ฉันนี่แหละ...คุณหนูพันล้าน เซิงเกอ! นิยาย บท 69

“ไอ้ระยำ！”

เส้นเลือดเฟิงยู่เหนียนปูดออกมา ดึงคอเสื้อเขาไว้ ต่อยไปที่หน้าเขาแรงๆ“เธอกระโดดลงไปจากตำแหน่งไหน？ตกลงไปตรงไหน？”

หลิวเหนียนถูกเขาต่อยจนมึนไปหมด

เขาเช็ดคราบเลือดที่มุมปาก ได้แต่ยิ้ม ไม่ตอบ

เฟิงยู่เหนียนเตะไปที่ท้องเขา

หลิวเหนียนล้มไปที่พื้นแล้วกลิ้ง สักพักจึงปิดท้องไว้ พยายามคลานขึ้นมา

“ขอโทษครับ BOSS ถึงวันนี้คุณทำผมตายที่นี่ ผมก็ไม่บอกเบาะแสของเซิงเกอ”

“ถ้าฉันหาเธอเจอ จะมาจัดการนายอีก”

พูดจบ เฟิงยู่เหนียนก็ก้าวเท้ายาวออกไปจากคอนโดของหลิวเหนียน ก่อนไปยังให้คนขังเขาไว้ในห้องนอนคอนโดด้วย และยังให้บอดี้การ์ดคอยดูเป็นพิเศษ

ออกมาจากคอนโด เฟิงยู่เหนียนก็โทรศัพท์ทันที

“อะเจ๋อ รีบสืบสายการบินของเซิงเกอเมื่อคืน และก็เธออยู่ตรงตำแหน่งไหน ด่วน”

เขานั่งอยู่ในรถ จุดบุหรี่อย่างหงุดหงิด

ตอนสูบไปถึงมวนที่แปด เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา

เขาไม่คิดอะไรทั้งนั้น รับสายทันที

“สืบได้แล้วครับ เมื่อคืนสายการบินของเธอมีเส้นทางจากเมืองฟางไปยังเทือกเขาขนาดใหญ่ของเมืองหลินเป็นไปได้อย่างมากที่เธอจะตกลงไปตรงนั้น เป็นไงบ้าง？ครั้งนี้ผมเร็วใช่ไหมล่ะ？”

อะเจ๋อที่อยู่ปลายสายทำอะไรไม่ได้“เหอะๆ คิดไม่ถึงว่าหลิวเหนียนจะกล้าขนาดนี้ แต่ว่า เทือกเขานั้นใหญ่มาก ถ้ากระโดดลงไปจากเครื่องบินจริงๆ ไม่น่าจะรอดนะครับ พี่ยู่เหนียน พี่แน่ใจว่าจะหาหรือ？”

เฟิงยู่เหนียนขมวดคิ้ว นัยน์ตาสีดำสั่นอย่างควบคุมไม่ได้“ถ้ายังไม่ตายต้องเจอเธอ ถ้าตายแล้วต้องเจอศพ”

พูดจบ เขาก็ตัดสาย รีบไปที่เทือกเขานั้นอย่างรวดเร็ว

……

เดิมทีฟู่อินอยากไปคฤหาสน์ของลู่ฮั๋วแต่เช้าเพื่อจับคนออกมา

แต่เพราะว่าลู่ฮั๋วอยู่บ้านตลอด รอจนกระทั่งตอนบ่ายถึงมีโอกาส

เธอสืบกำหนดการของลู่ฮั๋วแล้ว หลังจากเขาไปจากคฤหาสน์ ไปถึง angle แล้วจริงๆ ก็พาบอดี้การ์ดสองสามคนไปที่พักของเขาทันที

“รอก่อนเถอะ ไม่ว่าแกจะเป็นเซิงเกอหรือมู่ซิ่นซินอะไรนั่น วันนี้ไสหัวออกไปให้หมด！”เธอนั่งเบาะหลังเบนท์ลีย์ กัดฟันพูด

รถเบนท์ลีย์จอดอยู่หน้าประตู

ฟู่อินเพิ่งลงจากรถ ก็ถูกบอดี้การ์ดสองสามคนที่แอบลาดตระเวนนอกคฤหาสน์หยุดไว้

“คุณหนูคนนี้ นี่คือที่พักส่วนตัวของประธานลู่ เขาออกไปแล้ว กรุณารอประธานลู่อยู่บ้าน แล้วค่อยมาใหม่”บอดี้การ์ดที่สวมชุดสูท แว่นดำ พูดอย่างเกรงใจ

“คนไม่สำคัญแบบนี้ แกเป็นใคร กล้ามาห้ามฉัน？”ฟู่อินมองสำรวจเขาอย่างรังเกียจ จะเข้าไปข้างในให้ได้

บอดี้การ์ดปิดกั้นการมองเห็นของเธอ“กรุณากลับไปเถอะครับ ไม่มีคำสั่งของประธานลู่ พวกเราให้ใครเข้าไปไม่ได้เด็ดขาด”

ฟู่อินโมโหกับท่าทีของเขา ง้างมือขึ้นมาจะตบ

เสียงตบดัง“เพลียะ” เสียงดังฟังชัดในบริเวณที่พักอันเงียบสงบ

“พูดดีๆ ให้แกปล่อยแกไม่ฟัง จะให้ฉันลงมือกับแกให้ได้ ฉันจะบอกให้นะ ฉันคือคู่หมั้นของลู่ฮั๋ว！ลูกสาวคนที่สองของฟู่ซื่อกรุ๊ป！แกก็จะหยุดฉันหรือ？”

ฟู่อินมั่นใจในตัวเอง เย่อหยิ่งขึ้นเรื่อย

“ถึงคุณจะเป็นคู่หมั้นของเขา แต่ไม่ได้รับอนุญาตจากประธานลู่ คุณก็เข้าไปไม่ได้ หวังว่าคุณจะไม่ทำให้พวกเราลำบากใจ”