เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 40

ในขณะที่ภัทรพลกำลังเริงร่าร่ายสวาทกับนลินีอยู่นั้น ศศินากำลังนำเสนองานกับลูกค้ารายใหญ่ ที่จะซื้อประกันสุขภาพและประกันรถยนต์แบบกลุ่มให้กับพนักงานของบริษัท ที่บริษัทยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง

“คุณนาเจ๋งไปเลยค่ะ ถ้างานนี้คุณนาไม่มา แววเอาไม่อยู่แน่ เราปิดจ็อบไปวันนี้คำนวนคร่าวๆ มูลค่ารวมเกือบร้อยล้านได้เลยนะคะ แล้วถ้าต่อกันทุกปี โอ๊ยแค่คิดก็ขนลุกแล้วค่ะคุณนา”

แววดาว เซลล์สาวเอ่ยปากชมศศินาด้วยความจริงใจ ศศินาเป็นหัวหน้างานที่เก่งมาก และยังใจดีกับลูกน้องคอยสอนงานให้เสมอ การที่ศศินามาช่วยวันนี้นอกจากบริษัทได้ยอดมหาศาลแล้ว ตัวเธอเองในฐานะเซลล์ที่ดูแลแอคเคาน์นี้ก็จะได้ค่าคอมมิสชั่นจำนวนมากด้วย ถ้าศศินาไม่มาด้วยก็ไม่รู้ว่าเธอจะปิดได้ไหม

“แววก็เก่ง ที่นัดผู้บริหารได้ได้ข่าวว่าตามอยู่หลายรอบใช่ไหม”

“ใช่ค่ะคุณนา ตามมาตั้งหลายเดือน”

“แววเก่งมาก ถ้าไม่ใช่แววที่นัดได้พี่คงไม่ได้มีโอกาสมาพรีเซนต์เพราะฉะนั้นความดีความชอบเป็นของแววจ้ะรวมถึงค่าคอมมิสชั่นด้วยนะ ปิดบ้านได้เลยมั้ง คุณแม่จะได้สบายเสียที่ไม่ต้องเย็บผ้าหลังขดหลังแข็งแล้ว”

ศศินาเอ่ยอย่างรู้จักครอบครัวของลูกน้องในความดูแลทุกคนเป็นอย่างดี แววดาวรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมาก ที่ได้เป็นลูกน้องศศินา

“เดี๋ยวเราแยกกันตรงนี้เลยนะ แววกลับบ้านเลยก็ได้ อีกไม่กี่ชั่วโมงก็เลิกงานแล้ว ไม่ต้องเข้าออฟฟิศแล้วล่ะ”

ศศินาบอกอย่างใจดี เพราะวันนี้ปิดจ็อบใหญ่ได้ เธอก็ไม่คิดเล็กคิดน้อยกับเวลาทำงานของลูกน้อง

“ขอบคุณค่ะคุณนา งั้นแววแยกตรงนี้เลยนะคะ ขับรถกลับบ้านดีดีค่ะ”

ลูกน้องสาวทำความเคารพ แล้วก็เดินแยกไปขึ้นรถ ของตนเอง หลังจากที่แยกกับลูกน้อง ศศินาก็แวะที่ซุปเปอร์มาร์เกตเพื่อซื้อของสดเข้าบ้าน

“ทำกับข้าวฉลองกับพีทดีกว่า”

เธอขมักเขม้นกับการเลือกซื้อกุ้งสดๆ ตัวใหญ่ๆ กะว่าจะทำกุ้งอบเกลือให้ภัทรพลกินเป็นการฉลอง

“คุณนา มาซื้อกุ้งไปทำกับข้าวให้เพื่อนผมเหรอครับ”

“อ้าวคุณเต้ สวัสดีค่ะใช่ค่ะ ไม่ได้ทำเมนูกุ้งให้พีททานมาหลายวันแล้ว เลยว่าจะทำเมนูพิเศษให้สักหน่อยค่ะ พอดีวันนี้มีเรื่องดีดีให้ฉลอง”

“ใช่ครับ ศุกร์ที่สามของเดือนที่แล้วผมติดธุระครับเลยไม่ได้ไป นี่ก็ไม่ได้เจอมันมาสัก...เกือบเดือนได้แล้วครับ”

ศศินารับฟังใบหน้านิ่งในหัวครุ่นคิด

“อ้อค่ะ แล้วคอนโด The Regent ที่เจริญกรุงของเพื่อนคุณเต้ ขายไปหรือยังคะ”

“คอนโดอะไรนะครับ”

“The Regentเจริญกรุงค่ะที่อยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา”

“ไม่มีนะครับโครงการนั้นไม่ใช่ของ President Properties แล้วก็เพื่อนผมไม่มีใครมีห้องที่นั่นครับ รู้สึกว่าโครงการนั้นเจ้าของน่าจะเป็นนักการเมืองนะครับ ไม่ใช่ของบริษัทผม”

“อ้อ ขอโทษค่ะนาน่าจะจำผิด”