เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 146

“หลิวหลิน”

ฉินเฟิงอึ้งไป เขาคิดไม่ถึงเลย ว่าจู่ๆ จะมีหลิวหลินโผล่ออกมาท่ามกลางผู้คน แถมยังมีในหน้าอาฆาต พลางมองเขาราวกับว่าอยากจะกินเขาเข้าไปสดๆ เลยล่ะ

ไปขัดใจผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ

“ฉินเฟิง ฉันก็คิดว่าคุณเป็นนักบุญจริงๆ เสียอีก ไม่มีช่องโหว่อะไรเลย แต่ตอนนี้ถูกฉันจับได้แล้ว คุณชนคนเข้า ยังไม่เตรียมไปพยุงอีก นี่มันเลวถึงขีดสุดจริงๆ” หลิวหลินพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

อันที่จริง เธอตั้งใจมาข้ามถนนตรงนี้

เพราะเธอไม่ยอมเลย และก็คิดมาตลอดว่าฉินเฟิงนั้นเป็นรุ่นที่สองที่ทำแต่เรื่องเลวร้าย ตอนนี้ซ่อนตัวเอาไว้ ก็เพื่อทำเรื่องเลวร้ายอะไร ดังนั้นเธอเลยอยากจะจับฉินเฟิงเข้าไปให้ได้

เพียงแค่จับเข้าไปได้แล้ว ก็จะทำเรื่องชั่วไม่ได้อีก

ดังนั้น เธอเลยตั้งใจเปลี่ยนทางกลับบ้าน โดยการมาอ้อมที่นี่ ทุกครั้งที่กลับบ้าน ก็จะกลับไปด้วยเส้นทางเดียวกับฉินเฟิง และจะได้สังเกตฉินเฟิงระหว่างทางไปด้วย

แต่ขนาดเธอเองก็คิดไม่ถึง ว่าจะหาช่องโหว่เจอจริงๆ

เลยหาฉินเฟิงเจอแล้ว！

ในที่สุดก็จับรุ่นที่สองนี้เจอแล้ว

“ใช่ๆ คนคนนี้ไม่เคารพผู้เฒ่าผู้แก่ ฉันข้ามถนนอยู่ดีๆ เขาเห็นแต่ก็ไม่หลบให้ แถมยังปรี่เข้ามาทันที โอ๊ย ขาฉัน เจ็บจังเลย กระดูกแก่ๆ ของฉัน คงจะเดินไม่ไหวแล้ว”

คนแก่ที่อยู่ที่พื้นนั้น ร้องห่มร้องไห้โวยวายอีกครั้ง

มันทำให้คนรอบๆ ยิ่งเห็นใจเข้าไปใหญ่

โดยเฉพาะหลิวหลิน แววตาที่มองไปทางฉินเฟิง มันดูไม่มีความเมตตายิ่งกว่าเดิม “คุณนั่นน่ะ คุณกล้ามากลั่นแกล้งคนแก่ เมืองเจียงเฉิงของพวกเรามีคนเลวแบบคุณได้อย่างไร”

ในตอนนั้น ฉินเฟิงลงมาจากจักรยานคันเล็ก ก่อนจะเดินมาอยู่ต่อหน้าคนชราคนนั้น แล้วชี้ไปที่หลิวหลิน พลางพูดเสียงต่ำ “รู้ไหมว่าคนคนนี้เป็นใคร？”

“คนดี ไม่ได้เลวเหมือนคุณหรอก” คนชราคนนั้นพูดด้วยความน่าสงสาร

ก่อนจะผลักฉินเฟิง ไปทางกลุ่มคนที่อยู่ตรงข้าม

“นั่นสิ พวกเราเป็นคนดีที่ออกมาช่วย ไม่เหมือนคุณ เห็นคนแก่ก็ไม่หลบให้ แถมยังมาชนอีก คุณไม่ดูหน่อยเหรอว่าเขาอายุเท่าไหร่แล้ว”

“คนหนุ่มสาวเดี๋ยวนี้ ไม่มีความอดทนเลย รอนิดหน่อยก็ไม่ได้”

“เห้อ ไร้คุณธรรม โลกก็ตกต่ำ คนยุคนี้ เป็นยุคแห่งการล่มสลายจริงๆ”

มีคนมากมายด่าฉินเฟิง

แต่ฉินเฟิงไม่ได้สนใจคำพูดของพวกเขา แต่กลับมองคนชราคนนั้น พลางพูดหลอกล้อ “ผู้หญิงคนนี้ ชื่อหลิวหลิน เป็นหัวหน้าทีมของตำรวจอันดับหนึ่งของเมืองเจียงเฉิง”

“ฉินเฟิง คุณจะบอกว่าตัวตนของฉันมันทำไม……”

หลิวหลินสงสัย เพราะไม่รู้ว่า ทำไมฉินเฟิงต้องบอกตัวตนของเธอ เพราะเธอจะมาเพื่อจับฉินเฟิง

แต่ยังไม่ทันรอให้เธอพูดจบ ก็ต้องอึ้งไป เพราะเธอเห็นคนแก่คนนั้นลุกขึ้นมาจากพื้น เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

จากนั้น ก็หนีไป

หนีไป……เร็วเหมือนโบยบิน

จากนั้น ในกลุ่มคนนั้น ก็มีคนวิ่งไป ขนาดหมอคนนั้นยังหนีไปเลย

“……”

กลุ่มคนในนั้นก็เงียบอย่างประหลาด พลางสบตากันก่อนจะพากันงงเป็นไก่ตาแตก ไม่ได้บาดเจ็บ จนกระดูกแตกเป็นเสี่ยงๆ เลยเหรอ

นี่ มีธุระหรือไง？

วิ่งเร็วกว่าพวกวัยรุ่นอีก

“ตอนนี้คุณน่าจะเข้าใจแล้วนะ แต่ก็ต้องขอบคุณมาก ชื่อเสียงความเป็นตำรวจของคุณ มันทำให้คนที่ตั้งในให้รถชนเพื่อเอาเงินของเมืองเจียงเฉิง ได้ฟังก็ต้องกลัว”

ฉินเฟิงหยุดอยู่ข้างกายหลิวหลิน พลางส่ายหัว

คนธรรมดา พวกเขาสามารถพบเจอพวกคนที่จะเอาเงินเลยตั้งใจให้โดนรถชน แต่การได้เจอตำรวจนั้นไม่เหมือนกันแล้ว เพราะมันจะยุ่งยากกว่าเดิม แล้วถ้าได้เจอหลิวหลิน ก็ต้องวิ่งหนีไปแล้ว

คนคนนี้เป็นหญิงผู้ยิ่งใหญ่จริงๆ

ครั้งก่อนฉินเฟิงได้ข่าวเกี่ยวกับหลิวหลิน บอกว่าคนร้ายกระดูกหักไปห้าท่อน เพราะการตามจับกุมของหลิวหลิน ตอนที่คนร้ายฟื้นขึ้นมาก็พูดว่า “ฮือๆ ฉันยอมรับผิดแล้วๆ ให้หลิวหลินออกห่างไปจากฉันหน่อย”