เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 51

จริงของไอ้รุจมัน

“พวกมึงช่วยกูคิดหน่อยสิ”

ไอ้เต้ขยี้ผมด้วยความกลุ้ม เรื่องของตัวเองยังเอาไม่รอด ต้องมาช่วยเพื่อนหาทางออกอีก จริงๆ ก็อยากปรึกษาเพื่อนเหมือนกัน แต่ปัญหาของเพื่อนหนักกว่าจนปัญหาของตัวเองจิ๊บๆ ไปเลย

“นานแค่ไหนแล้ว”

ยังยังทำหน้างง

“กูหมายถึงว่ามึงเอากับน้ำหวานมานานแค่ไหนแล้ว”

ไอ้เต้จิ๊ปากด้วยความขัดใจ

“ตั้งแต่ภูเก็ต อาทิตย์ที่แล้ว”

“มึงนี่นา ยุ่งกับใครไม่ยุ่งไปยุ่งกับลูกท่านหลานเธอ จะสลัดก็สลัดลำบาก”

ถูกของไอ้รุจมัน ก็ก่อนเอาไม่รู้นี่หว่าว่าเขาเป็นลูกเป็นหลานใคร ไม่ได้ถามก่อนเสียบ

“ปกติมึงก็มีกฎของมึงเงี่ยนมาจ่ายตังค์ก็จบ ทำไมคราวนี้พลาดได้วะ”

“เมา ดื่มไปนิดหน่อย เขาก็มึนๆ บรรยากาศพาไปก็เลย..”

“บอกเขาตรงๆ ไปเลยไหม มันไม่มีทางอื่นแล้ว ถ้ามึงคิดว่าเลือกคุณนาแน่ๆ ก็บอกไปเลย จะได้ไม่คาราคาซัง เขาอาจจะไม่ถือสาก็ได้กับเรื่องแบบนี้”

“เขาไม่เคย กูเป็นคนแรกของเขา”

“โอ้ยเรื่องยุ่งเลยแบบนี้ อายุเท่าไหร่แล้ววะ ถึงไม่เคย ไม่เคยมีแฟนเลยหรือไง”

“ยี่สิบเอ็ด เพิ่งเรียนจบกำลังจะรับปริญญา จบแล้วเลยมาทำงานในวงการก่อนลูกสาวคนเดียว พ่อเป็นรองอัยการสูงสุด หวงลูกมาก”

ไอ้รุจพูดอย่างคนรู้จริง ไอ้นี่มันเจ้าพ่อสื่อบันเทิง เจ้าของสถานีโทรทัศน์

“ตอนกูได้นาเป็นเมีย นาก็อายุประมาณนี้ไม่เคยเหมือนกัน”

“ไอ้ห่า เลือกกินแต่ของดีดีเลยนะมึง”

“วันอาทิตย์กูต้องไปพบพ่อแม่เขา ลุงเขาเตือนกูให้ทำให้ถูกต้อง กูเครียด แทนที่จะไปบอกพ่อแม่เขาว่าขอคบกับลูกสาวเขา แต่จะไปบอกว่ามีเมียแล้ว เลือกเมียกูคงจะโดนเขายิงทิ้งเหมือนไอ้รุจว่า พวกมึงตามไปเก็บศพกูด้วยนะ แล้วฝากดูแลนาด้วยถ้ากูเป็นอะไรไป”