ตอนที่14 ล้มอีกครั้ง
เฉลิมชัย ตะโกนออกมา“หุบปากเดี๋ยวนี้ ไปให้พ้นเลย น่ารำคาญ”
คุณน้ายิ่งโกรธขึ้น ดวงหมัดไปตีคุณลุง“ไอ้แก่ไม่ตาย แผนเที่ยวยุโรปของฉันพังไปล่ะ นายชดเชยให้ฉัน......”
“คุณผู้หญิง เกิดเรื่องไม่ดีแล้ว คุณหนูพินหัวใจวายแล้วค่ะ”คนรับใช้ตะโกนร้องออกมา
จารวีตกใจ หันตัวรีบวิ่งขึนบันได ในห้อง ยุพินใช้สองมือป้องหน้าอก ใบหน้าซีดเผือด เอนกายอยู่เตียง หายใจอย่างลำบาก ทรมานจนคิ้มจะขมวดเข้ากันแล้ว
“รีบ รีบเรียกรถฉุกเฉิน.....”จารวีบออกคำสั่งให้คนใช้ไป พลางคุ้นหายา หลังกินยาเข้าไปแล้ว อาการณ์ของยุพินไม่ได้ดีขึ้น..... ไม่นาน รถฉุกเฉินก็มาถึงและพาตัวพยุพินไปโรงพยาบาล
ณ หน้าประตูของห้องผ่าตัด จารวีทั้งสองมือจับกันอย่างแน่น อธิษฐานไม่หยุด คุณน้ายังกล่าวหาคุณลุงทำธุรกิจบ้านพังไป ตอนนี้ยังทำให้ลูกสาวป่วยหนักอีก คุณลุงรู้สึกรำคาญจะแย่ ยกมือไปตบหน้าคุณน้าสองทีและจากไปอย่างโมโห
จารวีมองทั้งสองคน ในใจยิ่งรู้สึกโศกเศร้า“คุณพยาบาล พี่สาวของฉันเป็นยังไงบ้าง”เห็นพยาบาลออกจากห้องผ่าตัด จารวีรีบเดินเข้าไป
“อาการของคนไข้แย่มาก ตอนนี้สติยังไม่ฟื้น เธอเรียกชื่อหนึ่งตลอด .......เหมือนคือยศพล”
จารวีสีหน้าซีดเผือด กำมือทั้งสองแน่กว่าเดิม“งั้น งั้นจะทำยังไงดีล่ะ”
“ต้องให้คนนั้นมา คนไข้ถึงจะได้ดีขึ้น....”พยาบาลเสนอมา
จารวีหาเจอเฉลิมชัยที่กำลังสูบบุหรี่อยู่ฉนวนข้างนอก เธอไปปรึกษากับเขาด้วยเสียงต่ำ“คุณลุง คุณโทรไปหายศพลมาได้ไหมคะ พยาบาลบอกว่าต้องให้เขามา พี่พินถึงจะมีความหวัง.......”ใบหน้าของเฉลิมชัยเต็มไปด้วยความท้อถอย เขาส่ายหน้าและถอนหายใจ“ลุงโทรไปตั้งแต่แรกแล้ว เขาไม่รับสาย”
คุณน้ารีบพูดต่อ“ก็รู้มาตั้งนานว่าเศรษฐีไม่มีคนดีสักคน ช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ไม่ช่วยเหลือเลยสักนิด โชคดีที่หนูพินยังไม่ได้แต่งเข้าไป ไม่งั้นต้องลำบากแน่ๆ”
คุณลุงประณามว่า“ไอ้เมียโง่ มาโวยวายที่นี่ทำไม ถ้าจะว่าก็ต้องดูสถานที่ด้วย......”
คุณน้าพอได้ยินคำประณามของคุณลุง ไม่พอใจขึนมา เริ่มตะโกนอีก“ไอ้ชายแก่ ถ้าไม่ใช่มึงเล่นพนันจนเสียยาหวนไปละก็ คุณชายยศพลจะดูถูกเราได้ยังไง”
จารวีขมวดคิ้ว “.....สักวันหนึ่ง เธอต้องกลับมาคุกเข่าขอร้องฉันแน่......”คำพูดอำมหิตของยศพลเหมือนคำสาป โผล่เข้าสมองของเธอ เธออดที่จะสั่นตัวไม่ได้ รับซื้อยาหวน ผู้หญิงของตระกูลพูลสวัสดิ์ล้วนต้องตาย......ทุกอย่างนี้ดูแล้วเหมือนเป็นการวางแผนร้ายทั้งหมด
จารวีหันตัวออกจากโรงพยาบาล เฉลิมชัยเรียกอยู่ด้านหลังเธอหลายครั้ง แต่เธอก็ไม่ได้ยิน หลังครึ่งชม. รูปร่างที่เปราะบางของจารวีก็ปรากฏอยู่นอกประตูเหล็กของVersailวิลล่า น้าอามพาเธอเข้าไปในวิลล่า
“สวัสดีค่ะ คุณจารวี”
“น้าอาม ฉันต้องกันพบคุณชายยศพล....”
“คุณชายตอนนี้ไม่ค่อยสะดวก.....คุณรออยู่ห้องรับแขกไปก่อนนะ”
น้าอามวางแก้วชาถ้วยหนึ่งก็ถอยออกไป นั่งอยู่ห้องรับแขกที่ใหญ่โต รูปร่างของจารวียิ่งดูเปราะบางขึ้น
สิบนาทีผ่านไป ร่างของยศพลยังไม่ปรากฏ จารวีรอไม่ไหว ลุกขึ้นมาและวิ่งไปข้างบน ขึ้นตามบันไดที่หมุนเวียนอยู่ สอบหาไปทีละชั้นๆ ที่จริงเพิ่งขึ้นมาถึงชั้นสอง เธอก็ได้ยินเสียงคราญครางของผู้หญิงแล้ว คาดไม่ถึงเลยเขากำลังเสพสุขกับผู้หญิงอยู่
“พ่าง”จารวีถีบไปโครมเดียว ประตูห้องนอนหลักก็เปิดอ้าออก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รักเมียตัวน้อย