เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 45

บทที่45 โดนตู้ต้วนเทียนตบหน้า

"เจ้า!"

เฉินป๋อไม่เคยคาดคิด ฉินเฟิงไม่กลัวเขาแม้แต่นิดเดียว และเป็นคนที่อวดเก่ง

เขามองไปยังลูกน้องหลายคนที่ร้องโอดครวญอยู่บนพื้น ใจสั่นทันที ถ้าวันนี้ไม่ให้เงินไป เขาคงมีจุดจบไม่ต่างอะไรกับลูกน้องแน่ๆ

ในขณะที่เขาไม่รู้จะทำอะไรต่อไป ด้านหน้าเขาได้มีคนกลุ่มหนึ่งเดินมา เป็นยามรักษาความปลอดภัยของสนามแข่ง คนที่เดินนำหน้าอยู่คือตู้ต้วนเทียน ตู้ต้วนเทียนคือคนที่มีสัมพันธ์ที่ดีกับเขา

"ฉินเฟิง เจ้าตายแน่ เพื่อนสนิทของข้ามาแล้ว ตู้ต้วนเทียน เขาคือเจ้าของสนามแข่งนี้ เห็นหรือยังว่าเขามีบอดี้การ์ดเยอะมาก สามารถกระทืบเจ้าให้ตายง่ายๆในทันที เจ้ายังไม่รีบหนีอีก"

เฉินป๋อมองไปที่ตู้ต้วนเทียน แสดงอาการดีใจสุดๆ

เขากับตู้ต้วนเทียนเป็นทายาทรุ่นสองเหมือนกัน แต่ฐานะของตู้ต้วนเทียนนั้นสูงกว่าเขาเยอะ ตระกูลตู้เป็นตระกูลชั้นแนวหน้า และเขาเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลด้วย โดยปกติถ้าเจอหน้ากันเขาต้องคอยประจบและเรียกเขาว่าพี่ตู้

ดูจากท่าทางดุดันของตู้ต้วนเทียน และความสัมพันธ์ของสองตระกูล เขาต้องมาช่วยข้าแน่ๆ

เมื่อคิดได้แค่นี้ เฉินป๋อก็รีบวิ่งไปทักทาย:"พี่ตู้ ชายคนนี้สร้างปัญหาให้สนามแข่ง ยังพูดถึงพี่แบบเสียๆหายๆ พี่รีบให้คนสั่งสอนมัน จากนั้นโยนมันออกไป พวกคนสวะแบบนี้ไม่สมควรอยู่ที่นี่ ฮ่าๆ"

จากนั้น เขาเหลือบไปมองฉินเฟิง พูดอย่างภาคภูมิใจว่า:"เห็นไหม นี่คือพี่ตู้ เพื่อนสนิทของข้า ข้าจะบอกให้เจ้ารู้ พี่ตู้คือคนที่เจ้าไม่ควรมีเรื่องด้วย วันนี้เจ้า"

จากนั้น

คำพูดของเขายังไม่ทันพูดจบ

เพียะ！

เสียงโดนตบหน้าดังขึ้น ทุกคนตกตะลึง หันไปอย่างช้าๆมองไปที่รอยตบอันชัดเจนบนใบหน้าของเฉินป๋อ และคนที่อยู่ด้านหลังเขาคือตู้ต้วนเทียนที่กำลังง้างมือตบหน้าเขาอยู่

การตบเมื่อสักครู่ เป็นฝีมือของตู้ต้วนเทียน

"พี่ตู้ พี่ตบฉันทำไม เขาต่างหากที่พี่ควรตบ!"

เฉินป๋อโดนตบจนมึน จับไปที่ใบหน้าตัวเอง มองตู้ต้วนเทียนด้วยความไม่เข้าใจ

"เจ้าไม่คู่ควรเรียกข้าว่าพี่ตู้ ？ตัวเองแพ้การเดิมพัน แล้วไม่ยอมรับ ยังจะใช้ชื่อเสียงของฉันไปเบี้ยวหนี้ ชื่อเสียงตระกูลตู้แห่งเจียงเฉิงจะเสียหายก็เพราะเจ้า พวกเจ้ามานี่สิ สั่งสอนมันหน่อย"

ตู้ต้วนเทียนใบหน้าเคร่งขรึม สั่งลูกน้องทันที

"ได้ครับ"

ยามรักษาความปลอดภัยรีบเดินไปยังหน้าเฉินป๋อทันที ซ้อมและทุบตีเขา พร้อมกับมีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดออกมา ทำให้ทุกคนที่อยู่โดยรอบเห็นแล้วตกใจจนปากกระตุก นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็น เฉินป๋อที่เป็นทายาทรุ่นสอง ในสภาพที่น่าสังเวช

หลังจากโดนทุบตีอยู่สักพัก มองเห็นสภาพสะบักสะบอมของเขา ตู้ต้วนเทียนเดินไปด้านหน้าของเขาและยื่นมือออกไป:"เอาเงินมา ติดหนี้คนอื่นร้อยล้าน แพ้แล้วต้องจ่าย ถ้าไม่ยอมจ่าย ข้าจะตัดน้องชายเจ้าทิ้ง"

