บทที่ 473 ฉันจะไม่ถอยกลับ
ฉินหยุฝานพูดต่อ “และตอนนี้เขากลับมาที่เปยจิงแล้ว และเขาถึงกับพาแม่มาด้วย ถ้าฉันไม่โต้เถียงกับเขาตอนนี้แม่ของเขาคงถูกเรียกว่าคุณนายฉิน มีแต่ความรักของพวกเขาเท่านั้นที่แข็งกว่าทองคํางั้นเหรอ? แล้วจะเป็นยังไงถ้าพวกเขากลับมารวมตัวกันอีกครั้งหลังจากผ่านไปหลายปี?นั่นหมายความว่าแม่ฉันไม่มีความหมายเลยงั้นเหรอ? เธอจะนับยังไงหลังจากหลายปีที่ผ่านมา”
“ไม่ใช่ว่าฉันไม่สามารถยอมรับพ่อฉันที่จะแต่งงานอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ฉันไม่สามารถยอมรับเขาให้แต่งงานกับคนอื่นทันที่ที่แม่ฉันเสียชีวิตได้ เขาตรงไปหารักแรกของเขาทันทีหลังจากที่แม่ตาย สิ่งที่ฉันรับไม่ได้ก็คือความรักที่ฉันคิดว่าพ่อแม่มีมาให้กันตลอดหลายปีที่ผ่านมานั้นจอมปลอม”
ฉินหยูฝานปกติไม่ค่อยพูด อย่างไรก็ตาม ในวันนี้ เธอพูดกับเจียนอีหลิงมากมาย
เจียนอีหลิงจ้องไปที่ฉินหยูฝาน เธอเห็นตาแดงๆของฉินหยูฝานและสีหน้าที่เจ็บปวดของอีกฝ่าย
เจียนอีหลิงไม่รู้จะปลอบเธออย่างไร และด้วยเหตุนี้ เธอจึงได้แต่บอกอีกฝ่ายว่า “ไม่ใช่ความผิดของฉันชวน และไม่ใช่ความผิดของเธอด้วย”
คําพูดเธอกระแทกใจฉินหยูฝาน
มันเป็นความจริงที่ง่ายมาก ความจริงที่หลายคนรู้จัก
แต่ไม่มีใครเคยพูดแบบนี้กับฉินหยูฝานมาก่อน
วันนี้ฉันหยุฝานได้ยินคําเหล่านี้เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอ
คนในตระกูลฉินที่สนับสนุนฉินหยูฝานจะบอกเธอถึงวิธีจัดการกับฉินชวนอย่างต่อเนื่อง
และผู้ที่สนับสนุนฉินชวนก็จะบอกว่าผู้หญิงไม่สามารถสืบทอดธุรกิจของตระกูลได้
ฉินหยูฝานหัวเราะ มันเป็นเสียงหัวเราะที่ทําอะไรไม่ถูกและขื่นขม
หลังจากหัวเราะไปสักพัก น้ําตาก็ปรากฏขึ้นที่หางตาของฉันหยุฝาน
“บอกตามตรง ฉันไม่ชอบเธอจริงๆ โดยเฉพาะตอนที่ฉันพบเธอครั้งแรก เธอดูเหมือนเด็กผู้หญิงเจ้าเล่ห์สําหรับฉัน อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ฉันอยากจะขอโทษสําหรับมุมมองแรกเริ่มที่ฉันมีต่อเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะนายท่านเชิง บางที ฉันอาจจะชื่นชมเธอด้วยซ้ําไป”
“เขาเป็นเขา เธอเป็นเธอ และฉันเป็นฉัน”เจียนอีหลิงกล่าว
ฉินหยูฝานมองไปที่เจียนอีหลิงอีกครั้งและหัวเราะเบาๆ จากนั้นเธอก็แสดงความคิดเห็น “ฉันดูเหมือนจะเข้าใจแล้วว่าทําไมนายท่านเพิ่งจึงปฏิบัติต่อเธอในแบบที่พิเศษ เธอมีความสามารถและวิธีที่เธอปฏิบัติต่อผู้อื่นนั้นค่อนข้างแตกต่างกับคนทั่วไป”
