เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 1119
สรุปบท ตอนที่ 1119-1120: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส
สรุปตอน ตอนที่ 1119-1120 – จากเรื่อง เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส โดย Internet
ตอน ตอนที่ 1119-1120 ของนิยายดราม่าเรื่องดัง เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 1119 เสี่ยวหลิงเธอยังมีชีวิตอยู่
หลี่จั่วเจียรีบวิ่งเข้าไปในห้องแล็บ คนในห้องแล็บสวมเสื้อกาวสีขาว ผมเผ้ายุ่งเหยิง หนวดเครารุงรัง เบ้าตาลึกและมีรอยคล้ําใต้ดวงตา
เดิมทีเขานั้นดูอ่อนโยนดุจต้นอวี้จือหลัน แต่ตอนนี้ไม่เหลือความสง่างามเหมือนแต่ก่อน หากเขาถอดเสื้อคุมสีขาวตัวใหญ่บนตัวออก ก็ไม่ต่างจากคนเร่ร่อนข้างถนนมากนัก
“หยุ่นโม่ข่าวดี! ข่าวดี!”
“ฉันบอกว่าอย่ารบกวนฉันในขณะที่ฉันกําลังทําการวิจัย!”
ในช่วงสองปีที่ผ่านมา เจี่ยนหยุ่นโม่กลายเป็นคนอารมณ์ร้อนหงุดหงิดง่าย เขาไม่อนุญาตให้คนอื่นสัมผัสสิ่งที่เขาทํา และไม่อนุญาตให้คนอื่นรบกวนเขาในการทําการวิจัยเด็ดขาด
เขาบอกว่ามันเป็นการทดลองระหว่างเขากับน้องสาว
น้องสาวหายไป เขาต้องทําให้เสร็จ
“หยุ่นโม่ คณบดียังมีชีวิตอยู่” เสียงของหลี่จั่วเจียตื่นเต้นมาก เจี่ยนหยุ่นโม่มองไปที่หลี่จั๋วเจียอย่างมึนงง แต่ก็ไม่สามารถโต้ตอบได้เป็นเวลานาน “คุณบอกว่าใครยังมีชีวิตอยู่?”
“คณบดีอีหลิง! น้องสาวของนายไง!” หลี่จั่วเจียเปล่งเสียงสดใสอย่างตื่นเต้นเสียงดัง เจี่ยนหยุ่นโม่อึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินเข้ามาจับไหล่หลี่จั่วเจียไว้ “เธออยู่ไหน?!”” “โทรศัพท์อยู่ในโทรศัพท์!” หลี่จั่วเจียรีบชี้ไปที่โทรศัพท์ในมือแล้วพูด
เจี่ยนหยุ่นไม่มองโทรศัพท์ แต่เขาไม่กล้าหยิบมันมา
เขากลัวว่านี่เป็นเพียงความฝัน และเขากลัวว่าเสียงนั้นจะไม่ใช่อีหลิงของเขา เขากลัวว่าหลี่จั่วเจียจะเข้าใจผิด
“โอ๊ย!” หลี่จั๋วเจียแนบโทรศัพท์ใส่หูของเจี่ยนหยุ่นไม่
“พี่ชายรอง”
เสียงอ่อนหวานและนุ่มนวลในโทรศัพท์เป็นเสียงที่เจี่ยนหยุ่นไม่คุ้นเคย
“เสี่ยวหลิง…”
เป็นเสียงของเสี่ยวหลิง เสียงน้องสาวของเขา
เสี่ยวหลิงจริงๆ เธอยังมีชีวิตอยู่! เธอยังมีชีวิตอยู่จริงๆ!
เจี่ยนหยุ่นไม่ตกตะลึง
ในความคิดของเจี่ยนหยุ่นโม่เสียงที่ดังออกมาจากโทรศัพท์มีความสมจริงไม่เหมือนความฝัน
“เสี่ยวหลิง เสี่ยวหลิง…”
เจี่ยนหยุ่นโม่ไม่สามารถพูดอะไรได้อีก และยังคงเรียกชื่อของเจี่ยนอีหลิงซ้ําๆ
“ฉันอยู่นี่ ฉันอยู่นี่ ฉันอยู่นี่แล้ว…”
เจี่ยนอีหลิงตอบรับค่าเรียกของเจี่ยนหยุ่นไม่
เมื่อได้รับค่าตอบ หยดน้ําตาก็ไหลจากดวงตาของเจี่ยนหยุ่นโม่ทันที
เขาหัวเราะพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย
เขาถือโทรศัพท์พร้อมกับร่างกายสั่นสะท้านด้วยความดีใจ
เขาฝันว่าเธอจะกลับมานับครั้งไม่ถ้วน และจินตนาการถึงฉากนั้นทุกวัน แต่เมื่อเขาตื่นขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่ามาพบกับความจริง เขาต้องผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่าเช่นกัน
สองปีผ่านไป เมื่อความหวังหายไป สิ่งเดียวที่เขาทําได้คือปกป้องโรงพยาบาลที่สร้างร่วมกับเธอ และทําโปรเจ็กต์ทดลองที่เธอตั้งไว้ก่อนที่เธอจะไปให้สําเร็จ
เสี่ยวหลิงของเขายังมีชีวิตอยู่จริงๆ…
“พี่ชายรอง ฉันสบายดี ฉันต้องการให้พี่มาที่นี่เดี๋ยวนี้”
“ฉันจะไปเดี๋ยวนี้! รอฉันก่อน! อย่าวางสายนะ คุยกับฉันอีก”
เจี่ยนหยุ่นไม่ต้องการ ฟังเสียงเจี่ยนอีหลิงตลอดเวลา เพื่อให้เขารู้สึกว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ “ฉันยืมโทรศัพท์คนอื่นอยู่”
“ไม่เป็นไร ฉันจะเติมเงินในโทรศัพท์ของเธอให้เอง ตอนนี้เปิดลําโพงให้ฉัน ฉันจะบอกเจ้าของโทรศัพท์เอง”
หมอจางตอบว่า “สิ่งที่เห็นคือบาดแผลที่ผิวหนังจํานวนมาก ส่วนอาการบาดเจ็บที่กระดูก ฉันไม่แน่ใจ ต้องไปเอ็กซเรย์ที่เมืองถึงจะรู้ แต่ในเมื่อเธอเดินได้ก็ไม่น่าจะมีกระดูกหัก”
ถ้าเธอกระดูกหัก คงไม่มีทางเดินได้แน่ ทุกย่างก้าวต้องเจ็บปวดสาหัส
“ฉันสบายดี” เจี่ยนอีหลิงพูดกับเจี่ยนหยุ่นโม่ทางโทรศัพท์
ในกรณีนี้เจี่ยนหยุ่นโม่เชื่อคําพูดของหมอจางมากกว่าคําพูดของน้องสาว เขารู้ว่าน้องสาวจะไม่พูดความจริงแน่นอน เพื่อไม่ให้เขาต้องกังวล
“หมอครับ ผมขอขอบคุณคุณมาก ช่วยพาน้องสาวผมไปตรวจที่โรงพยาบาลที เผื่อว่าจะต้องตรวจร่างกายทั้งหมด ผมจะโอนค่าใช้จ่ายทั้งหมดไปยังบัญชีของคุณ” เจี่ยนหยุ่นโม่อ้อนวอน จินจินและหมอจางเข้าใจว่าพี่ชายคนนี้กลัวว่าพวกเธอจะไม่ดูแลเจี่ยนอีหลิงให้ดี ดังนั้นพวกเขาจึงพยายามยัดเงินให้พวกเธอ
“มิสเตอร์ คุณไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้นหรอก พวกเราก็ไม่ได้ช่วยอะไรมาก รู้สึกอายจริงๆรอคุณมาจ่ายค่ารักษาพยาบาลของเธอเองแล้วกัน”
หมอจางไม่ได้อะไรมากกับเรื่องนี้ อะไรควรไม่ควรก็ว่าไปตามนั้น
“ขอบคุณครับ” เจี่ยนหยุ่นโม่ขอบคุณจากใจจริง
เจี่ยนอีหลิงทางนี้ก็ขอบคุณหมอจางและจินจินด้วยเช่นเดียวกัน “ขอบคุณ”
“ไม่เป็นไร พี่ชายเธอจ่ายค่าโทรศัพท์แล้ว ก็แค่ยืมโทรศัพท์ ไม่มีใครโทรหาฉันอยู่แล้ว แต่ฉันต้องพาเธอไปโรงพยาบาลในเมือง”
หมอจางยื่นหูฟังในกระเป๋าเสื้อให้เจี่ยนอีหลิง “เธอมีอะไรจะพูดกับพี่ชายอีกมาก สวมมันแล้วขึ้นรถ ฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาล”
“ขอบคุณ”
เจี่ยนอีหลิงเสียบหูฟัง “พี่ชายรอง ตอนนี้อาเพิ่งอยู่ที่ไหน?”
เมื่อได้ยินเจี่ยนอีหลิงถามถึงจ่ายหวินเชิ่ง เจี่ยนหยุ่นโม่เงียบไปครู่หนึ่ง แล้วบอกเธอว่า “ไม่ต้องห่วง เขายังมีชีวิตอยู่ เธอ…อย่าเพิ่งโทรหาเขา”
“หาไม?”
เจี่ยนหยุ่นโม่ไม่ให้เจี่ยนอีหลิงโทรหาจ่ายหวินเชิ่ง เจี่ยนอีหลิงยิ่งกังวลมากขึ้น เกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีในใจ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส
เรื่องนี้ยังอัปเดตต่อไหมคะ😭...