เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 274

“ครับ”

เฉินเกาจุ้นอีกฝั่ง ในใจก็รู้สึกไม่ยอม และโกรธด้วย ตนเองอยู่มาครึ่งชีวิต กว่าจะได้มาอยู่ในตำแหน่งนี้ แต่ตอนนี้จะมาถูกปลดลง แต่ต่อให้เขาไม่ยอมและโกรธ แต่เขาก็ไม่กล้าโต้ตอบอะไร

ได้แต่ต้องทำตามคำสั่งของฉินเฟิงไป

เพราะว่า เจ้านายคนนี้ เป็นเทพสงครามอันดับหนึ่งของต้าหัว

และตอนที่วางสายโทรศัพท์ไปนั้น เฉินอานที่ฟังบทสนทนาอยู่ข้างๆ จนจบ ก็อึ้งนิ่งไปเลย อ้าปากค้างไปเลย นั่นเป็นถึงหัวหน้าหน่วยของตนเองเลยนะ

หน่วยเทียนหลาง หัวหน้าหนึ่งใน3หน่วยของหน่วยรบพิเศษของต้าหัว

บอกได้ว่า ตำแหน่งสูงอำนาจยิ่งใหญ่

เป็นกลุ่มคนที่อยู่ในตำแหน่งๆ สูงสุดของต้าหัว

แค่ว่า ตอนนี้กลับต้องถูกปลดเพราะคำพูดเดียว แถมยังไม่เข้ากรมทหารอีกภายใน5ปี บอกได้ว่า เล่นเอาผลงานที่ราชาเทียนหลางทำมาทั้งชีวิตหายไปหมดเกลี้ยง แต่ว่า ที่สำคัญที่สุดก็คือ ราชาเทียนหลางกลับไม่กล้าตอบโต้อะไรเลย

ไม่ตอบโต้อะไรออกมาสักคำเลย

น้อมรับไปอย่างอ่อนน้อม

ช่างทำให้คนสงสัยจริงๆ

“นี่......คุณ.....เป็นใครกันแน่?”

เฉินอานมองฉินเฟิง หายใจโรยริน พูดติดๆ ขัดๆ พูดคำเดียวก็สามารถปลดหัวหน้าหนึ่งในหน่วยรบพิเศษได้ ในต้าหัวมีไม่กี่คนที่มีอำนาจแบบนี้เ

หรือว่า

ดูจากอายุแล้ว คงจะมีแค่คนเดียว

แต่ว่า ตอนนี้ฉีหยุนก็เอามือกดหัวเขาไว้ แล้วก็พูดอย่างป่าเถื่อนว่า “ไม่ต้องสนใจหรอกว่าเป็นใคร ชาติหน้าก็แหกตาดูให้ดีก่อนจะทำอะไร เป็นคนให้ดี”

“ไม่！”

เสียงตะโกนอย่างบ้าคลั่ง

แต่ว่า ก็ทนแรงของฉีหยุนที่กดลงมาไม่ได้ เสียงดังแคร๊ก คอก็หัก ตายคาที่

ฉีหยุนไม่ไว้หน้า

ในเมื่อเลือกที่จะมา ก็ต้องเตรียมตัวตายไว้

พวกเขาล้วนเป็นคนที่ออกมาจากกองทัพทั้งนั้น เรื่องเป็นตายเป็นเรื่องธรรมดา

“ตายไปอีกคนแล้ว！”

ในกลุ่มคนทั้งหลาย มีเสียงคนพูดออกมาอย่างตกใจกลัว

พอสิ้นเสียงนี้ คนรอบๆก็ถอยหลังกันไปอย่างรวดเร็ว และมีคนไม่น้อยถึงกับทรุดลงนั่งที่พื้น สีหน้าตกใจกลัว เพราะตรงหน้าของพวกเขา ได้ตายไปอีกคนแล้ว

ครั้งนี้ รุนแรงกว่าก่อนหน้านี้เสียอีก

นี่เป็นถึงหน่วยเทียนหลาง สำหรับพวกเขาแล้ว ถือว่ายิ่งใหญ่มาก

แต่ว่า ตอนนี้มันไม่ต่างอะไรกับก่อนหน้านี้ ตายไปเสียง่ายๆ

ตายไปเสียแล้ว

“คนที่4แล้ว คนต่อไปใคร？”

ฉินเฟิงมองไปยังคนที่ไม่ถอยหลังไปคนนั้น คนนั้นก็คือหลินเย่าตุง ยังคงสวมใส่ชุดจีนคลุมยาวสีดำเหมือนเดิม ใส่แว่นตาด้วย ท่าทางยังคงเป็นเหมือนกับมีความมั่นใจตลอดเวลา

“Mr.X คุณมันเก่งจริง”

หลินเย่าตุงเอามือตบๆ ที่มือตนเอง แล้วพยักหน้าพูดว่า “บอกตามตรง ทุกวันนี้ผมยังสืบที่มาของคุณไม่ได้เลย คุณก็เหมือนทะเลผืนหนึ่ง มีความลึกลับ ยิ่งใหญ่ เหมือนกับสายน้ำสายหนึ่งที่ไหลเชี่ยว มาก่อเรื่องในเมืองเจียงเฉิง ไม่มีใครขวางได้”

“บอกตามตรง ผมชื่นชมคุณ แต่ที่ผมชื่นชมคุณ ไม่ได้แสดงว่าผมจะไม่ฆ่าคุณ ออกมาเถอะ สามองครักษ์ของตระกูลหลิน ตระกูลหลินของผมซ่อนตัวอยู่หลายปีมานี้ ก็เพื่อโอกาสนี้ จะไม่มีทางให้คุณมาทำลายมันได้หรอก Mr.X”

หลินเย่าตุงพูดน้ำเสียงเย็นชา

พูดจบ ในอากาศก็มีดอกไห่ถังร่วงหล่นลงมา มันสีสดมาก เหมือนเป็นเลือดสดๆ ร่วงหล่นลงพื้น แล้วไหลนองเป็นคราบเลือด

มีคนรับเอากลีบดอกไม้นั้นไว้ แต่วินาทีต่อมา ก็ส่งเสียงออกมาอย่างน่าอนาถ

“เฮือก！”

เขาจับแขนของเขาไว้ บนแขนมีบาดแผลแห่งหนึ่ง ถูกดอกไห่ถังบาดจนเป็นแผล