ฉินหยูฝานได้เห็นเจี้ยนอีหลิงเข้าไปใกล้ในบางสิ่ง
แม้ว่าเจียนอีหลิงจะรู้ว่าเธอเป็นคู่แข่งด้านความรัก แต่เธอก็ยังเลือกความจริง เธอไม่ได้ใช้โอกาสนี้เพื่อที่จะทําให้ความสัมพันธ์ของฉันหยุฝานกับจํายหวินเพิ่งแย่ลง
บางที นี่อาจเป็นเหตุผลที่ฉันหยุฝานรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นเมื่อเธอคุยกับเจียนอีหลิง ส่งผลให้เธอพูดมากกว่าปกติ
ฉินหยุฝานยิ้มขณะที่เธอหยิบขวดแชมเปญบนโต๊ะขึ้น เธอเทให้ตัวเองหนึ่งแก้ว
จากนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นและดื่มหมดแก้วในคราวเดียว
ขณะที่เธอดื่มทั้งแก้วในคราวเดียวนั้น แชมเปญบางส่วนก็ไหลลงมาจากมุมปากเธอและไหลลงมาตามคอเสื้อ
“ฉันเหนื่อย ฉันต้องการหยุดพัก และฉันก็ต้องการใครสักคนให้พึ่งพา” ฉินหยูฝานพูดเบาๆ “อย่างไรก็ตามฉันจะไม่ถอยกลับ ไม่ว่าฉันจะเหนื่อยแค่ไหน ฉันก็ยังอยากถือครองพลังของตระกูลฉินไว้ เธออาจไม่เข้าใจว่าทําไม อย่างไรก็ตาม นี่คือสิ่งที่ฉันต้องได้รับไม่ว่าจะต้องจ่ายแคไหน”
สิบห้านาทีต่อมา จํายหวินเชิงก็มาถึง
จํายหวินเชิงรีบเข้าไปในห้องของ KTV เขาเห็นเงี่ยนอีหลิง เจี้ยนอีหลิงยังคงสวมเสื้อยืดและกางเกงยีนส์เธอมองออกไปนอกห้อง
เขารีบเดินไปที่เงี่ยนอีหลิงและกอดเธอไว้ในอ้อมแขน
เจียนอีหลิงตกใจเล็กน้อย เธอไม่รู้ว่าทําไมจู่ๆจํายหวินเชิงก็กอดเธอ
เจียนอีหลิงเอื้อมมือออกไปเพื่อดันจํายหวินเพิ่งออกไป เธอต้องการเว้นระยะห่างระหว่างเธอกับอีกฝ่าย
แม้ว่าเธอจะไม่ได้เกลียดความรู้สึกนี้ แต่เธอก็ยังไม่รู้สึกดีกับมันมากนัก
โดยปกติแล้ว ชายหนุ่มและหญิงสาวไม่ควรกอดกันเว้นแต่จะเป็นคู่กัน นี่คือสิ่งที่เจี้ยนอีหลิง เข้าใจ
ผ่านไปครู่หนึ่ง จํายหวินเซิ่งก็ปล่อยเงี่ยนอีหลิง เขาหันกลับมามองอีกคนที่อยู่ในห้อง ฉินหยุฝาน
บทที่ 474 ฉันจะเสียใจถ้าเธอโกรธ
ฉินหยุฝานก็มองดูจํายหวินเชิงด้วยเช่นกัน
เมื่อสบตากัน ฉันหยุฝานก็หัวเราะเยาะตัวเอง
เธอเคยสามารถโน้มน้าวตัวเองว่ายหวินเพิ่งมีความสัมพันธ์แบบ เพื่อนร่วมทีม” ที่เรียบง่ายกับเจียนอีหลิงเท่านั้น ย้อนกลับไปในตอนนั้น เธอคิดว่าเขาเพียงแค่ชื่นชมเกมเมอร์ระดับแนวหน้าเช่นเดียวกับตัวเขาเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส
เรื่องนี้ยังอัปเดตต่อไหมคะ😭...