เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 897

ลงจมูกลงไปในตอนที่น่าหลงใหลของ เล่ห์รัก ท่านประธาน, นิยายInternet ที่เขียนโดย Internet นิยายนี้มีเรื่องราวที่ซับซ้อน ความลึกลับและตัวละครที่ไม่ลืม นิยายนี้สัญญาว่าจะพาคุณผ่านการเดินทางของความตื่นเต้นและความเชื่อมั่นอันหลงใหล ไม่ว่าคุณจะปกติที่การที่รักความลึกลับหรือความอบอุ่นใจของเรื่องราวที่เข้าถึงจิตใจ Internet ได้ถักเสาะเสียงให้เป็นเรื่องราวที่จะยินตัวเองลงบนหน้าความทรงจำ สำรวจหน้ากระดาษของ เล่ห์รัก ท่านประธาน ตั้งแต่ตอนที่ บทที่ 897 มารับภรรยาของเขาด้วยเฮลิคอปเตอร์ และปล่อยให้เวทมนตร์บุบคลามไปด้วย

แมนดี้พูดหลังจากที่นาตาลีกลับมาจากห้องน้ำว่า “นาตาลี ทำไมเธอเข้าห้องน้ำนานจัง? มานั่งกินข้าวกัน เราเกือบกินเครื่องในหมดแล้ว เธออยากจะสั่งเพิ่มอีกไหม?”

นาตาลีพยายามสงบสติอารมณ์ลง ดวงตาของเธอยังคงสั่นเทาเมื่อเธอเห็นสายตาที่ไร้อารมณ์ของเชอรีช แต่เธอสามารถสงบสติอารมณ์ได้ เธอพูดว่า “ไม่เป็นไร ฉันกำลังลดความอ้วนอยู่ พวกเธอกินได้เลย”

แมนดี้ยิ้ม และพูดว่า “ถ้าเธอไม่เตือนฉัน ฉันเกือบลืมไปเลยว่าพรุ่งนี้ฉันต้องสวมชุดแต่งงาน คืนนี้ฉันต้องกินให้น้อยลง เพื่อที่พุงของฉันจะได้ไม่ยื่นออกมา”

จอยพูดว่า “นาตาลี เธอผอมอยู่แล้ว เธอมีเอวเท่ามดแล้ว เธอจะขาดสารอาหารนะหากเธอยังลดน้ำหนักต่อไป”

นาตาลีเอามือลูบผมของเธอ และพยายามปกปิดแก้มขวาที่ถูกเชอรีชตบ ก่อนหน้านี้เธอปกปิดรอยแดงด้วยแป้งรองพื้นมาแล้ว ดังนั้นคงไม่มีใครสังเกตเห็นใบหน้าแดงของเธอ หากพวกเขาไม่ได้ใส่ใจมองมากนัก

เชอรีชตบเธออย่างแรง

เธอเคี้ยวถั่วงอกจากหม้อไฟ

'เชอรีช ฟัดด์ คอยดูก่อนเถอะ'

พวกเขาออกจากร้านอาหารหลังจากรับประทานอาหารกันเสร็จแล้ว

วิกเตอร์ไปส่งพวกเขาที่โรงแรมระดับสี่ดาวในท้องถิ่น

แมนดี้พูดว่า “ฉันอยากให้พวกเธอไปพักที่บ้านของฉันคืนนี้ แต่แม่ของฉันเชิญญาติของฉันมา เราจึงมีห้องไม่เพียงพอ ขอโทษที่ทำให้พวกเธอต้องมาอยู่ที่นี่ แต่ฉันจะให้คนมาส่งพวกเธอที่บ้านฉันพรุ่งนี้”

จอยยิ้ม และพูดว่า “แมนดี้ อย่ากังวลไปเลย ยังไงเราก็เป็นเพื่อนกัน”

วิกเตอร์พูดว่า “ผมจะจ่ายค่าที่พักให้พวกคุณเองคืนนี้”

แมนดี้ชำเลืองไปมองเขา และชื่นชมเขา “ที่คุณพูดนั่นมีเหตุผล”

เชอรีชกำลังนั่งอยู่ที่เบาะหลัง เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่มีความสุขของแมนดี้กับวิกเตอร์ เธอก็รู้สึกมีความสุขกับพวกเขาเช่นกัน

พวกเขามาถึงโรงแรม และเช่าห้องธรรมดาสามห้อง

วิกเตอร์และแมนดี้จากไป หลังจากหญิงสาวทั้งสามเข้าห้องพักเรียบร้อยแล้ว

นาตาลีล้างเครื่องสำอางของเธอออก เธอมองที่แก้มที่บวมของเธอด้วยสายตาที่โกรธและร้ายกาจ

โทรศัพท์ของเชอรีชดังขึ้นหลังจากที่เธออาบน้ำ และเดินออกมาจากห้องน้ำ

หมายเลขผู้โทรแสดงว่าเป็นชาเนีย

จิตแพทย์ของเธอที่อเมริกา

เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะรับสายโทรศัพท์

ชาเนียพูด “เชอ ฉันจะย้ายกลับไปเร็ว ๆ นี้ ติดต่อฉันได้ทุกเมื่อหากคุณมีปัญหาอะไร"

เชอรีชคิดว่าชาเนียโทรมาถามเกี่ยวกับอาการของเธอ

"โอเค"

“คุณหยุดกินยามาระยะหนึ่งแล้ว ช่วงนี้คุณได้ไปจิตบำบัดหรือไม่?”

