เล่ห์รักเมียตัวน้อย นิยาย บท 11

ตอนที่10 เสื้อผ้าชดเชย

จารวีดิ้นรนอย่างสุดกำลัง และยกขาเตะไปยังหว่างขาของเขา

“อู๊.....”ยศพลเจ็บขึ้นและปล่อยเธอทันที สีหน้าเปลี่ยนดูไม่งดงาม ไอ้ผู้หญิงคนนี้ ทำไมเชื่องยากเหมือนเสือดาวดำ กล้ามาเตะหว่างขาของเขา

มองดูยศพลป้องหว่างขาขมวดคิ้วอย่างเจ็บปวด จารวีเหมือนเด็กที่ทำผิด กลัวจนหันหลังวิ่งหนี เธอวิ่งซุ่มๆซ่ามๆไปถึงถนน เรียกแท็กซี่แล้วกลับบ้านทันที

“น้องวี เธอเป็นอะไร”ยุพินเห็นจารวีวิ่งกลับมาด้วยตัวแฉะเปียก ทรงผมยุ่งหยิง ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตา จนตกใจไม่น้อย

“ผู้หญิงของตระกูลพูลสวัสดิ์ เกิดมาก็ตกเป็นของเล่นของฉันยศพล เธอรู้หรือไม่.....”คำขู่ที่น่ากลัวของยศพลโผล่ในสมองของจารวี เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงพูดแบบนี้

“พี่พิน หนูไม่เป็นไรค่ะ หนูไปเที่ยวทะเลกับเพื่อน ไม่ได้ระวังจึงตกลงในทะเล.....”จารวีพูดโกหกไป

ยุพินมองเธออย่างเป็นห่วง“ทำไมโตแล้วยังตกลงในทะเลได้ ทีหลังต้องระวังกว่านี้ ซุ่มซ่ามแบบนี้ ถ้าพี่ไม่อยู่แล้ว เธอจะทำยังไง”

ฟังแล้วจารวีอยากจะร้องไห้ ตั้งแต่คุณพ่อคุณแม่เกิดอุบัติเหตุ พี่พินเป็นคนที่ดีต่อเธอมากที่สุด แต่พี่พิน หนูควรจะทำยังไง

“พี่พิน หนูไปเปลี่ยนเสื้อผ้า....”จารวีกำหมัดแน่นๆ ก้มหน้าเดินผ่านข้างกายของยุพิน อดกลั้นน้ำตาไว้เดินไปยังห้องน้ำ

“โอ้ น้องวี เมื่อกี้พี่ยศพลส่งเสื้อผ้าหลายชุดมา เขาบอกว่าตอนหมั้นไม่ได้ส่งของขวัญให้เธอ และนี่จะเป็นของขวัญชดเชยให้.....”

จารวีตกตะลึง เขาเอาความเป็นบริสุทธิ์ของเธอไปด้วยการใช้กำลัง แล้วอยากจะใช้เสื้อผ้ากี่ชุดมาชดเชยเธองั้นหรือ ฉันจะไม่เอาเสื้อผ้าของนาย ได้สารเลว ......