เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 123

วันนั้นหลังจากที่ได้รับสายจากอคิน เธอก็เรียกวินให้ไปส่งที่ร้านเหล้าประจำที่ภัทรพลชอบไป ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากหอที่เธอพัก ไปถึงร้านเหล้าก็เห็นภัทรพลในสภาพเมาไม่รู้เรื่อง กลิ่นเหล้าคละคลุ้งออกจากตัว พูดจาอ้อแอ้จับใจความได้ว่าผู้หญิงที่เขาตามจีบ ทิ้งไปกับพี่ปีสี่ชมรมบาสเกตบอล เขาดูเสียใจมากพร่ำเพ้อรำพันมาตลอดทาง

“ผู้หญิงแม่งเปลี่ยนใจง่าย เจอคนใหม่ก็ไปเฉยเลย ชอบนักกีฬาก็ไม่บอก”

เธอขับรถของเขามาจอดที่หน้าหอ โชคดีที่ห้องพักเธออยู่ชั้นหนึ่ง จึงไม่ต้องแบกคนเมาไปไกลนัก พอเปิดประตูเข้าห้องเธอก็วางเขาลงบนเตียง หาผ้าไปซับน้ำเย็นๆมาเช็ดตัว คนเมาก็อยู่ในสภาพไม่รู้เรื่อง เพ้อรำพันไปเรื่อย

“พีท พีท อยู่นิ่งๆ ฉันเช็ดตัวให้”

สภาพคนเมาเสื้อนักศึกษาชุ่มไปด้วยเหล้าเหม็นหึ่งไปทั้งตัว

“นี่กินหรืออาบมาเนี่ย”

เธอส่ายหน้าเบาๆให้กับสภาพของเพื่อน ตัดสินใจถอดเสื้อของเขาออก แผงอกกว้างปรากฎอยู่ตรงหน้าผิวสีแทนสวยดูเซ็กซี่ กล้ามท้องเป็นลอนน่าลูบไล้ น่าลูบไล้งั้นเหรอ

‘บ้าแล้วศศินา คิดอะไรของเธอ’

รู้ตัวว่าเผลอสำรวจร่างกายของเขานานเกินไป จึงเบี่ยงสายตาไปทางอื่น จัดการเอาเสื้อไปซัก สะบัดแล้วแขวนไว้ที่ระเบียง พอเดินกลับเข้ามาในห้อง ก็พบว่าภัทรพลนอนแผ่หลาอยู่บนเตียง ถอดกางเกงออกเหลือแต่บ็อกซ์เซอร์ตัวเดียวติดกาย นอนละเมอไม่รู้เรื่องกลางกายนูนเด่นอวดสายตา

‘โหว บิ๊กพีทมาก’ เธอไม่รู้ว่าขนาดของผู้ชายคนอื่นใหญ่แค่ไหน แต่ที่เธอเห็นมันซุกซ่อนอยู่ในบ็อกเซอร์สีขาวของเขาตอนนี้คือใหญ่มาก นี่ขนาดอยู่ในกางเกงนะ ใหญ่ขนาดนี้เวลาทำแบบนั้นจะไม่เจ็บแย่เหรอ เธอต้องหน้าแดงกับภาพที่เห็นและความคิดสัปดนในหัว เลยเสหันไปเปิดตู้หาเสื้อตัวใหญ่ที่เขาพอจะใส่ได้