เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 43

บทที่43 บินขึ้นไปแล้ว

นี้คือ！

เรื่องจริงเหรอ？

ทุกคนอ้าปากค้าง เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ พวกเขาเห็นรถหวู่หลิงฮงกวงเปลี่ยนทิศทาง บินออกจากรั้ว ซึ่งนี่เป็นทางโค้งขนาดใหญ่ รถหวู่หลิงฮงกวงอยู่ด้านบนทางโค้ง ส่วนนักแข่งเบอร์1อยู่ด้านล่างทางโค้ง

แต่ว่า มันบินขึ้นแล้ว！

บนท้องฟ้าเหมือนมีเงาสีดำขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น จากการเร่งความเร็วก่อนหน้านี้ แล้ววิ่งทะยานลงไป ทุกคนที่ได้เห็นเหตุการณ์ในครั้งนี้ ต่างตระหนกตกใจ

ไม่อยากรอดหรือไง？

นี่คือระยะทางตั้งหกเมตรเลยนะ ถ้าสมมุติลงมาไม่ได้ ก็จะชนเข้ากับกำแพงภูเขา รถพังพินาศคนตายได้เลยนะ！

จากนั้น เสียงปังดังขึ้นหนึ่งครั้ง！

"ลงพื้นแล้ว ลงพื้นแล้ว รถหวู่หลิงฮงกวงลงจอดที่พื้นแล้ว ปาฎิหาริย์！มันคือปาฏิหาริย์ชัดๆ ฉันเป็นพิธีกรของการแข่งรถใต้ดินมาแปดปี ไม่เคยเห็นทักษะการขับรถแบบนี้ โอ้พระเจ้า มันบินขึ้นแล้ว นี่คือ เทพแห่งเขาชิวหมิง นี่มัน นักขับระดับเทพเลยนะ......ผ่านเส้นชัยแล้ว เขาชนะแล้ว รถหวู่หลิงฮงกวงชนะแล้ว เขาคือนักขับระดับเทพแห่งเขาชิวหมิงคนใหม่"

น้ำเสียงของพิธีกรเริ่มแหบด้วยความตื่นเต้น

ทักษะการขับแบบนี้ ไม่เคยได้ยินมาก่อน

ทำไมถึงเรียกเขาว่าเทพแห่งเขาชิวหมิง เพราะว่าพื้นที่ตรงนี้เรียกว่าเขาชิวหมิงไง เทพแห่งเขาชิวหมิงเป็นสมญานามของคนที่เก่งที่สุด เกรงว่าหลังจากนี้เป็นต้นไป รถหวู่หลิงฮงกวงจะกลายเป็นตำนานแห่งเขาชิวหมิง

"มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ？"

เวลานี้ นักแข่งหมายเลข1ตู้ต้วนเทียนที่ตามหลังรถหวู่หลิงฮงกวงเพียงก้าวเดียวมีสีหน้าที่ตกตะลึง เขาหันหัวมองไปทางด้านหลังเพื่อดูระยะห่างของทั้งสองโค้ง นี่มันอย่างน้อยหกเมตรเลยนะ ไม่ใช่นักแข่งธรรมดาทั่วไปจะสามารถวิ่งผ่านได้

และมันยังเป็นรถหวู่หลิงฮงกวง

อยากตายจริงๆเหรอ

และเขาช่างใจกล้าจริงๆ？

แต่มีสิ่งหนึ่งที่เป็นจริงคือ เขาได้พ่ายแพ้แล้ว เขาที่เป็นนักขับระดับเทพและแชมป์หกสมัยได้แพ้ให้กับรถหวู่หลิงฮงกวง จากนี้สมญานามเทพแห่งนักขับก็ไม่ใช่ของเขาอีกแล้ว ยิ่งนึกถึงเรื่องนี้ ยิ่งทำให้ตู้ต้วนเทียนเสียอารมณ์ย์มากๆ

ตอนนี้ รถหวู่หลิงฮงกวงได้ลงมาแล้ว อิ่นหนิงหยู่พึ่งเดินลงจากรถ เธอไม่สามารถทรงตัวได้ เดินเซไปเซมา หน้าของเธอแดงก่ำ การแข่งรถครั้งนี้ ทำให้เธอกลัวสุดๆ

"คนแซ่ฉิน พวกเราชนะแล้ว"

หลังจากที่อิ่นหนิงหยู่ทรงตัวได้ เธอหายใจลึกๆหนึ่งครั้ง แล้วหันหัวมองไปที่ฉินเฟิง

"เรียกข้าพี่เขย"

"เจ้ามีสิทธิ์อะไร"

"เมื่อกี้เจ้าเรียกอย่างสนุกปาก เรียกแต่พี่เขย ตอนนี้ลงจากรถแล้ว เจ้ากลับไม่ยอมรับ ใช่ไหม？"

"เมื่อกี้มันเป็นเรื่องของเมื่อกี้ ตอนนี้มันเป็นเรื่องของตอนนี้ ข้าไม่สนใจอยู่แล้ว ข้าคิดว่าเจ้าไม่คู่ควรกับพี่สาวข้า เจ้ามันไม่คู่ควรจริงๆ ถ้ามีครั้งหน้าที่ข้าเรียกเจ้าว่าพี่เขยอีก ข้าก็คงโง่เหมือนหมู "

