เมียเสี่ย นิยาย บท 36

“แน่ใจว่าอยากให้ฉันเข้าไปช่วยจริงๆ”

“ก็เสี่ยบอกเองนี่นา ว่าไม่ได้คิดอะไรกับเธอ ช่วยเธอหน่อยนะคะ สงสารเด็ก” อารยาเกาะแขนที่กอดเธอนอนทุกคืน พลางส่งสายตาขอร้อง เธอไม่ได้ห่วงมารวี แต่ห่วงลูกในท้องของมารวี

“เดี๋ยวให้นิษส่งคนไปจัดการ พอใจไหม”

ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงจนชิด เขาไม่คิดทำอะไรให้เธอฟรีๆหรอกนะ เรื่องนั้นไม่เกี่ยวกับเขาแล้ว เขาจ่ายเงินเธอไปมากโข เพื่อให้เธอเก็บตัวดูแลลูกในท้อง ที่ถูกทำร้ายนั่น แสดงว่าเธอติดต่อกับคนข้างนอกนั่นแหละ ถ้าอยู่คนเดียวในบ้านที่เขาอำนวยความสะดวกให้ทุกอย่างแบบนั้น ไม่มีวันเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นแน่

“ขอบคุณค่ะ” อารยาหอมแก้มที่ก้มลงมาใกล้เบาๆเป็นการขอบคุณ แต่เหมือนคนตัวโตจะยังไม่พอใจ ใบหน้าหล่อเหลาของเสี่ยยังคงอยู่ที่เดิม แต่ก็ค้างไว้เงียบๆไม่พูดบอกสิ่งที่ต้องการ เหมือนรอให้เธอคิดได้เองว่าแค่นั้นมันไม่พอ

“เข้าไปข้างในก่อนค่ะ ถ้าทำตรงนี้เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น” ใบหน้าสวยเห่อร้อน เมื่อเห็นสีหน้าและแววตาของสามี

“แค่จูบนะไอซ์ ตรงนี้ก็ได้มั้ง”

อัครราชยิ้มอย่างอารมณ์ดี ความสุขของเขาคือการได้แกล้งเธอให้วางตัวไม่ถูก อารยาชอบทำตัวนิ่งๆเหมือนตุ๊กตา เขาไม่ชอบเลย เวลาเธอแสดงความรู้สึกออกมาตรงๆ เขาว่าแบบนั้นของเธอน่ารักกว่าซะอีก

“เสี่ยไม่เคยหยุดแค่จูบหรอกค่ะ วันนี้ไม่ทำนะคะ เหนื่อย” อารยาเดินหลบไปเปิดประตู เดินเข้าไปในห้องนอนใหญ่ เป้าหมายคือเตียงกว้างขนาดใหญ่กว่าห้องนอนที่เคยนอน

อารยาทิ้งตัวนอนคว่ำหน้าลงบนเตียง วันนี้เธอดื่มมานิดหน่อย รู้สึกอยากจะทำอยู่หรอก แต่เสี่ยเล่นจัดหนักเกือบทุกวัน ร่างกายเธอพังไปแล้วหรือเปล่าก็ไม่รู้ คนอะไรหื่นชะมัด ว่างไม่ได้เป็นจัดตลอด

“ไปอาบน้ำก่อน” อัครราชมองคนที่ทำตัวเหมือนเด็ก เขาต้องคอยไล่ให้เธอไปอาบน้ำบ่อยๆ บางครั้งก็ต้องบังคับให้กินข้าว นี่เมียหรือลูกก็ไม่รู้

“ไอซ์เบื่อ”

ช่วงนี้เธอไม่ได้ทำอะไรเลย เสี่ยไม่ให้เข้าบริษัท แม้เธอจะหิ้วงานไปด้วย แต่งานของเธอก็ไม่ได้มากมายขนาดนั้น บ้านที่กำลังสร้างก็ยังไม่เสร็จ ก็เลยยังไม่ต้องทำอะไร ตอนนี้เธอเบื่อจริงๆ กับการถูกเสี่ยหิ้วไปนั่งมองเสี่ยทำงาน

“เบื่อฉัน?” อัครราชขยับขึ้นไปนั่งบนเตียง ไล้มือไปตามแผ่นหลังของเธอเบาๆ อยากจับเธอถอดเสื้อผ้า แต่เธอบอกว่าไม่เอา เขาจึงต้องห้ามใจ มือใหญ่นวดคลึงไปตามแผ่นหลัง หัวไหล่ ก่อนจะลูบผมสีน้ำตาลไปมา

เบื่อเขาจริงเหรอวะ? ทำตัวน่ารักขนาดนี้ เบื่อกันได้ไง

“อื้อ เสี่ยชอบลากไอซ์ไปทำงานด้วย ช่วยก็ไม่ให้ช่วย มันเบื่อ” อารยาหันเสี้ยวหน้ากลับมามอง อยากช่วยแบ่งเบางานของสามีบ้าง เพราะสงสารที่เขางานหนัก

“ไปเที่ยวไหม เผื่อจะหายเบื่อ” ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงไปใกล้ หอมแก้มเธอแรงๆจนแก้มนุ่มๆบุ๋มลงไปเป็นรอยปาก

“ไปคนเดียวไม่เอานะคะ”

ตั้งแต่แต่งงานมาไม่เคยได้ไปเที่ยวเลย ฮันนี่มูนไม่ต้องพูดถึง แต่งงานปุ๊บ เสี่ยก็ยุ่งปั๊บ ไม่รู้จะขยันอะไรนักหนา ทั้งที่รวยขนาดนั้นแล้ว

“ไม่ปล่อยให้ไปคนเดียวหรอก อยากไปที่ไหนคะหนู”