เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 44

บทที่44 พวกดีแต่ปาก

รู้จักกันจริงๆด้วย！

เป็นที่คนที่เราไม่สามารถแตะต้องได้

ตู้ต้วนเทียนใบหน้าขาวซีด เขาได้โทรศัพท์กลับไปสอบถาม การถามครั้งนี้ ทำให้เขารู้ว่าฉินเฟิง เป็นบุคคลที่เขาไม่ควรมีเรื่องด้วย แม้แต่พ่อของเขาก็ไม่กล้าแตะต้อง

พ่อของเขาเป็นใคร ก่อนจะปลดประจำการพ่อเขาเป็นทหารของอีสเตอร์แลนด์ ยังมีตำแหน่งเป็นผู้บังคับบัญชา แต่เขากลับเป็นหัวหน้าของพ่ออีกที ดูจากน้ำเสียงที่พ่อของเขาตะคอกด้วยความโกรธ ยังข่มขู่ว่าจะไล่เขาออกจากตระกูล

เขาคิดออกเลยว่า ฉินเฟิงไม่ใช่บุคคลธรรมดาทั่วไป

ทันใดนั้น ตู้ต้วนเทียนได้วิ่งตามออกไปที่ประตู เมื่อวิ่งออกไปถึงหน้าประตู พบว่าฉินเฟิงไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว ตอนนั้นเขาอารมณ์เสียและตบไปที่หน้าของตัวเองหนึ่งครั้ง ตายแน่ ครั้งนี้ตายแน่ๆ

"เสี่ยวเฉิน รีบไปเอากล้องวงจรปิดของสนามแข่งทั้งหมดมาให้ข้า ฉันต้องหาตัวเจ้าของรถหวู่หลิงฮงกวง มันเป็นเรื่องด่วนมากๆ ถ้าหาเขาไม่เจอ ข้าจะไล่แกออก"

ตู้ต้วนเทียนสั่งลูกน้องคนนั้นทันที

"ได้ครับ เจ้านาย"

เสี่ยวเฉินรู้สึกตกใจมาก และรีบไปตรวจสอบ

เขาเป็นผู้จัดการใหญ่ที่ดูแลสนามแข่งรถทั้งหมด ถึงแม้ไม่รู้ว่าทำไมต้องหาฉินเฟิง แต่เขาก็รู้สึกได้ว่า ถ้าหาคนคนนี้ไม่เจอ ตู้ต้วนเทียนต้องไล่เขาออกแน่ๆ

ทำไมฉินเฟิงถึงได้รู้จักตู้ต้วนเทียน เป็นเพราะตู้หล้างตอนอยู่ในกองทัพ เคยคุยกับเขาว่า ตู้ต้วนเทียนเป็นลูกชายที่ตู้หล้างรักมากๆ

ตอนนี้ ฉินเฟิงอยู่ในสนามและเจอตัวอิ่นหนิงหยู่ แต่เขากลับสังเกตเห็นว่า เธอถูกคนกลุ่มหนึ่งล้อมตัวไว้ และคนที่ล้อมเธอไว้ต่างเป็นผู้ชายร่างใหญ่ ไร้มารยาทและพูดจาหยาบคาย

"น้องสาว เอาเงินทำไม ไปกับพี่ดีกว่า อยู่กับพี่สักคืน พี่รับรองเลยว่าจะให้เงินน้อง"

"ใช่ๆ อยู่กับพี่หนึ่งคืน พี่ให้สามร้อยห้าร้อย"

"ฮ่าๆ สวยจริงๆ ได้ข่าวว่ายังเป็นดาวของมหาลัยเจียงเฉิง น่าเสียดายจัง วันนี้ คงไม่สามารถรักษาไว้ได้แล้ว"

คนกลุ่มนี้ล้อมรอบตัวอิ่นหนิงหยู่ไว้ ดวงตาเต็มไปด้วยไฟราคะ อิ่นหนิงหยู่เหมือนกระต่ายน้อยผู้น่าสงสารในสายตาพวกเขา ไม่รู้จะหลบหนียังไง พยายามหลบหลีกทุกทาง