อิ่นหนิงหยู่มือจับที่เอว จ้องไปที่ฉินเฟิง เธอเป็นคนที่ไม่เคยยอมแพ้ใครมาก่อน แต่เวลาอยู่ต่อหน้าฉินเฟิง เรียกแต่พี่เขยครั้งแล้วครั้งเล่า เธอรู้สึกว่าตัวเองเสียศักดิ์ศรี

ฉินเฟิงไม่คู่ควรกับอิ่นซินจริงๆ

เธอจึงไม่อยากเรียกเขาพี่เขย

"คนแซ่ฉิน แน่นอน ไม่มีครั้งหน้าแน่นอน"

อิ่นหนิงหยู่เชิดหน้า เหมือนคนไม่ยอมแพ้

เมื่อฉินเฟิงต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง ด้านข้างมีชายคนหนึ่งเดินเข้ามา พยักหน้าแสดงความเคารพต่อฉินเฟิง :"คุณครับ เจ้านายของผม ให้ผมมาเรียนเชิญคุณครับ"

"เจ้านายคุณคือ?"

"ตู้ต้วนเทียน"

หลังจากฉินเฟิงขบคิดสักครู่ เขาได้หันไปพูดกับอิ่นหนิงหยู่ว่า:"เธอไปรับรางวัลก่อน เดียวฉันตามไป"

"ได้"

อิ่นหนิงหยู่ตื่นเต้นมากๆ เพราะอันดับหนึ่งได้เงินมากถึงสามแสน นี่เป็นเงินก้อนใหญ่มากๆ ในชีวิตเธอเคยจับเงินก้อนใหญ่ที่สุดก็คือเงินห้าแสนที่ครั้งก่อนเธอยืมพี่ต้าตาวมา

ทันใดนั้น เธอกระโดดโลดเต้นเพื่อไปรับรางวัล

"โอกาสมีเพียงหนึ่งครั้ง ถ้าพลาดแล้วคือพลาดเลย"

พอพูดจบ ตู้ต้วนเทียนมองไปที่ฉินเฟิง เพื่อรอคำตอบ

คนส่วนใหญ่อาจไม่รู้จักชื่อเสียงของเขา แต่ในเมืองเจียงเฉิงเขาเป็นทายาทรุ่นที่สองของตระกูลที่ทรงอำนาจจริงๆ ตระกูลตู้ ตระกูลแนวหน้าของเมืองเจียงเฉิง มีตึกอาคารพาณิชย์สูงแปดสิบชั้น

ด้วยฐานะของเขา และสิ่งที่เข้าเสนอให้ ถ้าเป็นคนธรรมดาทั่วไปคงซาบซึ้งในบุญคุณและความกรุณาของเขา

แต่ว่า ฉินเฟิงไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป

"ให้ข้าเข้าร่วมกับเจ้า แม้แต่พ่อของเจ้า ตู้หล้าง ก็ไม่กล้าพูดกับข้าแบบนี้"

ฉินเฟิงส่ายหัว แล้วลุกขึ้น:"เสี่ยวตู้ ฝากบอกพ่อของเจ้าด้วย ถ้ามีเวลา ข้าจะไปเยี่ยม แต่ถ้าไม่มีเรื่องสำคัญอย่ามารบกวนข้า"

หลังจากนั้นเขาเดินออกไป

เหลือแต่ตู้ต้วนเทียนที่สีหน้าเหม่อลอย ชี้ไปที่ตัวเอง:"เรียกข้าว่าเสี่ยวตู้？"

ทันใดนั้น ความโกรธก็ได้จุดชนวนขึ้นในใจของตู้ต้วนเทียน เขาเป็นใคร เป็นคุณชายใหญ่แห่งตระกูลตู้ อนาคตจะเป็นผู้สืบทอดตระกูลแนวหน้าของเมืองเจียงเฉิง ใครเห็นเขาก็ต้องยอมก้มหัวให้เขา คอยประจบเขา

แต่กลับเรียกเขาว่าเสี่ยวตู้！

อย่างไรก็ตามท่าทีของฉินเฟิง ทำให้ตู้ต้วนเทียนคิดอยู่ชั่วครู่ แล้วเขาก็โทรศัพท์หาตู้หล้างผู้เป็นพ่อ:"คุณพ่อ ผมเจอผู้ชายคนหนึ่ง......เขาใช้คำพูดแบบนี้กับผม ผมไม่สามารถทนได้ พ่อครับ ผมอยาก......"

"อยากอะไร！"

ทันใดนั้น เขาถูกผู้เป็นพ่อตู้หล้างขัดจังหวะ

"ผมอยากสั่งสอนเขา"

ตู้ต้วนเทียนในใจเต็มไปด้วยโกรธ ถึงแม้จะถูกตู้หล้างขัดจังหวะขณะพูด แต่เขาก็ยังพูดแบบนี้ออกมา

"อยากสั่งสอนเขา？ อย่างเจ้าเหรอ！ เจ้ารู้ไหมว่าเขาเป็นใคร เขาคือหัวหน้าของพ่อในกองทัพ เขาสามารถล้มล้างตระกูลตู้ของเราได้อย่างง่ายดาย ไอ้ลูกสารเลว เจ้าทำให้ตระกูลเราต้องเดือดร้อน เจ้าต้องไปขอโทษเขาเดียวนี้ ถ้าสมมุติว่าเขาไม่ยกโทษให้ เจ้าก็ไม่คู่ควรเป็นทายาทสืบทอดต่อไป ข้าจะไล่เจ้าออกจากตระกูล"

ในสายโทรศัพท์ มีแต่เสียงตะคอกด้วยความโกรธของตู้หล้าง