ยี่สิบนาทีต่อมา
รถคันหรูที่เคยมีเลขาขับให้นั่ง ถูกขับเข้ามาจอดในบ้านอย่างรวดเร็ว ถ้าปณิธานขับคงถึงช้ากว่านี้ โชคดีที่วันนี้เขาหยิบกุญแจสำรองติดไปด้วย
“ช้าๆหน่อยค่ะ ไอซ์ตามไม่ทัน” อารยาทักท้วงคนที่ก้าวยาวๆดึงมือเธอเข้าบ้าน ใบหน้าแดงก่ำของสามีหันกลับมามองเธอนิดหน่อย ก่อนจะหมุนตัวกลับมาอุ้มเธอ เดินดุ่มเข้าบ้าน เมื่อเดินขึ้นมาจนถึงห้องนอนก็วางเธอลงเบาๆ
“วันนี้นอนห้องเล็กดีกว่า อยากสัมผัสความรู้สึกตอนที่ปล่อยให้เธอนอนอยู่คนเดียว” มือใหญ่เปิดประตูห้องข้างๆที่ถูกปิดไว้เฉยๆ ตั้งแต่คืนนั้นกับเธอ จับมือเธอเดินไปนั่งลงบนเตียงเบาๆ ซบหน้าลงกับไหล่เล็กเหมือนคนที่กำลังคิดไม่ตก
“ไอซ์”
“คะ?”
“ฉันเมา”
“ค่ะ ไอซ์รู้ เมาแล้วมันยังไงเหรอคะ”
“ฉันรู้สึกแปลกๆ”
“ยังไงเหรอคะ”
“เรื่องผู้หญิงคนอื่น นี่ฟังก่อนสิ” ใบหน้าหล่อเหลาบึ้งตึงขึ้น คว้าร่างที่ขยับหนีเข้ามากอด รู้ว่าเธอต้องโกรธแน่ๆที่พูดเรื่องผู้หญิงอื่นขึ้นมาเวลานี้ แต่เขาคิดว่าควรพูด
“พูดมาสิคะ”
“ฉันคิดว่ามีคนอยากให้ฉันดูเป็นคนไม่ดีในสายตาเธอ ฉันไม่เคยเมาแบบนี้มาก่อน ทุกครั้งที่ดื่มและตื่นขึ้นมาพร้อมผู้หญิงไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย ฉันคิดว่าฉันถูกวางยา ฉันแค่คิดว่าตัวเองไม่เคยนอนกับผู้หญิงคนไหนเลยตั้งแต่แต่งงานมา”
“แล้ว?”
“แค่อยากจะบอกว่า ฉันอาจจะคุมสติไม่ได้ตอนที่มีอะไรกับเธอ ฉันไม่เคยทำแบบนี้ตอนเมา”
“ครั้งแรกที่ทำกับไอซ์เสี่ยก็เมา”
“นั่นไม่ได้เมา”
“แต่วันนั้นเสี่ยดื่มหมดเป็นขวดๆ วันนี้แค่ห้าแก้ว”
“วันนั้นเหล้ามันไม่แรง”
“หะ?”
“ฉันอยากอ้วก”
พูดจบร่างสูงก็พุ่งเข้าห้องน้ำทันที อาการมึนหัวตีขึ้นมาอย่างหนักตั้งแต่ลุกขึ้นยืน ฝืนกลับมาบ้านไหวก็ถือว่าเก่งมากแล้ว อยากจะอธิบายให้เธอฟัง จึงยับยั้งให้ตัวเองมีสติมากที่สุด แต่ทุกอย่างกลับแย่ลงๆ จนทนไม่ไหว เขาอยากบอกเธอว่าคืนนี้เขาอาจปล่อยให้เธออยู่ในอารมณ์นั้นเพียงลำพัง
“เสี่ยไหวไหมคะ” อารยาลูบหลังคนที่โก่งคออยู่หน้าชักโครก เวลาเสี่ยเมาแล้วเป็นงี้เหรอ มิน่าละเมื่อกี้พูดเร็วๆจนฟังไม่ค่อยเข้าใจเลย
“อื้อ มึนหัวนิดหน่อย” ใบหน้าหล่อเหลาหันมายิ้มให้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียเสี่ย