"ไสหัวออกไป"

ฉินเฟิงขมวดคิ้ว จับไปยังไหล่ของชายร่างใหญ่ ดึงเขาไปยังด้านหลัง ทำให้เขาล้มตัวลง หน้าทิ่มไปกับพื้น

"พี่เขย พวกเขาไม่ยอมจ่าย"

อิ่นหนิงหยู่มองเห็นฉินเฟิง เหมือนเห็นความหวัง เธอได้เดินไปยังด้านหลังของฉินเฟิง ใช้มือชี้ไปทางพวกชายร่างใหญ่:"คนพวกนี้มันเป็นลูกน้องของคุณชายเฉิน ฉันจะไปถามคุณชายเฉินเรื่องเงินเดิมพัน คนพวกนี้กั้นฉันไว้ ไม่ยอมให้ฉันเข้าไป "

"พวกเจ้าช่างกล้าจริงๆ รู้ไหมว่าเธอคือน้องสะใภ้ของข้า"

ฉินเฟิงปกป้องอิ่นหนิงหยู่แล้วพูด

"ดีมาก นายแน่มาก ที่สามารถโยนฉันล้มลงไปกับพื้น"

ชายร่างใหญ่ที่ลุกขึ้นจากพื้น เขาบิดคอไปมา เห็นได้ชัดเลยว่าเขาดูดุร้ายโหดเหี้ยม เขาหยิบมีดเล็กหนึ่งด้ามออกมาจากตัว มีดเล็กมีความยาวประมาณหนึ่งนิ้วมือ ถึงโดนแทงอาจจะไม่ตาย แต่คงเจ็บปวดมากๆแน่นอน

"ข้าคือหวังหยวน และไม่ได้รู้จักคุณชายเฉิน เป็นแค่ผู้ชมคนหนึ่งที่มาดูการแข่งขันเท่านั้น วันนี้ข้าอยากได้สาวน้อยคนนี้ ข้าให้พวกเจ้าเลือกสองทาง หนึ่งคือเดินจากไป สองคือโดนข้าแทง"

หวังหยวนแกว่งมีดที่อยู่ในมือไปมา บวกกับความสูงเมตรแปด ร่างกายที่กำยำ ดูดุร้ายโหดเหี้ยม เอาไว้ข่มขู่คนได้อย่างสบายๆ

แล้วด้านหลังตัวเขา ยังมีผู้ชายร่างใหญ่หลายคน

"ฮ่าๆ น่าตลกจริงๆ ชายคนนี้ยังอยากจะได้เงินจากคุณชายเฉินอีก จริงหรือเปล่า หนึ่งร้อยล้านเลย เงินก้อนนี้ไม่น้อยเลยนะ ทำคุณชายเฉินแพ้การแข่งขันยังไม่พอ ยังทำให้เขาอับอายเสียหน้า"

"โดนรถหวู่หลิงฮงกวงขับแซง ความอับอายครั้งนี้ คงติดตัวคุณชายเฉินไปตลอด"

"คนพวกนี้ก็พูดแล้วว่าไม่รู้จักคุณชายเฉิน พวกเจ้าทำไมต้องดึงคุณชายเฉินเข้ามาเกี่ยวข้อง"

"เจ้าโง่มาก คุณชายเฉินดูยังไงก็ไม่อยากให้เงินก้อนนี้ คนพวกนี้ล้วนแต่เป็นลูกน้องของเขา แค่กันไม่ให้ผู้หญิงคนได้เขาไปได้ เธอไม่ได้เจอคุณชายเฉิน งั้นเงินก้อนนี้ก็ขอไม่ได้แล้ว ดูจากสถานการณ์ตอนนี้ พวกเขา โดนขู่จนไม่กล้าเข้าไปแล้ว"

ทุกคนโดยรอบ ต่างพากันพูดคุยสนทนา ได้ข้อสรุปว่า เงินก้อนนี้ พวกของฉินเฟิงขอไม่ได้แน่นอน