เทียบท้ายุทธเวท นิยาย บท 8

หวังชาวกลับไปข้างกายชายวัยกลางคน แล้วหยิบเข็มเงินแท่งหนึ่งออกมาทันที

“นี่คือ?”

หญิงสาวคนนั้นทำหน้าไม่เข้าใจ แววตากังวลมองหวังชาวอย่างสงสัย

เวลาเหลือไม่มากแล้ว หวังชาวไม่มีเวลามาอธิบายอะไร

สองนิ้วจับเข็มเงิน จากนั้นก็แทงลงไปตำแหน่งกลางหน้าผากชายวัยกลางคนอย่างรวดเร็ว

นี่คือจุดฝังเข็มเทียนกง สามารถกระตุ้นพลังชีวิตได้ และเกิดประสิทธิภาพในการรักษาที่ดีได้

อย่างที่คิดไว้ เข็มเงินเพิ่งแทงลงไป สีหน้าเจ็บปวดของชายวัยกลางคนก็ทุเลาลงทันที สีหน้าซีดเซียวก็กลับมาแดงเปล่งปลั่งบ้างแล้ว

จากนั้นหวังชาวก็เตรียมฝังเข็มที่สอง

ทันใดนั้นก็มีชายคนหนึ่งเดินออกมาจากฝูงชน สะบัดข้อมือหวังชาวที่ฝังเข็มออกไป

สีหน้าหวังชาวเย็นชาทันที พูดด้วยความโกรธ “คุณทำอะไร!”

ชายคนนั้นจ้องหวังชาว พูดด้วยเสียงเย็นชา “ไอ้หนุ่ม นายหยุดแสดงละครปาหี่แย่ๆ ต่อหน้าพวกเราได้ไหม? อาการป่วยคนไข้คนนี้คือหัวใจวายเฉียบพลัน แต่นายกลับรักษาเขาด้วยวิธีแพทย์แผนโบราณจีน ถ้าเสียชีวิต นายรับผิดชอบไหวไหม?”

หวังชาวขมวดคิ้ว จากนั้นก็พูดขึ้น “เหลือเวลาไม่มากแล้ว ถ้าไม่รักษา เขาจะเสียชีวิต”

ชายคนนี้ไม่สนใจหวังชาว แต่พูดกับหญิงสาวหน้าซีดเซียวคนนั้นว่า “คุณครับ คุณห้ามโดนนักต้มตุ๋นหลอกเป็นอันขาด ตอนนี้ใครไม่รู้บ้างว่าแพทย์แผนจีนมันเป็นเรื่องหลอกลวง”

“ฉันเป็นหมอโรงพยาบาลราษฎร เมื่อกี้ฉันโทรเรียกรถพยาบาลแล้ว อีกไม่นานเพื่อนร่วมงานฉันจะมาถึง”

“แต่คุณไม่ต้องห่วง ตอนนี้ฉันจะช่วยคุณทำให้อาการพ่อคุณคงที่ ประคองจนกว่ารถพยาบาลจะมาได้”

ผู้หญิงคนนั้นพอได้ยินว่าคนคนนี้เป็นหมอ ตาก็เป็นประกายทันที

“หมอคะ คุณต้องช่วยพ่อฉันนะ พ่อฉันคืออู๋เจิ้นสง ถ้าคุณรักษาเขาให้หายได้ ฉันจะให้คุณสิบล้าน!”

หญิงสาวราวกับเห็นความหวัง

เทียบกับเชื่อใจหวังชาว เธอยอมเชื่อใจหมอท่านนี้มากกว่า

อู๋เจิ้นสง? สิบล้าน!

หัวใจหมอคนนั้นสั่นระริก!

ไม่แปลกที่หญิงสาวคนนี้จะเอ่ยปากออกมาว่าสิบล้าน ที่แท้พ่อเธอก็คืออู๋เจิ้นสงสินะ?

เป็นบุคคลสำคัญระดับโลกเลยล่ะ!

ในใจหมอคนนั้นแอบยิ้มดีใจอย่างอดไม่ได้ สิบล้าน นี่เป็นเงินก้อนโตที่ชาตินี้เขาไม่สามารถหามาได้!

