ฝากแผลไว้ในใจคุณ นิยาย บท 20
สรุปบท บทที่ 20 ไม่ได้แตะต้องเธอ: ฝากแผลไว้ในใจคุณ
สรุปเนื้อหา บทที่ 20 ไม่ได้แตะต้องเธอ – ฝากแผลไว้ในใจคุณ โดย วินชวน
บท บทที่ 20 ไม่ได้แตะต้องเธอ ของ ฝากแผลไว้ในใจคุณ ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย วินชวน อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
"รีบหน่อยนะ" เปรมสุธีร์กวาดสายตามองคนรอบๆ ข้างอย่างไม่พอใจ แล้วจึงปิดประตูห้องส่วนตัวลงอีกครั้ง
คนด้านนอกที่ควรจะแยกย้ายก็ได้แยกย้ายกันไปหมดแล้ว เหลือเพียงรสิกาและคนอื่นๆ เท่านั้นที่ยังคงอยู่
"เปรมสุธีร์..." ติรณาทวนชื่อชายหนุ่มเบาๆ และมีท่าทีครุ่นคิด
"เปรมสุธีร์ทำไมเหรอ?" รสิกาถาม
"คุณธีร์เป็นเพื่อนของคุณถนิต เขาอยู่ที่นี่ แล้วเธอคิดว่าคุณถนิตจะไม่อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?" ติรณาถามด้วยความสงสัย
"ก็อยู่ไง" รสิกาพยักหน้า "อยู่ข้างในไง เขาถูกชรรินวางยา คิดว่าน่าจะกำลังหาทางแก้อยู่"
"เชี่ยเอ้ย!ชรรินนี่มันกล้าพอตัวจริงๆ " ติรณาพูดพลางเหลือบมองชรรินที่ยังคงร้องไห้โฮโฮอยู่ตรงนั้น ใบหน้าของเธอทั้งแดงและบวม สำคัญคือเครื่องสำอางลบออกจนหมด มองอย่างไรก็ไม่มีเค้าของบุตรสาวคนโตแห่งตระกูลปิติภัทรไพศาลเลยแม้แต่น้อย ติรณามองแล้วก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
"พอแล้ว พวกเราไปกันเถอะ" รสิกาดึงติรณา
เธอไม่อยากจะใช้เวลาทั้งหมดไปกับชรริน
ทว่ารสิกาก้าวไปเพียงก้าวเดียว ชรรินก็ส่งเสียงตะโกนมาจากด้านหลัง "รสิกา!ฉันสั่งให้แกหยุด!"
รสิกาไม่ได้สนใจอยู่แล้ว เธอเองก็ไม่ได้อยากจะสนด้วย แต่ประตูห้องส่วนตัวที่เพิ่งปิดลงไปเมื่อครู่ จู่ๆ ก็เปิดออกอีกครั้ง ครั้งนี้คนที่ออกมาคือถนิต
สีหน้าของเขาแดงก่ำราวกับกำลังจะสุก หลังจากเปิดประตูออก สายตาของเขาก็สอดส่องไปรอบๆ โถงทางเดิน แล้วก็มาหยุดอยู่ที่รสิกา
รสิกาตกใจกับประกายอันตรายในดวงตาของเขา ตัวสั่นไปทั้งตัว เสียงภายในใจของเธอดังตึกตัก บอกเป็นนัยว่าท่าไม่ดีแล้ว เธอร้อนรนกำลังจะเรียกติรณาให้รีบไปโดยไว แต่การเคลื่อนไหวของถนิตนั้นกลับไวกว่า เธอยังไม่ทันที่จะได้เรียกติรณา ถนิตก็เดินก้าวยาวๆ เข้ามาคว้าข้อมือของเธอเอาไว้ แล้วลากเธอออกไปด้านนอก
แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างถนิตกับรสิกาตัดแต่ก็แยกกันไม่ขาด เธอถูกพาตัวไปดึกดื่นป่านนี้ ก็จินตนาการได้แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ถ้าเป็นถนิตในอดีต เธอจะส่งพวกเขาขึ้นรถโดยไม่พูดอะไรสักคำ แต่ตอนนี้ถนิตได้ประกาศหมั้นแล้ว และพิธีหมั้นกำลังจะจัดขึ้นด้วย หากเขายังคงมาพัวพันกับรสิกา ท้ายที่สุดคนที่เจ็บก็คือรสิกา!
เปรมสุธีร์ถูกติรณาถามแบบนี้เข้า ก็มองเธอหัวจรดเท้า แล้วจึงยกยิ้มขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาปรากฏความไม่น่าไว้ใจ "เขามีบ้านหลายหลัง ผมรู้หมดว่าอยู่ที่ไหน"
ติรณาสีหน้าดีใจ
เปรมสุธีร์ก็กล่าวขึ้นอีก "แต่ปัญหาคือผมไม่รู้ว่าวันนี้เขาจะกลับไปที่หลังไหนน่ะสิ"
แล้วนายจะถ่วงเวลาทำสากกะเบืออะไร?
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฝากแผลไว้ในใจคุณ