เพลิงร้ายซ่อนรัก นิยาย บท 8

วันต่อมา..หลังจากที่พุดตาลมาบาร์เบียร์แห่งนี้แล้ว

"น้าอยากให้เราไปมีอนาคต อยู่กับน้าต่อไปก็จะเป็นแค่.."

"คุณน้าเลิกพูดเถอะค่ะ"

"ไปเถอะลูก หนูอยู่แบบนี้น้าก็ลำบากใจ จะทำอะไรก็ไม่สะดวก"

"คุณน้าหมายความว่ายังไง"

"เห็นไหมน้าเป็นสาวทึนทึกอยู่เพราะใคร"

"คุณน้าไม่ต้องมาพูด น้องเมย์ไม่เชื่อ"

"มันถึงเวลาแล้วน้องเมย์ น้าก็ไม่ใช่น้าแท้ๆ ของเรา น้าก็อยากมีชีวิตอิสระ"

"เมย์ไม่เชื่อ!" ทำไมเมขลาจะไม่รู้ว่าอรอนงค์ไม่ใช่น้องสาวแท้ๆ ของแม่

อรอนงค์และแม่ของเธอมาทำงานที่สถานบันเทิงพร้อมกัน ทั้งสองก็เลยรักใคร่เหมือนพี่น้องช่วยเหลือกันมาโดยตลอด ก็มีแค่อรอนงค์นี่แหละ ที่แม่ของเธอจะฝากฝังดวงใจไว้ได้

เมขลาก็เลยพยายามช่วยงานทุกอย่างเท่าที่จะช่วยได้

ที่อรอนงค์พูดแบบนี้กับหลานสาว เพราะเรื่องที่เพิ่งจะคุยกับหญิงวัยกลางคนที่มาขอพบเมื่อคืนนี้ และไม่ต้องพิสูจน์อะไรก็ได้นางพูดอะไรมาอรอนงค์เชื่อหมด เพราะทุกเหตุการณ์ทุกอย่างอรอนงค์รู้มาโดยตลอด

อรอนงค์รู้แม้กระทั่งว่าคนที่ชื่อพุดตาลจิตใจดีงามแค่ไหน แต่ไม่คิดว่าจะถึงขนาดดีเลิศประเสริฐขนาดนี้ มีที่ไหนเมียเอกตามหาลูกนอกสมรสของสามีเพื่อจะนำไปเลี้ยงดูเอง

ตอนสมัยที่แม่ของเมขลาอุ้มลูกไปหาพ่อ อรอนงค์ก็เคยเสนอว่าทำไมไม่พาไปหาเมียหลวงเลย

แต่แม่ของเมขลาไม่อยากทำร้ายจิตใจผู้หญิงด้วยกันให้มากกว่านี้

พอคนเป็นพ่อไม่ยอมรับ แม่ของเธอก็เลยต้องได้ฝากแก้วตาดวงใจไว้กับน้าอรอนงค์ เพราะตอนนั้นรู้ตัวแล้วว่าจะอยู่ได้อีกไม่นาน

ค่ำคืนเดียวกันนั้น.. จัดร้านเสร็จแขกก็ทยอยกันเข้ามา วันนี้แขกไม่หนาตาเท่าไร เพราะเงินเดือนคงจะใกล้หมดกันแล้ว

เมขลาฝืนจิตใจตัวเองออกมาช่วยงาน เพราะตอนนี้เธอรู้ความจริงหมดแล้วว่าตัวเองเป็นลูกที่พ่อไม่ต้องการ แต่จะโทษใครได้เพราะเธอเป็นลูกสาวของผู้หญิงกลางคืน

"น้องสาว มานั่งกับพี่ดีกว่า"