เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 947

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 947 สละชีวิตเพื่อช่วยชีวิต

ไม่มีใครคาดคิดว่าเงินรั่วจะเคลื่อนไหว

ขณะที่เธอหยิบหน้าไม้ ทุกคนยังคงสงสัยว่าเธอจะทําอะไร

พวกเขาประเมินความบ้าคลั่งจากการพ่ายแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่าของเงินรั่วต่ําไป ความโกรธของเธอถูกกลืนกินด้วยความอิจฉา

เวินรั่วมองไปที่เจี่ยนอีหลิงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองและความริษยา

เธอไม่ลังเลเลย หลังจากเล็งไปที่เจี่ยนอีหลิงแล้ว เธอก็เหนี่ยวไกใต้ตะขอหน้าไม้ ลูกศรที่วางอยู่บนหน้าไม้หลุดออกมาและพุ่งตรงไปที่เจี่ยนอีหลิง
“อีหลิง!!!”

ไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ และไม่มีเวลาให้ตั้งตัวด้วยซ้ํา

เมื่อทุกคนเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น ลูกศรก็พุ่งเข้าใส่ร่างกายแล้ว

ร่างกายที่ถูกลูกศรยิงมีเลือดสีแดงสดไหลออกมา…

แต่มันไม่ใช่ร่างกายเจี่ยนอีหลิง…

เจี่ยนอีหลิงจ้องมองคนตรงหน้าเธออย่างว่างเปล่า…….

เวินเหยียน

รถเข็นเขาเคลื่อนตัวเร็วมาก ในขณะนั้น เขาก็ควบคุมรถเข็นและเคลื่อนมาหาเธอ เจี่ยนอีหลิงมองเวินเหยียนอย่างว่างเปล่า ลืมแม้แต่หน้าที่ในฐานะหมอของตัวเอง

ลูกศรเจาะทะลุหน้าอกของเวินเหยียน และลูกศรเปื้อนเลือดก็อยู่ตรงหน้าของเจี่ยนอีหลิง

เลือดหยดหนึ่งหลุดลงมาจากลูกศร แล้วหยดลงบนหลังมือของเจี่ยนอีหลิง

เวินเหยียนยังคงมองไปที่เจี่ยนอีหลิง เขายื่นมือออกมาแล้วลูบหัวเจี่ยนอีหลิงเบาๆ

เมื่อสัมผัสไปได้ครึ่งทาง มือเขาก็ตกลงมา

เขาหมดสติ

ล้มลงบนรถเข็นของตัวเอง

เวินเหยียนเปลี่ยนไปใช่ไหม?

จากเด็กชายที่เคยสดใสร่าเริง กลายเป็นคนมืดมน และหวาดระแวง ระวังตัวอย่างมาก

แต่สิ่งที่เด็กหนุ่มผู้สดใสร่าเริงราวกับดวงอาทิตย์คนนั้นทํา วันนี้เวินเหยียนก็ทําไปแล้วเช่นเดียวกัน

ในฤดูร้อนนั้น ใต้ต้นหยางเหมย เขารีบออกไปจับเจี่ยนอีหลิง แล้วเวินเหยียนก็ปกป้องเจี่ยนอีหลิงไว้

เวินเหยียนคนนี้ก็รีบมาหาเจี่ยนอีหลิงอย่างไม่ลังเล และปกป้องเธอจากลูกศร

ทั้งหมดล้วนเป็นเงินเหยียน

“อาเหยียน!”

ทุกคนรวมตัวกันด้วยความตกใจ

บางคนตรวจดูอาการบาดเจ็บของเวินเหยียน และบางคนก็ควบคุมตัวฆาตกรอย่างเงินรั่วไว้ เวินรั่วทิ้งหน้าไม้ในมืออย่างตื่นตระหนก

เมื่อเธอเห็นเลือดที่ไหลออกจากเวินเหยียน เธอก็รับรู้ได้แล้วว่าปัญหาที่ตัวเองก่อขึ้นนั้นช่างเลวร้ายเพียงใด

“ฉัน…ฉัน…ฉันไม่ได้ตั้งใจ!” เวินรั่วพยายามหาเหตุผลให้ของตัวเอง

เจี่ยนชูฉิงและเจี่ยนหยุ่นน่าวเป็นคนควบคุมเธอ พวกเขาไม่ต้องการคําอธิบายของเธอชา

รถพยาบาลมารับเงินเหยียนแล้วรีบนําตัวเขาส่งโรงพยาบาลเพื่อช่วยชีวิต

เมื่อรถพยาบาลมา จ่ายหวินเชิ่งก็มาถึงเช่นกัน

หลังจากที่จ่ายหวินเชิ่งเข้าประตูมา เขาก็กอดเจี่ยนอีหลิงไว้ในอ้อมแขน

แขนทั้งสองข้างโอบกอดเจี่ยนอีหลิงไว้แน่น ราวกับว่าเธออาจหายไปจากเขาได้ทุกเมื่อ

ผ่านไปครู่หนึ่ง จ่ายหวินเชิ่งปล่อยเจี่ยนอีหลิง แล้วหันหน้าไปมองคนของตระกูลเงินอย่างเย็น

ในห้องนั่งเล่นของตระกูลเวิน ทุกคนมีสีหน้าเคร่งเครียด

เวินรั่วยังคงอยู่ที่นั่น เธอนั่งหน้าซีด โดยที่มีบอดี้การ์ดของเจี่ยนอีหลิงสองคนกําลังเฝ้าดูเธอจากซ้ายไปขวา

“ยังไม่แจ้งตํารวจอีกเหรอ?” จ่ายหวินเชิงถาม

นายหญิงผู้เฒ่าเงินขอร้องจ่ายหวินเชิ่ง “นายท่านเชิ่ง คุณอย่าแจ้งตํารวจได้ไหม?”

ตอนนี้ใบหน้าของนายหญิงผู้เฒ่าเวินเต็มไปด้วยน้ําตา

“ไม่ได้” จ่ายหวินเชิ่งไม่มองนายหญิงผู้เฒ่าเงินแม้แต่น้อย และสั่งให้คนของเขาโทรแจ้งตารวจทันที

เจี่ยนอีหลิงมองเวินรั่วด้วยสายตาที่ดุร้าย

นี่คือสายตาของเจี่ยนอีหลิงที่ไม่เคยเห็นมาก่อน