พูดจบ ชายที่เรียกตัวเองว่าหมอก็ควักยารักษาโรคหัวใจที่ออกฤทธิ์เร็วออกมาจากกระเป๋า

เขาผลักหวังชาวออก แล้วพูดเสียงเย็นชา “ไอ้นักต้มตุ๋น ถอยไปซะ!”

หลังจากผลักหวังชาวออก ก็เอายาเม็ดใส่เข้าปากผู้ป่วย

หวังชาวยืนข้างๆ ในใจไม่พอใจอย่างยิ่ง

เขารักษาให้ผู้อื่น เป็นเจตนาดีทั้งนั้น แต่ถ้าไม่รับน้ำใจ เขาก็คงไม่กระตือรือร้นไปช่วยให้โดนเมินเฉยหรอก

“คุณครับ ไม่ว่ายังไงก็ห้ามดึงเข็มเงินออก ไม่งั้นพ่อคุณตายแน่นอน”

“ไอ้หนุ่ม นายยังกล้าพูดจาไร้สาระอีกนะ ฉันจะแจ้งตำรวจมาจับนายเดี๋ยวนี้!” เสียงและสีหน้าหมอคนนั้นเข้มงวดถมึงทึง

หวังชาวทำเสียงเฮอะเย้ยหยัน ไม่พูดอะไรมาก โบกแท็กซี่คันหนึ่งออกมาจากที่นี่ แล้วไปโรงพยาบาลทันที

“คุณอู๋ คุณอย่าไปเชื่อคนหลอกลวงเมื่อกี้นะ ผมคือหมอผู้เชี่ยวชาญ เชื่อผมถูกแล้ว”

ถ้าผู้ป่วยท่านนี้คืออู๋เจิ้นสงจริงๆ คุณผู้หญิงท่านนี้ก็ต้องเป็นอู๋เฟียหลินลูกสาวเขาแน่นอน

คุณหนูตระกูลอู๋ สมญานามว่าเป็นหนึ่งในสาวสวยแห่งเมืองจงไห่ ชื่อเสียงสมคำร่ำลือจริงๆ

“แต่……”

อู๋เฟียหลินนึกถึงผู้ชายคนเมื่อกี้พอฝังเข็มแล้ว อาการพ่อตัวเองก็คงที่มากเลย

ไม่เหมือนคนหลอกลวงเลยนะ

“คุณอู๋ ไม่มีแต่ครับ ถ้าไอ้หมอนั่นไม่ใช่คนหลอกลวง ทำไมเขาต้องหนีไป? ร้อนตัวชัดๆ ถ้ายังไม่ไป ตำรวจก็จะมาจับเขา”

หมอคนนั้นแค่นหัวเราะ มั่นอกมั่นใจว่าหวังชาวคือนักต้มตุ๋น

ได้ยินหมอคนนั้นพูดแบบนี้ อู๋เฟียหลินก็รู้สึกมีเหตุผลเหมือนกัน

วี้หว่อ วี้หว่อ ในเวลานี้ รถพยาบาลก็มาในที่สุด

ไม่นานนัก กลุ่มคนก็มาถึงโรงพยาบาล

หมอผู้รับผิดชอบตรวจอาการอู๋เจิ้นสง ขมวดคิ้วพูดขึ้น “อาการกำเริบนานแค่ไหนแล้ว?”

“ครึ่งชั่วโมงค่ะ”

อู๋เฟียหลินพูดอย่างกังวล

“ครึ่งชั่วโมง? นานขนาดนี้เชียว?”

หมอผู้รับผิดชอบทำสีหน้าตะลึง ตามหลักการแล้ว อาการป่วยของคนไข้ไม่สามารถประคับประคองได้นานขนาดนี้นะ

ในเวลานี้ หมอคนก่อนหน้านี้ก็เดินเข้ามาพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม “หัวหน้าหวาง เมื่อกี้ผมผ่านมาพอดี ทำการรักษาฉุกเฉินนิดหน่อย เลยทำให้อาการคนไข้คงที่”