เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 992

บอยล์บันทึกความทรงจำมากมายของเขากับมาดามลอว์สันไว้ในไดอารี่ของเขา

มีบทความหนึ่งที่เขียนว่า

[หลายคนถามฉันว่าทำไมฉันถึงตกหลุมรักเชอรีช ในเมื่อมีผู้หญิงสวย ๆ มากมายในโลกนี้

[คนพวกนี้ไม่เข้าใจว่ารักแท้ไม่ได้อยู่ที่ว่าคู่ของคุณจะสมบูรณ์แบบหรือไม่

[เชอรีชของฉันไม่ได้สมบูรณ์แบบ แต่ในสายตาของฉัน เธอเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจมาก

[ฉันชอบความฉลาดของเธอ เธอหยิบของอย่างรวดเร็ว ฉันแค่ต้องแนะนำเธอนิดหน่อย และเธอจะเข้าใจทุกอย่างทันที เลล่าถือเป็นหนึ่งในนักเรียนที่เก่ง และมีความสามารถมากที่สุดในด้านวิชาการ แต่เชอรีชตอบสนองได้ดีกว่าเธอ

[อาจเป็นเพราะเชอรีชเป็นคนค่อนข้างเรียบง่าย เธอเหมือนเด็ก และเด็ก ๆ มีความสามารถในการเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว

[ฉันชอบเล่นเกมเศรษฐีกับเชอรีช ในสายตาของคนอื่น ดูเหมือนว่าฉันกำลังเล่นอยู่กับเด็กน้อย แต่พวกเขาไม่รู้ว่าฉันก็ชอบเล่นกับมาดามลอว์สันด้วยเหมือนกัน

[ฉันรู้สึกไร้เดียงสา และอ่อนเยาว์อย่างที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนทุกครั้งที่อยู่กับเชอรีช

[ผู้คนคิดว่าฉันรักเชอรีชเพราะรูปร่าง หน้าตา สติปัญญา ภูมิหลังครอบครัว และเหตุผลอื่น ๆ มากมาย อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่รู้ว่าจิตวิญญาณของเชอรีชงดงามเพียงใด

[มีเพียงคนอย่างฉันที่ประสบกับความผันผวนของชีวิตเท่านั้นที่จะเข้าใจว่าความไร้เดียงสา และพฤติกรรมซุกซนของเชอรีชนั้นมีค่าเพียงใด

[ฉันรักเชอรีชในแบบที่เธอเป็น และฉันรักจิตวิญญาณที่ไร้เดียงสา และใสซื่อของเธอ

[ฉันชอบวิธีที่เธอมองมาที่ฉัน ดูเหมือนว่าหัวใจและสายตาของเธอเต็มไปด้วยฉัน ดวงตาของผู้ใหญ่มักจะเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า และความรักที่ดูไม่บริสุทธิ์ในสายตาของพวกเขา

[อย่างไรก็ตาม มันเหมือนกับว่าเหลือฉันคนเดียวในโลกนี้ทุกครั้งที่เธอมองมาที่ฉัน”