เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 49

“นาพีทขอโทษ”

เขาโอบกอดเธอไว้และร้องไห้ออกมาเธอตัวสั่นน้อยๆ และลูบหลังเขาอย่างปลอบใจปลอบใจงั้น เหรอคนอย่างเขาไม่สมควรได้รับสิ่งนี้ เธอเจ็บปวดแทบขาดใจแต่ยังมีแก่ใจมาห่วงเขา แม่งเอ้ย เขาไม่เคยรู้สึกเกลียดตัวเองมาก่อน แต่ครั้งนี้เขาเกลียดตัวเองจริงๆ ศศินาเดินไปนั่งที่โซฟากลางห้อง เขาเดินตามไปคุกเข่าต่อหน้าเธอ

“นาพีทผิดไปแล้ว พีทผิดไปแล้วจริงๆ พีทขอโทษขอโทษที่ทำให้นาเสียใจ ขอโทษที่ทำให้นาต้องร้องไห้”

อยากจะพูดคำอีกเป็นร้อยเป็นพัน แต่พูดออกมาไม่ได้ ลำคอตีบตันไปหมด ไม่กล้าขอให้เธอให้อภัย ไม่กล้าขอโอกาส เพราะเขารู้ดีว่าไม่สมควรได้รับโอกาสนั้นอีก และยังไม่รู้ว่าจะจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นได้ยังไง ศศินาร้องให้เขาเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้เธอ ในขณะที่น้ำตาของเขาก็ไหลออกมาเป็นทาง

“พีทเล่าให้ฉันฟังได้ไหม มันเกิดขึ้นมาได้ยังไงอย่าโกหกพูดความจริงกับฉัน ฉันเสียใจที่แกมีคนอื่นแต่สิ่งที่ทำให้ฉันเสียใจที่สุดคือการที่แกโกหกฉัน”

ศศินาพูดด้วยน้ำเสียงเยียบเย็น พรางเอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาให้เขาชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นสบตาเธอ จับมือเธอไว้

“ฉันดื่ม..จริงๆ มันก็ไม่ใช่สิ่งที่จะนำมาอ้างในการนอกใจ” ภัทรพลสูดลมหายใจเข้าปอด แล้วเล่าต่อ

” น้ำหวานเขามึนเพราะเผลอดื่มเข้าไป เขาทำคีย์การ์ดหาย ฉันเลยให้เขามาใช้โทรศัพท์ที่ห้อง แล้วมัน..ก็เลยเกิดขึ้น”

“แกป้องกันใช่ไหม”

ภัทรพลนิ่ง ในหัวคิดว่าจะตอบยังไงให้ศศินาโอเค แต่ก็นึกได้ว่ารับปากไว้แล้วว่าจะพูดความจริง

“ว่ายังไงพีท ป้องกันใช่ไหม”

“เกือบทุกครั้ง ..ป้องกัน.. แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งถุงยางหมด เลยไม่ได้...”

“พีท แกทำแบบนี้ได้ยังไง”

ศศินาร้องให้ออกมา พร้อมกับทุบไปที่ไหล่กว้างอย่างโมโห เขาไม่ปัดป้องปล่อยให้เธอทุบถ้ามันจะคลายความเจ็บปวดในใจเธอลงได้บ้าง

“ติดโรคขึ้นมาจะทำยังไง ทำไมถึงไม่ระวังตัว”

“ไม่ติดนาไม่ติด น้ำหวานเขาไม่เคย เขาไม่เคยมีใครนอกจากฉัน ฉันเป็นคนแรกของเขา”

สิ้นเสียงของภัทรพลศศินาก็กรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวดน้ำตาไหลออกมาเป็นทาง คนแรกงั้นเหรอ คนแรกของผู้หญิงคนนั้นเหมือนที่เขาเป็นคนแรกของเธอ

“แล้วแกคิดบ้างไหมพีท ว่าเขาอาจจะท้องอาจจะมีลูก ฮึก ฮึก”

ศศินาสะอึกสะอื้นอย่างน่าเวทนา

“ฉันปล่อยข้างนอก แล้วฉันก็ให้น้ำหวานเขาก็กินยาคุมฉุกเฉินแล้ว”

ศศินาหลับตาลงอย่างอ่อนล้าสมองเบลอไปหมด ภัทรพลซบหน้าลงบนตักของเธอ แล้วปล่อยให้น้ำตาไหลริน เขาโคตรเกลียดตัวเองเลย ‘แม่งเอ้ย’

“แล้วแกจะทำยังไงต่อไป”

ภัทรพลอึ้งเมื่อได้ยินคำถาม เพราะมันเป็นคำถามที่เขากำลังหาคำตอบ เขาเสียศศินาไปไม่ได้ชีวิตเขาขาดเธอไม่ได้แค่คิดว่าจะไม่มีเธออยู่แล้ว เขาก็เจ็บร้าวไปหมดทั้งใจ วันนี้แค่กลับมาไม่เจอเธอเขาก็เหมือนจะตายให้ได้ ที่ยังหายใจอยู่ได้เพราะยังมีความหวังว่าเดี๋ยวเธอก็คงกลับมา แต่ถ้าเธอจะไปจริงๆ .... พรากลมหายใจไปจากเขาเสียยังจะดีกว่า

“ว่ายังไงพีทแกจะทำยังไง แกจะให้ฉันอยู่ตรงไหนของชีวิตแก”

“นา..พีทรักนา พีทขาดนาไม่ได้”