บทที่ 1209 การสร้างทีม 1
แจ้งข้อผิดพลาดในการอ่านนิยายเสียง
หลังจากยืนยันเรื่องการสร้างทีมแล้ว ห้องปฎิบัติการของลั่วไห่เซินสาขาเป่ยจิงก็ทําสารเคมีหายไปหนึ่งขวด
ยามีฤทธิ์กัดกร่อนอย่างรุนแรงสามารถเก็บไว้ในขวดแก้วสีน้ําตาลเท่านั้น หากสัมผัสกับผิวหนัง
ผิวหนังจะกัดกร่อนและเน่าเปื่อย ผลไม่แตกต่างจากกรดกํามะถันมากนัก
สิบนาทีหลังจากที่ยาถูกนําออกจากลั่วไห่เซินสาขาเป่ยจิง หลี่จั๋วเจียก็ได้รับข่าว การรักษาความปลอดภัยยาทั้งหมดของลั่วไห่เซินนั้นเข้มงวดมาก ขวดยาทุกขวดถูกสั่งทําพิเศษ มีเครื่องส่งสัญญาณผสมอยู่ด้านล่างของขวด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งขวดยาที่อันตราย ลั่วไห่เซินสามารถตรวจสอบที่อยู่ของยาได้ในทันทีและคอยตรวจสอบอย่างเคร่งครัด
เมื่อสักครู่นี้ ขวดยาเคมีถูกนําออกจากสาขาเป่ยจิงของลั่วไห่เซิน และสัญญาณก็ติดตามไปยังย่านที่อยู่อาศัย
ตามหมายเลขประจําเครื่องทําให้รูว่ายาที่ถูกนําออกไปเป็นขวดสารเคมีที่มีฤทธิ์กัดกร่อนสูง ซึ่งเป็นอันตรายสูง ทางโรงพยาบาลจะต้องรีบค้นหาตําแหน่งของสารเคมีนี้โดนด่วนเพื่อความปลอดภัย
ไม่นานจากข้อมูลตําแหน่งของสัญญาณ หลี่จั่วเจียพบว่าข้อมูลตําแหน่งนั้นสอดคล้องกับที่อยู่ที่ลงทะเบียนของพยาบาลฝึกหัดชื่อไปผิงผิงในโรงพยาบาล
ดังนั้น จึงสามารถตัดสินเบื้องต้นได้ว่ายาอาจถูกนําไปโดยพยาบาลฝึกหัด
หลี่จั๋วเจียรายงานเรื่องนี้ให้เจี่ยนอีหลิงและเจี่ยนหยุ่นโม่รู้ทันที
เมื่อวันหยุดสุดสัปดาห์มาถึง พนักงานของสาขาลั่วไห่เซินก็ขึ้นรถบัสของบริษัทไปยังจุดหมายปลายทางที่นี่มีภูเขาเขียวขจี ทั้งสี่ด้านล้อมไปด้วยเนินเขาเขียวชอุ่ม อากาศบริสุทธิ์
ทุกคนไปที่ป่าริมทะเลสาบและเริ่มกางเต็นท์
หลัวซิ่วเอินมีความสามารถในการกางเต็นท์มาก เธอกางเต๊นท์ได้อย่างรวดเร็ว
หลัวซิ่วเอินปัดฝุ่นในมือตัวเองและพอใจกับผลงานที่เธอทํา “เฮ้อ เต็นท์นี้มันดีจริงๆ ดีกว่าดูแลเด็กเยอะเลย!”
ในมุมมองของหลัวซิ่วเอิน เด็กคือปัญหาที่ยากที่สุดในโลก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กเล็ก
หลัวซิ่วเอินรู้สึกอิจฉาสาวๆบ้านคนอื่นมาก
เมื่อนึกถึงหน้าเจ้าเด็กน้อยที่บ้านเธอแล้ว ยิ่งคิดก็ยิ่งอยากยัดกลับไปเกิดใหม่
เจี่ยนหยุ่นน่าวตั้งเต็นท์กับเจี่ยนหยุ่นโม่ข้างเจี่ยนอีหลิงและหลัวซิ่วเอิน
เจี่ยนหยุ่นโม่กําลังทําอาหารในขณะที่หลัวซิ่วเอินและเจี่ยนหยุ่นน่าวกางเต็นท์
อาหารเที่ยงวันนี้เป็นบาร์บีคิวที่ทุกคนเตรียมวัตถุดิบมา
ทุกคนนําของมาวางไว้ และมีทุกสิ่งที่เขาต้องการ เขาต้องทําทุกอย่างเองทั้งหมด
พนักงานของลั่วไห่เซินสาขาเป่ยจิง จึงรวมตัวกันอยู่หน้าเตาบาร์บีคิวของพวกเขา
มีผู้คนจํานวนไม่น้อยที่มองเจี่ยนอีหลิงพวกเขาทั้งสี่คน
พวกเขาไม่ได้มุ่งเน้นไปที่เจี่ยนอีหลิง แต่เป็นเจี่ยนหยุ่นโม่และเจี๋ยนหยุ่นน่าว สองคนนี้ดูโดดเด่นเกินไป
โดยเฉพาะเจี่ยนหยุนโม่เขาก็เหมือนคุณชายที่สง่างามราวกับไม้หยก ท่าทางสูงส่งเหมือนกับต้นดอกจือหลัน*
*(**## แปลว่า ท่าทางสูงส่งเหมือนกับดอกคือหลัน มาจากเหรียญเสน่ห์ของขงจื้อ กล่าวถึงพรสวรรค์ ชายหนุ่มผู้มีบุคลิกสูงส่ง)
Zhilan (Ē) แปลตามตัวอักษรในภาษาอังกฤษ ว่า “ดอกไอริสและกล้วยไม้” หรือก็คือ “ดอกจือหลัน” แต่วลีนี้มีความหมายโดยนัย (หรือซ่อนอยู่) ของการเป็น “ตัวละครที่สูงส่ง ” Yushu (≠≠) วลีนี้มักใช้ในภาษาจีนกลางเพื่ออธิบายสุภาพบุรุษหนุ่มรูปหล่อหรือผู้มีความสามารถ)
นอกจากนี้เขายังเป็นสมาชิกของสถาบันและนักชีววิทยาที่มีชื่อเสียง
ไม่ว่าจะเป็นหน้าตาหรือพรสวรรค์ ล้วนแล้วแต่เป็นอันดับต้นๆทําให้คนมองไม่สามารถละสายตาได้
โดยเฉพาะผู้หญิงที่ยังไม่แต่งงานในโรงพยาบาล ต่างก็อดใจเต้นไม่ได้
“หมอเจี่ยนหล่อเกินไปไหม?”
“ช่างดูอ่อนโยนจริงๆ”
“น่าอิจฉาจัง เจี่ยนอีหลิงมีพี่ชายหล่อขนาดนี้ ฉันตัดสินใจว่าชาตินี้จะทําความดีให้มากขึ้น หวังว่าสวรรค์จะส่งพี่ชายแบบนี้มาให้ในชาติหน้า ยังไงชีวิตนี้เป็นไปไม่ได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส
เรื่องนี้ยังอัปเดตต่อไหมคะ😭...