เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 70

“ช่วยได้ครับไม่มีปัญหา เดี๋ยวผมจะให้น้องสาวผมมาคุยกับคุณนา ตวงเขาน่าจะให้ข้อมูลตรงนี้ได้ดีกว่าผม ตอนนี้เขาอบขนมอยู่เดี๋ยวสักพักเขาก็ออก มาครับ”

“ขอบคุณมากค่ะ นาคิดไม่ผิดเลยที่มาปรึกษาคุณติณห์”

ศศินายิ้มอย่างยินดี

“ผมยินดีครับแต่ผมขออนุญาตถามคุณนาได้ไหมครับ ว่าทางคุณพีทเขายอมให้คุณนาไปเหรอครับ เพราะคุณนาเป็นเหมือนมือขวาของเขา ถ้าไม่มีคุณนาเสียคน ทางสยามพาณิชย์คงลำบาก”

ติณห์สังเกตว่าศศินาหน้าสลดลงเล็กน้อยเมื่อเขาถามถึงภัทรพล

“นายังไม่ได้บอกค่ะ กะว่าคุยกับคุณติณห์เสร็จคงจะบอก แต่ละคนก็มีทางเดินชีวิตของตนเอง นาคิดว่าพีทเขาคงเข้าใจ”

จริงๆ เธอไม่ได้คิดจะบอกภัทรพลด้วยซ้ำ เพราะเธอไม่ต้องการจะเอ่ยคำร่ำลาใดๆ ไม่ใช่เพราะกลัวว่าเขาจะรั้งไว้ แต่เธอกลัวว่าตนเองจะใจอ่อนให้กับคำโกหกซ้ำซากของเขา

“คุณนาครับ ติณห์เอื้อมมือไปกุมมือศศินาไว้ นึกเสียดายที่แค่พอคิดจะจีบ เธอก็ดูเหมือนจะหนีไปไกลแสนไกลโอกาสสานสัมพันธ์ช่างริบหรี่ เขาในวัยสามสิบห้าไม่เคยคิดจะจีบใครมาเป็นสิบปีแล้ว เวลามีความต้องการตามประสาผู้ชายก็แค่หาที่ระบายแต่ไม่คิดจะคบใครจริงจัง พอนึกถูกใจศศินาขึ้นมาเธอก็จะไปจากเมืองไทย

“ผมดีใจที่คุณนานึกถึงผม แต่ก็เสียดายที่ถ้าคุณนาไป เราคงไม่ได้พบกันบ่อยๆ ถ้าคุณนาจะไปฝรั่งเศสจริงๆ จะรังเกียจไหมครับถ้าผมจะแวะไปเยี่ยมคุณนาบ้าง”

ศศินามองหน้าติณห์เพื่อค้นหาความหมายในคำพูด แต่ยังไม่ทันได้ตอบอะไร หญิงสาวคนหนึ่งก็เดินมาที่โต๊ะ

“อะแฮ่ม”

เสียงกระแอมเล็กน้อย เรียกสายตาของคนทั้งคู่ให้หันไปมอง ตวงพรยืนมองพี่ชายตนเองจับมือส่งสายตาหวานซึ้งให้กับหญิงสาวผิวขาวท่าทางดีที่นั่งอยู่ตรงหน้า ไม่เคยเห็นพี่ชายตนเองในมาดแบบนี้มาก่อน ก็พี่ชายของเธอไม่เคยสนใจผู้หญิงที่ไหนไม่เคยมีข่าวว่าจีบใครมาเป็นสิบปีตั้งแต่จบความสัมพันธ์ครั้งก่อนกับคนรักเก่า จนเธอไม่คิดว่าจะมีโอกาสได้เห็นภาพนี้

“ตวงมาพอดีพี่กำลังจะให้คนไปตาม นั่งก่อนสินี่คุณนาเพื่อนพี่พอดีคุณนาเขามีเรื่องอยากจะขอความช่วยเหลือจากตวงพี่ว่าจะให้เด็กไปตามพอดี คุณนาครับนี่ตวงพรน้องสาวผม”

ชายหนุ่มพูดยาวเหยียด หน้าขึ้นสีเล็กน้อยด้วยความเขินสายตาล้อเลียนของน้องสาว

“สวัสดีค่ะคุณนายินดีที่ได้รู้จักนะคะ มีอะไรให้ตวงช่วยคะ”