เธอรู้สึกหนาวเนื่องจากการปวดท้อง ท้องของเธอปวดตุบ ๆ และเธอก็ไม่รู้สึกง่วงเลยสักนิด
เธอนอนลง ในขณะที่บอยล์นั่ง
เธอมองไปที่แผ่นหลังของบอยล์ และถามอย่างไร้อารมณ์ว่า “ทำไมคุณต้องเป็นคนที่โดดเด่นมากขนาดนั้น?”
เขาสะดุดตามากเกินไป และเธอไม่ชอบสิ่งนั้น
บอยล์อึ้งไปครู่หนึ่ง เขาหันไปมองเธอ รอยยิ้มจาง ๆ ผุดขึ้นบนใบหน้าของเขา เขาไม่เคยคิดว่าเธอจะเริ่มคุยกับเขาก่อน
“คุณไม่ชอบเหรอ?”
"ไม่"
บอยล์ตอบอย่างใจเย็นว่า “คราวหน้าผมจะพยายามทำตัวไม่เด่นมาก”
เชอรีชพูดว่า "ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับฉัน"
“ผมอยากไปรับคุณ”
เชอรีชพูดไม่ออก
เมื่อคนฉลาดกลายเป็นคนโกง เขาจะเกาะติดคุณเหมือนกับหมากฝรั่ง เขาจะรู้ที่อยู่และความชอบของคุณ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขาจะปฏิบัติกับคุณด้วยความอดทนเป็นพิเศษ แม้ว่าคุณจะใส่อารมณ์กับเขา เขาก็ยังยิ้มให้คุณด้วยความรัก ราวกับว่าคุณเป็นคนที่ไม่มีเหตุผล
ความโกรธของเชอรีชสงบลง เธอหลับตาลงและนอนหลับไป
เธอลืมถามเขาด้วยซ้ำว่าพวกเขาจะกลับไปที่ไหน พวกเขาจะกลับไปที่นอร์ท ซิตี้ หรือเมืองหลวง?
เมื่อกลับมาคิดดูแล้ว เฮลิคอปเตอร์ไม่ได้ไปที่ที่เธอต้องการไป แม้ว่าเธอจะขอก็ตาม เธอก็ไม่สามารถกระโดดลงไปด้วยร่มชูชีพเช่นกัน และมันก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธออยู่บ้านหลังเดียวกันกับบอยล์
เธอตัดสินใจปล่อยให้เขาทำไป เธอกำลังทุกข์ทรมานจากการปวดท้อง ดังนั้นเธอจึงไม่สนใจที่จะจัดการกับเขา
เธอรู้สึกว่ามีมือใหญ่สอดเข้ามาในผ้าห่มขณะที่เธอหลับอยู่ เขาลูบท้องของเธอเบา ๆ
การเคลื่อนไหวที่มั่นคงและอ่อนโยนของเขา ทำให้เธอรู้สึกสบายมาก
เธอหลับลึกมาก
…
พวกเขามาถึงคฤหาสน์เลค สตรีทที่นอร์ท ซิตี้ หลังจากผ่านไปสองชั่วโมงครึ่ง
บอยล์อุ้มภรรยาที่ห่อหุ้มไปด้วยผ้าห่มลงจากเฮลิคอปเตอร์
ลมกลางคืนพัดผ่านใบหน้าของเขา
บอยล์ก้มหน้าลงมองหญิงสาวที่ตื่นขึ้นแล้วในอ้อมแขนของเขา “คุณตื่นแล้ว”
เชอรีชถาม “เราอยู่ที่ไหน?”
“คฤหาสน์เลค สตรีท”
“ทำไมคุณไม่ส่งฉันกลับบ้าน?”
บอยล์พยายามแก้ตัวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “คุณบอกว่าพ่อแม่คุณไม่ชอบผม หากพวกเขาเห็นผมไปส่งคุณกลับบ้าน เราอาจจะทะเลาะกัน”
เชอรีชพูดไม่ออก
เธอไม่เชื่อเขา
บอยล์ไม่เคยกลัวใคร ถ้าเขากลัวพ่อแม่ของเธอจริง ๆ ทำไมเขาถึงขับรถไปส่งเธอกลับบ้านเมื่อวันก่อนล่ะ? นั่นคือคนอื่นงั้นหรือ?
