เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 41

บทที่ 41 ตามขึ้นมาแล้ว

ตามขึ้นมาแล้ว

เสียงตูมดังขึ้นมาหนึ่งครั้ง

สิ่งที่ใครก็คาดคิดไม่ถึงคือ ในระหว่างการหักเลี้ยว จู่ๆรถหวู่หลิงฮงกวงก็พุ่งเข้ามา ชนเข้ากับรถขันสุดท้าย ทำให้รถทั้งเจ็ดคันตกอยู่ในความโกลาหล

"บ้าแล้ว มันต้องบ้าไปแล้วแน่นอน ！"

นักแข่งหมายเลข6เป็นรถที่อยู่คันสุดท้ายของรถแข่งทั้งเจ็ดคัน เมื่อรู้สึกถึงแรงกระแทกจากด้านหลัง เขาตะโกนด่าออกมาว่า ''อยากตายหรือไง นี่มันเป็นจุดหักเลี้ยว ยังกล้าชนเข้ามาอีก''

มันเป็นเรื่องธรรมดาที่ทุกคนต้องรู้ ว่าช่วงโค้งมันต้องชะลอความเร็วลง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงช่วงหักเลี้ยว ขนาดหลิวซิวที่เป็นปีศาจนักชนยังไม่กล้าชนเลย แต่รถหวู่หลิงฮงกวงยังกล้าวิ่งเข้ามาชน

เมื่อนักแข่งหมายเลข 6 พยายามจนสามารถทรงตัวรถแข่งได้แล้ว

กลับได้ยินเสียง ตูมขึ้นมาหนึ่งครั้ง

รถหวู่หลิงฮงกวงกลับชนเข้าหาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันเป็นถนนโค้งร่วม ทางหนึ่งโค้งไปทางด้านซ้าย อีกทางโค้งไปด้านขวา

นักแข่งเบอร์ 6: ''ยังจะชนอีก บ้าไปแล้ว ฉันไม่สามารถควบคุมตัวรถได้แล้ว！''

รถของนักแข่งเบอร์6เลื่อนไถลออกไปอย่างกะทันหัน ชนเข้ากับรถแข่งอีกคัน

เสียงดังโครมครามขึ้นมาอีกครั้ง

รถคันด้านหน้าก็เสียการทรงตัวไม่สามารถควบคุมได้ เริ่มมีการชนประสานงานกัน

เพียงชั่วไม่กี่วินาที รถแข่งห้าหกคันก็ชนเข้าหากัน วุ่นวายกันไปหมด นักแข่งทั้งหลายต่างพากันตกใจเหงื่อออกเต็มหน้า ในมือจับพวงมาลัยอย่างแน่นหนา ในขณะนี้ เสียงของฉินเฟิงได้ดังขึ้นในชุดหูฟัง

''รู้หรือไม่ว่ารถหวู่หลิงฮงกวงได้เปรียบตรงไหน รถทนต่อการชน เพราะฉะนั้น ถ้าไม่หลบหลีก ก็จะถูกข้าชนขยี้ออกไป''

ความพูดนี้เต็มไปด้วยความยโส

แต่คำพูดนี้พูดได้ไม่ผิด รถหวู่หลิงฮงกวงไม่มีรูปลักษณ์ภายนอกที่คล่องตัวและความเร็ว แต่รถคันนี้กลับเป็นรถคันที่ใหญ่ที่สุดในบรรดารถแข่งทั้งหมด

รถสองคันรวมกันยังมีความสูงไม่เท่ารถหวู่หลิงฮงกวงหนึ่งคัน！

ถ้าพูดถึงเรื่องการชนแล้ว！

รถที่อยู่ในสนามแข่งทุกคันต้องยอมแพ้ให้รถหวู่หลิงฮงกวง

"กล้าขู่พวกเราเหรอ"

เมื่อนักแข่งเบอร์2ได้ยินคำพูดนั้น เขาก็รู้สึกโกรธมากๆ เขาเป็นนักแข่งรถที่เก่งมากๆในสายการแข่งนี้ จะเป็นรองก็แค่นักแข่งตู้ต้วนเทียนคนเดียว ถ้าการแข่งไหนที่ตู้ต้วนเทียนไม่ได้ลงแข่ง เขาจะเป็นผู้ชนะการแข่งนั้นๆเสมอ เขามีความยิ่งยโสในตัวมาก

การข่มขู่เขา ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองถูกหยามศักดิ์ศรี！

"พี่น้องทั้งหลาย หยุดมันไว้ ปิดทางมันไว้ ข้าจะให้พวกเจ้าคนละหนึ่งแสน"

นักแข่งเบอร์2พูดกับนักแข่งคนอื่นๆผ่านทางชุดหูฟัง

''ได้''

นักแข่งคนอื่นตอบรับทันที ไม่ต้องพูดถึงการที่โดนรถหวู่หลิงฮงกวงแซงหน้า มันเป็นเรื่องที่น่าอับอาย แค่ที่เฉินป๋อให้สามแสน และยังมีนักแข่งเบอร์2ให้อีกหนึ่งแสน รวมๆกันก็สี่แสนแล้ว

ต้องหยุดรถแข่งหวู่หลิงฮงกวงให้ได้

"ปิดทางมันให้หมด！"

"นักแข่งเบอร์24 ถ้าแน่จริงเจ้าก็ชนเข้ามาเลย！"

เสียงพูดออกมาจากชุดหูฟัง และค่อยๆเงียบหายไป รถแข่งทุกคันได้ปิดทางไว้หมดแล้ว ไม่เหลือแม้แต่ช่องว่างให้ฉินเฟิงเลย

"พี่เขย ทำยังไงดี？"

อิ่นหนิงหยู่ถามขึ้นมาทันที เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้

''เจ้าไม่ได้ยินเหรอ？''

ฉินเฟิงจับพวงมาลัยอย่างแน่น เหยียบไปที่คันเร่ง :"ถ้าพวกเขาต้องการให้พวกเราชนขึ้นไป ฉันก็จะจัดให้ตามคำขอ"