"จ่าย ข้าจ่าย！"

ได้ยินคำขู่ของตู้ต้วนเทียน เฉินป๋อตกใจจนตัวสั่น รีบหยิบบัตรธนาคารให้ตู้ต้วนเทียน แล้วบอกรหัสผ่าน

ต่อมา ตู้ต้วนเทียนรีบเดินไปด้านหน้าฉินเฟิง แต่ฉินเฟิงได้ส่งสัญญาณทางสายตาให้เขา เขารับรู้ได้ในทันที และเขาก็เดินไปด้านหน้าอิ่นหนิงหยู่:"คุณผู้หญิง ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ？"

“"อ้า......ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรค่ะ"

"นี่คือบัตรของคุณ ด้านในมีเงินร้อยล้าน"

อิ่นหนิงหยู่รับบัตรใบนี้ แล้วมองไปที่คุณชายใหญ่ตระกูลตู้ ท่าทางที่ดูอ่อนโยนของเขา ทำให้เธอปลื้มและประหลาดใจ

รู้ไหม เพราะตู้ต้วนเทียนรูปร่างหล่อเหลา เป็นคนมีความสามารถ ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นประธานที่มีชื่อเสียงของมหาลัยเจียงเฉิง และเขายังได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในสิบของเดือนมหาลัยนับตั้งแต่ก่อตั้งมหาลัยมา

แม้แต่อิ่นหนิงหยู่ก็เคยได้ยินชื่อของเขามาก่อน

อิ่นหนิงหยู่รู้สึกกังวลและรีบร้อน เขารีบบอกลาตู้ต้วนเทียนและออกไปพร้อมกับฉินเฟิง

"ไม่เข้าใจ ผู้หญิงคนนี้จริงๆ ดูออกเลยว่าตู้ต้วนเทียนชอบเธอมาก แต่เธอหนีไปแบบนี้ เป็นการไม่ไว้หน้าตู้ต้วนเทียนเลย ตระกูลตู้เป็นตระกูลชั้นแนวหน้าของเมืองเจียงเฉิงนะ"

"ใช่ๆๆ ถ้าฉันเป็นผู้หญิงคนนั้น ฉันจะไม่จากไปตอนนี้แน่นอน"

"โง่จริงๆ โอกาสดีๆแบบนี้ก็ไม่รีบคว้าไว้"

คนที่อยู่โดยรอบต่างพากันถอนหายใจ มันยากมากที่จะเห็นทายาทรุ่นสองอย่างตู้ต้วนเทียนจะกระตือรือร้น แต่อิ่นหนิงหยู่กลับไม่สนใจเขา รีบเดินจากไป พลาดโอกาสดีๆครั้งนี้

ทันใดนั้น ตู้ต้วนเทียนก็รีบสั่งทันที:"พวกเจ้ามานี่ ไปเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ แล้วส่งไปบ้านอิ่นหยวน"

ของชิ้นนี้ ส่งไปเพื่อขอโทษ

บางทีของชิ้นนี้ อาจจะทำให้ฉินเฟิงยกโทษให้เขา

ในขณะนี้ ฉินเฟิงและอิ่นหนิงหยู่ได้เดินทางถึงโรงพยาบาลที่หนึ่งของเมืองเจียงเฉิง พอถึงหน้าประตู อิ่นหนิงหยู่หยุดเดินอย่างกะทันหัน และพูดกับฉินเฟิงด้วยสีหน้าจริงจัง :"คนแซ่ฉิน รับปากฉันเรื่องหนึ่งได้ไหม"

"เรียกพี่เขย"

"ก่อนหน้านี้เราตกลงแบ่งกัน80กับ20 ใช่ไหม แต่ตอนนี้ฉันต้องรีบใช้เงิน เงินทั้งหมดร้อยสามสิบล้าน ฉันขอทั้งหมด เดียวฉันจะคืนให้ทีหลัง"

ฉินเฟิงได้ยินอิ่นหนิงหยู่พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง เขาขมวดคิ้ว:"เธอจะเอาเงินไปทำอะไร"

"ก่อนหน้านี้ฉันเคยรับปาก พอจบการแข่งขัน ฉันจะบอกว่าเงินห้าแสนที่ฉันยืมมาหายไปไหน เธอเข้าไปพร้อมกับฉัน เธอจะรู้เอง แต่ว่า เงินร้อยสามสิบล้านตอนนี้อยู่ในมือฉัน ฉันขอยืมไปก่อน เธอห้ามปฏิเสธ ถ้าเธอปฏิเสธละก็ ฉันจะบอกพี่สาว ว่าเธอแต๊ะอั๋งฉัน"

อิ่นหนิงหยู่พูดจบ รีบเดินขึ้นตึกไป

ฉินเฟิงก็เดินตามไป และเขาก็อยากรู้ว่า เงินของเธอเอาไปทำอะไรกันแน่