เชอรีชตอบตามความจริง “ฉันไม่เคยทำการบำบัดอะไรเลยที่นี่ หลังจากที่กลับมาจากฟิลาเดลเฟีย”

“ฉันจะติดต่อคุณอีกทีเมื่อฉันกลับไป”

"โอเค"

เชอรีชถือโทรศัพท์ของเธอ และเงียบไปครู่หนึ่งหลังจากที่เธอวางสาย

ข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้นบนโทรศัพท์ของเธอ

คนที่ส่งข้อความหาเธอคือ ‘ทำงานหนักเพื่อเชอรีช’

เธอไม่ได้เปลี่ยนชื่อ ID ของบอยล์จากเมื่อเจ็ดปีก่อน และบอยล์ก็ไม่ได้เปลี่ยนชื่อบัญชีโซเชียลมีเดียของเขาด้วยเช่นกัน

เชอรีชเปิดข้อความของเขา

ทำงานหนักเพื่อเชอรีช ถามว่า “[คุณมาถึงเมืองไลชีแล้วหรือยัง?]”

เจลลี่ บีนจากครอบครัวของฟัดด์ ตอบว่า “[คุณรู้ได้อย่างไรว่าฉันอยู่ที่เมืองไลชี?]”

ทำงานหนักเพื่อเชอรีช ตอบว่า “[ผมสามารถรู้ทุกเรื่องที่ผมอยากรู้ โดยเฉพาะเกี่ยวกับคนหรือเหตุการณ์ที่ผมให้ความสนใจเป็นพิเศษ]”

เจลลี่ บีนจากครอบครัวของฟัดด์ ตอบ “[ฉันจะเข้านอนแล้ว]”

ทำงานหนักเพื่อเชอรีช พูดว่า “[งั้นก็เข้านอนเถอะ ราตรีสวัสดิ์ หลับฝันดีนะ]”

เชอรีชพูดไม่ออก

เธออยากจะตอบเขาว่า '[ฉันไม่ใช่เด็กอายุ 3 ขวบแล้วนะ]'

อย่างไรก็ตาม เธอก็ขี้เกียจเกินกว่าที่จะทำเช่นนั้น

เธอเปลี่ยนโทรศัพท์เป็นโหมดเครื่องบิน และวางโทรศัพท์ไว้ข้างหมอน

เธอปิดไฟและเข้านอน

เช้าวันรุ่งขึ้น เชอรีชไปงานแต่งงานของแมนดี้

นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอไปร่วมงานแต่งของเพื่อนของเธอ งานแรกคืองานแต่งงานของฮันท์ลีย์กับวิทนีย์

เพื่อนของเธอกำลังจะแต่งงานไปทีละคน

เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกอ่อนไหว

เธอจะได้แต่งงานหรือยัง เมื่อลูกของฮันท์ลีย์กับวิทนีย์โตขึ้น? ใครจะมาเป็นสามีของเธอ?

เธอได้รับข้อความอีกครั้ง

ทำงานหนักเพื่อเชอรีช ส่งข้อความถึงเธอว่า “[งานแต่งงานจบหรือยัง? ผมจะไปรับคุณ]”

เชอรีชอึ้ง

บอยล์จะมารับเธองั้นหรือ? ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?

มีเสียงดังมาจากท้องฟ้าตอนที่เธอกำลังจะถามคำถามนั้นกับเขา

ทุกคนหันไปมองบนท้องฟ้า

เฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวบินอยู่เหนือหัวของพวกเขา

“เฮลิคอปเตอร์!”

“ดูเหมือนว่ามันจะลงจอดที่ลานหน้าบ้านของเรานะ”

“พวกเขามาที่นี่เพื่อลักพาตัวเจ้าสาวงั้นเหรอ?”

“หุบปากเน่า ๆ ของคุณซะ! คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรกัน!”

เชอรีชมองไปที่หน้าจอบนโทรศัพท์ของเธอ และเงยหน้าขึ้นมองเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวที่กำลังลงจอด เธอเริ่มที่จะเข้าใจเรื่องทั้งหมด

จอยกับนาตาลีที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เชอรีชก็กำลังเพลิดเพลินกับโชว์ตรงหน้าเช่นกัน

จอยพูดว่า “อย่าบอกนะว่าเขาคือรักแรกของแมนดี้หรืออะไรทำนองนั้นอ่ะ?”

นาตาลีพูดว่า “ฉันไม่คิดว่าแมนดี้จะรู้จักคนที่รวยขนาดนั้น ที่จะเป็นเจ้าของเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัว”

“นั่นก็จริง เขาคือใครกัน?"

ใบพัดของเฮลิคอปเตอร์กำลังหมุนขณะที่มันค่อย ๆ ร่อนลงสู่พื้น

ไม่นานมันก็แตะพื้นสนาม

ชายหนุ่มร่างสูงสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวเนียบ และกางเกงสูทสีดำลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ เขาดูหล่อมาก และออร่าของเขาก็ทรงอิทธิพลแต่ก็ดูเงียบขรึม

เขาเดินไปที่ฝูงชน

สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ร่างเพรียว

บอยล์ก้าวไปข้างหน้าทีละก้าว ทุกคนมองไปที่เขาด้วยความชื่นชม

นาตาลีกรีดร้องออกมาเสียงดัง และเอามือปิดปากของเธอทันที เธอเบิกตากว้างมองไปที่ชายที่กำลังเดินเข้ามาหาพวกเขาอย่างไม่เชื่อ

“บอยล์ ลอว์สัน? ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่านี่คือบอยล์! เขา… เขาหายไปเจ็ดปี! ทำไมจู่ ๆ เขาก็มาปรากฏตัวที่นี่ล่ะ?”

นาตาลีตกใจมาก

บอยล์ยังคงเป็นบุคคลที่มีคุณค่ามาก แม้กระทั่งตอนนี้ ไม่ว่าจะทั่วประเทศหรือทั่วโลก เขาอยู่ในแถวหน้าของนิตรยสารฟอบส์ เขาก็เป็นคนที่ประสบความสำเร็จในสายตาของทุกคน

นาตาลีลุกขึ้นจากที่นั่งโดยไม่รู้ตัว เธอจ้องไปที่บอยล์ที่กำลังเดินมาหาพวกเขาอย่างงงงวย

บอยล์เดินไปหาเชอรีช

สายตาที่เต็มไปด้วยความรักของเขาไม่เคยละสายตาจากเชอรีช เขาถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “คุณกินเสร็จหรือยัง?”

เชอรีชเช็ดมือของเธอ และมองไปที่เขา “งานแต่งงานยังไม่จบ ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?"

“ผมมาที่นี่เพื่อมารับคุณ ผมทนไม่ได้ที่จะเห็นคุณยืนเบียดกับคนอื่นบนรถไฟความเร็วสูง”

“รถไฟความเร็วสูงคนไม่เยอะ”

เชอรีชขึ้นรถไฟความเร็วสูง เนื่องจากไม่มีสนามบินที่เมืองไลชี

จู่ ๆ บอยล์ก็ปรากฏตัวขึ้นมาแบบนั้น และเขาก็สะดุดตาเกินไป เชอรีชทนกินต่อไปไม่ได้ ดังนั้นเธอจึงยืนขึ้น และพูดว่า “ฉันจะไปบอกลาแมนดี้”

บอยล์พยักหน้าเบา ๆ

เชอรีชเข้าไปในบ้าน และออกมาหลังจากอำลาเจ้าสาว

บอยล์หยิบกระเป๋าสะพายข้างของเธอจากเก้าอี้ แล้วสะพายมันไว้บนไหล่ขวาของเขา น่าแปลก เขาดูค่อนข้างน่าดึงดูดแทนที่จะดูตลกแม้ว่าเขาจะถือกระเป๋า Chanel ของผู้หญิงก็ตาม

บอยล์มองไปที่เธอ และพูดว่า “คุณบอกลาเธอเสร็จแล้วเหรอ?”

"ใช่"

"ไปกันเถอะ"

บอยล์เอื้อมมือออกไป และทั้งสองคนก็จับมือกันเดินออกไป

จอยตกตะลึง เธอพูดขณะที่เคี้ยวน่องไก่ในมือ “บอยล์เท่มาก เขามารับเชอรีชด้วยเฮลิคอปเตอร์”

นาตาลีมองดูทั้งสองคนด้วยความอิจฉา เธอเห็นบอยล์โอบแขนของเขาไว้รอบเอวของเชอรีชด้วยความรัก ขณะที่พวกเขาเข้าไปในเฮลิคอปเตอร์

ชายหนุ่มปิดประตูเฮลิคอปเตอร์ ในขณะนั้น ชายหนุ่มได้ดึงหญิงสาวเข้าไปในอ้อมแขนของเขาแล้ว

นาตาลีกำหมัดแน่น นิ้วของเธอเปลี่ยนเป็นสีขาว

ทำไมเชอรีชถึงได้เป็นศูนย์กลางของความสนใจอยู่เสมอ เธอเป็นที่ชื่นชอบของทุกคน ในทุกที่ที่เธอไปเลยงั้นเหรอ?

เธอเย็นชากับบอยล์มาก และดูเหมือนเธอจะไม่สนใจเขาเลย ทำไมบอยล์ถึงคลั่งไคล้เธอนัก?

เธอไม่ดีกว่าเชอรีชตรงไหน?

เชอรีชไม่ต้องพยายามอะไรเลย เธอเพียงแค่ตอบรับความรักของบอยล์เท่านั้น

อะไรทำให้เธอพิเศษขนาดนั้น?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน