ตอน ตอนพิเศษ 2.3 จาก เมียครับ ผัวขอโทษ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนพิเศษ 2.3 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนซ์ เมียครับ ผัวขอโทษ ที่เขียนโดย อัสสุชล เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
“นา พีทดีใจที่สุดเลยที่เรามีวันนี้ พีทรักนานะ”
ผมแอบกระซิบบอกเธอด้วยความรู้สึกทั้งหมดในใจที่ผมมี เท่าที่จะสามารถพูดออกมาได้ในช่วงเวลานี้ เพราะมันตื้นตันไปหมด มันพูดไม่ออก
“นาก็ดีใจ นารักพีทนะ รักมาก รักที่สุด”
เธอบอกกับผมพร้อมยื่นมือมาซับน้ำตาให้ผม ผมอดไม่ได้ต้องก้มลงไปจูบเธอ ได้ยินเสียงแซวจากไอ้เต้ไอ้คนปากหมาว่า
“เจ้าบ่าวใจเย็นครับ อย่าเพิ่งใจร้อนขอฝ่ายพิธีการเริ่มพิธีก่อนครับ แหมจ้องจะจูบเจ้าสาวอย่างเดียวเลยนะครับเพื่อน”
เสียงแซวของมันเรียกผมให้ตื่นออกจากมนต์ขลังของความรัก หันไปมองรอบๆงานก็พบว่าทุกคนส่งยิ้มมาที่เรา หลายคนกำลังเก็บภาพแห่งความประทับใจไว้ด้วยโทรศัพท์ในมือ ผมแอบเห็นสาวๆในงานหลายคนน้ำตาคลอไปกับเรา ผมลืมไปหมดเลยว่าตอนนี้กำลังอยู่ท่ามกลางแขกเหรื่อ ที่กำลังรอเริ่มพิธีสวมแหวนอยู่ เหมือนหลุดไปอยู่ในห้วงเวลาที่มีแค่ผมกับศศินาเพียงสองคนเท่านั้น
ดนุรุจส่งแหวนแต่งงานให้ผมเพื่อสวมให้นา ผมมองสบตาเธอพบว่าเธอน้ำตาคลอ ผมเลยเช็ดน้ำตาให้เธอก่อนค่อยๆบรรจงสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้าย ผมมือสั่นไปหมด นี่เป็นครั้งที่สองที่ผมสวมแหวนให้นา ครั้งแรกที่สวมตอนขอนาแต่งงานผมก็มือสั่นตอนนั้นผมคิดว่าเป็นเพราะอยู่ใต้น้ำ แต่ครั้งนี้ที่ต้องสวมแหวนบนหาดทรายผมก็ยังมือสั่นอยู่ดี น่าจะเป็นเพราะความตื่นเต้นที่จะได้สวมแหวนให้นามากกว่า เมื่อผมสวมแหวนให้นาเสร็จแล้ว นาก็หันไปรับแหวนจากมือน้ำฟ้าแฟนของดนุรุจ นามองสบตาผมแล้วยิ้ม ก่อนจะค่อยๆบรรจงสวมแหวนให้ผม ยังไม่ทันที่ฝ่ายพิธีการจะบอกว่าให้ผมจูบเจ้าสาวได้ ผมก็ก้มไปจูบเธอก่อนจูบด้วยความรู้สึกทั้งหมดที่ผมมีอย่างเนิ่นนานจนได้ยินเสียงโห่ร้องก้องดังขึ้น พร้อมเสียงแซวจากไอ้เต้คนเดิม
“เพื่อนครับจูบเจ้าสาวนานไปแล้วครับ ถ้าจะจูบนานกว่านี้เข้าหอเลยดีไหมครับ”
แล้วก็แว่วยินเสียงแขกในงานหัวเราะกันอย่างชอบใจผมทดไว้ในใจ
‘ไว้งานมึงก่อนเถอะไอ้เต้ กูจะเอาคืนให้สาสม’
หลังจากนั้นแอนเดรียน่าก็ยื่นช่อดอกไม้เจ้าสาวให้กับนา
ขณะที่นาหันหลังไปรับช่อดอกไม้จากแอนเดรียน่า ผมแอบมองสำรวจไว้ก่อนว่าชุดนี้มันน่าจะมีซิปซ่อนอยู่ตรงไหน ตอนถอดจะได้ถอดได้ง่ายๆหน่อย
นาสวยขนาดนี้โชคดีที่ชุดที่ผมเตรียมไว้ก็หล่อไม่แพ้กัน ผมในชุดกางเกงขาวเสื้อเชิ้ตปลดกระดุมเม็ดบนสามเม็ดโชว์แผงอกที่ซุ่มฟิตมาอย่างดีมองเห็นไรขนอ่อนๆพอให้เมียน้ำลายหกสวมทับด้วยสูทแบบลำลองสีเขียวมินท์ค่อนมาทางฟ้า ที่ส่องกระจกดูแล้วก็มั่นใจว่าหล่อมากแน่นอน
เมื่อนาได้รับช่อดอกไม้แล้ว ฝ่ายพิธีการก็เชิญชวนให้สาวๆมายืนรอรับช่อดอกไม้จากนากัน นายืนหันหน้าไปทางทะเล หันหลังให้แขกเหรื่อ แล้วก็เตรียมโยนช่อดอกไม้ หลังจากหลอกล่อจนพอใจ ช่อดอกไม้ในมือศศินาก็ไปหล่นลงบนมือไอ้เต้ ผู้ที่ยืนห่างออกไปเล็กน้อยที่คอยมองเมย่าแฟนนางงามของมันอยู่ เรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดดีใจจากเมย่าผู้ซึ่งขอทางกองประกวดพักปฏิบัติภารกิจชั่วคราวเพื่อมาร่วมงานแต่งของผมโดยเฉพาะ ไอ้เต้เอาดอกไม้มามอบให้เมย่า มีเสียงแซวว่าขอให้แต่งเป็นคู่ต่อไปเลย หลังจากเมย่าหมดหน้าที่ในตำแหน่งมิสโกลบแล้ว
“ก็ใช่แต่ไม่ใช่ทั้งหมด”
เธอหยุดเต้นแล้วมองตาผม
“นาอยากลบภาพความทรงจำในคืนนั้นออกจากใจพีทให้หมด แล้วให้พีทจดจำแต่คืนนี้ของเราเท่านั้น”
ศศินาผู้หญิงที่ผมรักเธอช่างเข้าใจทุกอย่างที่ผมเป็น ผมไม่ต้องพูดอะไร แต่เธอรู้รู้ว่าคืนที่เธอจากผมไป มันเป็นฝันร้ายที่อยู่ในความทรงจำของผมมาตลอด
“ขอบคุณมากนะที่รัก พีทจะจดจำแต่คืนนี้ของเราเท่านั้น”
ผมกระซิบบอกเธอ พร้อมโอบเธอไว้ในวงแขนอย่างแสนรัก
****
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียครับ ผัวขอโทษ
สงสารน้ำหวาน สงสารหนูนา ไอ้พีทคือผู้ชายเลวๆ ที่เห็นได้ทั่วไปเลยอะ...