บอยล์อุ้มเธอเข้าไปในห้องนอน และถอดรองเท้าส้นสูงของเธอออก
เขาวางเธอลงบนเตียงนุ่มและนั่งลงข้างเตียง เขามองไปที่เธอ และพูดว่า “อดทนกับผมหน่อย และค้างที่นี่สักคืนหนึ่ง”
เชอรีชนิ่งเงียบ
มันสะดวกสบายที่จะอยู่ในบ้านหลังใหญ่และเตียงนุ่ม ๆ
เธอรู้สึกง่วงเล็กน้อย ดังนั้นเธอจึงดึงผ้าห่มมาคลุมศีรษะโดยไม่พูดอะไร เธอแค่อยากจะนอน
เตียงนุ่มมากจนเธอไม่รู้สึกอยากลุกขึ้นหลังจากได้นอนลง
เธอสะบัดแขนของเขาออก แล้วลุกขึ้นนั่ง
บอยล์ก็ตื่นขึ้นด้วยเช่นกัน
เชอรีชห่อตัวเองในผ้าห่ม แล้วถามว่า “ทำไมคุณถึงมานอนบนเตียง?”
บอยล์พยุงตัวเองขึ้นด้วยแขนข้างหนึ่ง และลุกขึ้นนั่งบนเตียง เขาโน้มตัวเข้าไปใกล้เธอ และมองเธอด้วยสายตาหยอกล้อ สายตาของเขาจับจ้องไปที่ใบหน้าของเธอ ในขณะที่เขาพูด “เชอรีข คุณลืมไปแล้วหรือว่านี่คือเตียงของผม?”
เชอรีชพูดไม่ออก
ท้องของเธอร้อง
เชอรีชเขินอายเล็กน้อย เธอมองไปที่เขา แล้วถามว่า “คุณหัวเราะอะไร?”
"ไม่มีอะไร คุณควรจะกินอะไรบ้างนะถ้าคุณหิว มาเถอะ ผมทำโจ๊กไว้ พวกมันอยู่ในครัว และยังอุ่นอยู่”
ทั้งสองคนลงไปข้างล่าง
เชอรีชนั่งลงที่โต๊ะ ถือชามที่ใหญ่กว่าหน้าของเธอ เธอกินโจ๊กสองชามพร้อมถั่วเปรี้ยว และผักดอง
เธออิ่มมาก
บอยล์ไม่อนุญาตให้เธอกินมากกว่านั้น “คุณจะท้องเสียอีก ถ้าคุณกินมากเกินไป”
เชอรีชขมวดคิ้ว และพูดว่า “บอยล์ ทำไมคุณต้องสนใจด้วยว่าฉันจะกินมากแค่ไหน? คุณเอาแต่ควบคุมฉัน”
“ผมจะเลิกควบคุมคุณ ถ้าคุณกินอาหารในปริมาณที่เหมาะสม”
เชอรีชพูดไม่ออกอีกครั้ง
เธอนั่งที่โต๊ะหลังจากกินเสร็จ บอยล์ดึงเธอขึ้น แล้วพูดว่า “ไปเดินเล่นรอบ ๆ บ้านกันเถอะ”
เชอรีชพูดว่า "ฉันไม่อยากเดินเล่น"
บอยล์จัดการเศษอาหาร และกำลังล้างจานอยู่ในครัว
เชอรีชเดินไปที่โซฟา นอนลง และเอานิตยสารด้านการเงินมาปิดหน้าของเธอ
บอยล์มองไปหญิงสาวบนโซฟาจากครัวกึ่งเปิดโล่งของเขา ขณะที่เขาล้างจาน
เธออยู่ในโอวาทอย่างมาก เธอเข้านอนทันทีหลังจากกินเสร็จ
แต่มันไม่ดีต่อการย่อยอาหาร
บอยล์เช็ดมือของเขา หลังจากล้างจานเสร็จ เขาเดินไปที่โซฟาและนั่งลงข้างเธอ จากนั้นเขาก็ดึงนิตยสารที่กำลังปิดหน้าเธอออกด้วยมือใหญ่ของเขา
เขามองไปที่ใบหน้าของเธอ ด้วยสีหน้าที่อ่อนโยน
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน