วันที่หนึ่งพฤษภาคม ท้องฟ้าโปร่งใสและมีลมเล็กน้อย สภาพอากาศดีในวันแต่งงาน
ในคฤหาสน์ตระกูลฟัดด์ หญิงสาวสามคนนอนหลับสบายอยู่บนเตียงขนาดใหญ่
เชอรีชตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตอนหกโมงเช้า นาฬิกาปลุกส่งเสียงดังเมื่อพระอาทิตย์เริ่มขึ้นที่ขอบฟ้า
เมื่อนาฬิกาปลุกดัง เธอก็เลื่อนปลุกและกลับไปนอนต่อ
ห้านาทีต่อมานาฬิกาปลุกก็ดังขึ้นอีก เชอรีชเลื่อนปลุกอีกและเอาผ้าห่มคลุมศีรษะ
ไม่นานโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น มันดังไม่หยุดจนทำให้เธอต้องตื่น
เชอรีชคว้าโทรศัพท์มารับสายด้วยอาการครึ่งหลับครึ่งตื่น เสียงของเธอแหบเนื่องจากเพิ่งตื่น "ฮัลโหล?"
"รีช ตื่นได้แล้ว ช่างแต่งหน้ามาถึงบ้านหรือยัง?"
บอยล์โทรหาเธอ
เชอรีชพลิกตัวกลับไปอีกด้านและยังซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม "ยังไม่มีใครโทรมาเลย ให้ฉันนอนต่ออีกหน่อย"
"เมื่อคืนใครบอกผมว่าให้ปลุกตอนตีห้าครึ่ง?"
เชอรีชตอบ "ก็ฉันตื่นยากนี่"
เชอรีชซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม เธอนอนหลับขณะตอบบอยล์ที่อยู่ปลายสาย
เวอเรียนเคาะประตู
"เจลลี่ บีน ตื่นได้แล้ว สายแล้วนะลูก ช่างแต่งหน้ากับช่างทำผมมาถึงแล้ว"
เชอรี่กับวิทนีย์ที่มาพักอยู่ในบ้านของเชอรีช ตื่นเพราะเสียงปลุกของเวอเรียน และเสียงนาฬิกาปลุกก่อนแล้ว
เชอรี่เป็นเพื่อนเจ้าสาว วิทนีย์นั้นแต่งงานแล้วแต่ก็มาเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้เธอ
หลังจากผ่านไปสักพัก เชอรี่กับวิทนีย์ก็ช่วยกันลากเชอรีชออกมาจากผ้าห่ม
เวอเรียนลากเชอรีชไปล้างหน้าในห้องน้ำ
ตอนเจ็ดโมงเช้า ช่างแต่งหน้ากับช่างทำผมเข้ามาแต่งหน้าและทำผมให้เธอ
การแต่งหน้าเจ้าสาวในฤดูร้อนนั้น ช่างแต่งหน้าเลือกใช้สีส้มโซดาในฤดูร้อนของญี่ปุ่น การแต่งหน้าที่ประณีตนั้น ทำให้เจ้าสาวดูงดงาม แต่ยังคงความน่ารักเป็นธรรมชาติและอ่อนโยน
ผมสีน้ำตาลยาวของเชอรีชเป็นลอนคลายและมีสุขภาพดี ความงามของเธออาจถูกบดบัง ถ้าทำผมให้เป็นลอนแน่นเกินไป ช่างทำผมไม่ได้ทำอะไรกับผมของเธอมากนัก แค่ใช้ไดร์เป่าผมให้เธอสักพัก และปล่อยให้ผมลอนของเธอเคลียไหล่อย่างเป็นธรรมชาติ มีดอกไม้สดและก้านดอกไม้ประดับอยู่บนศีรษะ
เมื่อเธอใส่ชุดเจ้าสาวและผ้าคลุมหน้าแล้ว เธอเหมือนนางฟ้าที่ตกมาจากสวรรค์ลงมายังโลกมนุษย์
วิทนีย์แลบลิ้นออกมา "เจ้าสาวสวยขนาดนี้ ฉันไม่ให้ใครเข้าใกล้เธอหรอก"
เชอรีชนั่งอยู่บนเก้าอี้ เธอรู้สึกอึดอัดที่ขยับตัวไม่สะดวกหลังจากที่ใส่ชุดเจ้าสาวแล้ว "ฉันยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย เอาของกินในครัวมาให้หน่อยได้ไหม?"
ตอนที่วิทนีย์กำลังจะเดินไปที่ห้องครัว เวอเรียนก็ถือถาดใส่อาหารใบเล็กเข้ามา มีขนมปังปิ้งทาแยมสตรอวเบอร์รี่สองชิ้น
เวอเรียนแนะนำเชอรีช "ลูกใส่ชุดเจ้าสาวแล้ว มันลำบากที่จะไปห้องน้ำ แม่กลัวว่าลูกจะท้องว่างทั้งวัน กินอะไรเบา ๆ และดื่มน้ำให้น้อย จะได้ไม่ต้องไปเข้าห้องน้ำบ่อย"
ช่างแต่งหน้าพูดแทรก "ฉันยังไม่ได้ทาลิปสติกให้คุณ ตอนนี้คุณรีบกินได้นะคะ ถ้าทาลิปสติกแล้วคุณไม่ควรกินอีกจะดีกว่า เพื่อไม่ให้ลิปสติกเลอะค่ะ"
เชอรีชบ่นในใจว่าชุดแต่งงานทำให้เธอเบื่อ
เธอรีบกินขนมปังปิ้งทาแยมสตรอวเบอร์รี่สองชิ้น และช่างแต่งหน้าก็ทาลิปสติกบนริมฝีปากให้เชอรีช
หลังจากผ่านไปสักพัก นายท่านฟัดด์, ฮีลตัน และแฮร์ริสัน ก็มาที่ห้องของเชอรีช
มีเสียงดังมาจากนอกห้อง "หลานสาวสุดที่รักของปู่แต่งหน้าเสร็จหรือยัง?"
เวอเรียนเปิดประตูให้พวกเขา นายท่านฟัดด์ใส่ชุดสูทผูกเนคไทแบบตะวันตก เขาเหมือนสุภาพบุรุษที่เดินอยู่บนถนนในลอนดอน
วันนี้นายท่านฟัดด์ร่าเริงและมีความสุขเป็นพิเศษ ตอนที่เขาเห็นหลานสาวใส่ชุดเจ้าสาว เขาก็ชมเธอ "นี่นางฟ้าตกมาจากสวรรค์หรือไง? เข้ามาใกล้ ๆ ให้ปู่ดู เจลลี่ บีนให้ชัดหน่อย"
วิทนีย์กับเชอรี่ช่วยจับชุดเจ้าสาวให้เชอรีช เธอยืนขึ้นแล้วยิ้มกว้างให้คุณปู่ "เป็นไงบ้างคะ คุณปู่?"
"สวยมาก! เจลลี่ บีนของปู่โตแล้ว ถึงจะแต่งงานแล้ว แต่หลานต้องกลับมาเยี่ยมปู่นะ เข้าใจหรือเปล่า?"
นายท่านฟัดด์จับมือเชอรีชแน่น เขาพูดด้วยท่าทางใจดี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน