เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 1129

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 1129 ฉันดูแลเธอไม่ได้

จากที่เฝ้าถามทุกวัน จนถึงไม่กี่วันต่อมา และในช่วงเวลา 6 เดือนที่ผ่านมา เขาแทบจะไม่ได้ถามอะไรอีกเลย

จากที่เต็มไปด้วยความหวังสู่ความสิ้นหวัง

ในที่สุดพวกเขาก็พบกัน แต่เขาไม่ได้พูดอะไรกับเธอเลย

หลังจากรอเป็นเวลานาน หยูซีก็เข้ามาและนําอาหารมาให้

หยูซีพูดกับเจี่ยนอีหลิงว่า “นายท่านเชิ่งกินน้อยมากในช่วงสองปีที่ผ่านมาและมักจะต้องให้

สารอาหารผ่านหลอดเลือดเพื่อเสริมสารอาหารให้กับร่างกาย”

หยูซียื่นชามข้าวในมือให้กับเจี่ยนอีหลิง ในชามคือซุปไข่

ซึ่งเป็นอาหารที่นุ่มและง่ายต่อการกลืน

เจี่ยนอีหลิงป้อนอาหารให้จ่ายหวินเชิง

ช้อนถูกส่งไปที่ปากของจ่ายหวินเชิ่ง

แต่จ่ายหวินเชิ่งไม่อ้าปาก

“กินหน่อยดีไหม?”

จ่ายหวินเชิงยังคงไม่ขยับ “ออกไป”

ในที่สุดเขาก็พูด แต่เขากลับบอกให้เจี่ยนอีหลิงออกไป

หยูซีได้ยินดังนั้นก็ตกใจ “นายท่านเชิ่งจะทําอะไร? เธอคือเทพหลิงไง! นายรอคอยเทพหลิ งมาสองปีเลยนะ!”

หยูซีวิ่งเข้าไปบอกว่า “เพราะใบหน้าของเธอมีบาดแผลนายถึงจําเธอไม่ได้ใช่ไหม เทพหลิง

สามารถรักษาบาดแผลจนหายดีและไม่มีรอยแผลเป็นได้นะ นายจ๋าแผลที่แขนของเธอได้ไหม? บาดแผลที่แขนลึกกว่านี้ยังไม่มีรอยแผลเป็นเลยไม่ใช่เหรอ?”

“ออกไป”

จ่ายหวินเชิ่งย้ําอีกครั้ง

ไม่ใช่น้ําเสียงที่มีพลัง แต่ท่าทางของเขามั่นคงมาก

“นายท่านเชิ่ง…นาย…”

หยูซีไม่เข้าใจ ทําไมถึงเป็นแบบนี้? คนที่เขาเฝ้าคิดถึงทั้งวันทั้งคืนก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขาแล้ว แต่เขากลับยืนกรานที่จะไล่เธอออกไปงั้นเหรอ?

นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

เจี่ยนอีหลิงยื่นชามให้กับหยูซี แล้วนั่งรถเข็นของตัวเอง เธอหมุนล้อรถเข็นและออกจากห้องไป

หลังจากที่เจี่ยนอีหลิงออกไปแล้วหยูซีก็ถามจ่ายหวินเชิ่งว่า “นายท่านเชิ่งเกิดอะไรขึ้นกับนาย? นายรออีหลิงมาสองปีเลยนะ!”

“ฉันไม่สามารถดูแลเธอได๋” น้ําเสียงทุ้มต่ําและเงียบลง

จ่ายหวินเชิงก้มหน้าลงและมองร่างกายของตัวเอง

เขารู้ว่าตัวเองในตอนนี้เป็นยังไง

เขารู้ว่าตอนนี้เขาน่าเกลียดแค่ไหนและไร้ประโยชน์เพียงใด

ไม่เพียงแต่เขาไม่สามารถดูแลเธอได้เท่านั้น แต่เขายังต้องให้เธอมาดูแลเขาอีก และเธอยังต้องป้อนอาหารให้เขาอีกด้วย

“ไร้ประโยชน์ ทั้งตอนนี้และต่อจากนี้ไป” จ่ายหวินเชิ่งไม่แสดงสีหน้าใดๆ แววตาของเขา หม่นหมองและนิ่งสนิท

“ไม่ใช่ นายท่านเชิ่งครั้งนี้เป็นอุบัติเหตุ ใครจะคิดว่าเครื่องบินของเทพหลิงจะประสบอุบัติเหตุ? นี่คือประสงค์ของพระเจ้า สิ่งที่เกิดขึ้นกับทุกคนก็เหมือนกัน นายเองก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน นาย จะทําไม่ได้ก็เป็นเรื่องปกติ”

“เธอประสบอุบัติเหตุ แต่ฉันไม่สามารถทําอะไรได้เลย”

เจี่ยนอีหลิงประสบอุบัติเหตุอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

แต่เกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เธอประสบอุบัติเหตุ?

คนปกติยังสามารถทําอะไรเพื่อปกป้องเธอได้

แต่เขาหาไม่ได้

ไม่เพียงแต่ทําไม่ได้ เขายังกลายเป็นภาระที่ใหญ่ที่สุดและเป็นภาระของทุกคนอีกด้วย “นายท่านเชิ่งอย่าคิดแบบนั้น พวกเราก็ทําอะไรไม่ได้เหมือนกัน” หยูซีรีบอธิบายและปลอบโยน

“ฉันเป็นแบบนี้ ฉันไม่สามารถทําให้เธอมีความสุขได้”

หยูซีไม่เห็นร่องรอยความโกรธปรากฏบนใบหน้าและดวงตาของจ่ายหวินเชิ่ง