FIERCE MAFIA พิษรักแฟนเก่า นิยาย บท 12

ตอนที่ 11

"ฉันไม่เยxเพื่อนแฟน" ศิลาตอบกลับวาวาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

"วาไม่ถือค่ะ..วาจะอยู่ในพื้นที่ของวา" วาวาเดินเข้ามาใกล้ชิดกับศิลามากขึ้น

"ที่ฉันพูดเธอไม่เข้าใจเหรอ" ศิลาตวัดตามองอย่างนึกรำคาญกับความไร้ยางอายของวาวาทั้งที่เธอเป็นเพื่อนสนิทของน้ำหนาวแท้ๆยังจะกล้ามาเสนอตัวให้เขาที่เป็นเเฟนของเพื่อนสนิทของเธอศิลาใช้หางตามองวาวาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรังเกียจยิ่งอยู่ใกล้เธอมากเท่าไหร่เขายิ่งรู้สึกสะอิดสะเอียนเธอมากเท่านั้น

"อึ..วารักคุณศิลานะคะ" วาวาแสร้งบีบน้ำตาเรียกร้องความสงสารจากชายหนุ่มที่ตนนั้นแอบรักมานานรักมาก่อนที่ศิลาจะมาคบกับน้ำหนาว

"ออกไป..อย่างเธอฉันเอาไม่ลง" ศิลาเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ถ้าไม่ติดว่าวาวาเป็นเพื่อนสนิทของน้ำหนาวเขาคงจะเอามีดกรีดปากเธอตั้งแต่เธอสร้างเรื่องผลไม้มาโกหกเขาแล้ว

"วารักคุณศิจริงๆนะคะที่วาโกหกว่าหนาวฝากผลไม้มาให้คุณก็เพราะว่าวารักคุณวาอยากจะอยู่ใกล้ๆคุณศิ..วาอยากจะคอยดูแลคุณศินะคะ"

"รัก?ที่เริ่มจากการโกหก?"

"วารักคุณศิจริงๆนะคะ..อึ"

"หึ..สาระรูปน่าสมเพชแบบเธอทำอย่างกับฉันจะเอาเธอลงอย่ามาทำให้ฉันเสียอารมณ์เธอมันทุเรศ..ออกไป!" ศิลาตวาดเสียงดังลั่นพลางปรายตามองวาวาด้วยสายตาที่เหยียดหยามอย่างไม่ปิดบัง

"ทุเรศ?แต่คุณศิลาก็กินไม่เลือกหนิคะ..ทำไมคะเอาวาไม่ลงแต่เอาอีดารานั่นลง..วากับมันก็ไม่ได้ต่างกันนักหรอกค่ะอย่ามาทำเป็นคนดีหวงเนื้อหวงตัวหน่อยเลย"

"ที่ฉันบอกว่าทุเรศก็เพราะว่าการกระทำของเธอ..น้ำหนาวเป็นเพื่อนของเธอ..เธอยังกล้าเข้ามาให้ท่าฉันถึงที่นี่เธอไม่รู้สึกละอายใจบ้างเลยเหรอ"

"อายทำไมคะ..วาไม่เคยคิดว่ามันเป็นเพื่อนอยู่แล้ว"

"เธอนี่มันหน้าด้านจริงๆ..ใครอยู่ข้างนอกมาลากมันออกไป"

"วาไม่ออก" วาวาฉีกกระชากชุดเดรสสายเดี่ยวสีแดงของเธอออกอย่างแรงจนมันขาดวิ่นเธอใช้มือเรียวของตัวเองบีบขยำหน้าอกใหญ่ของเธอต่อหน้าศิลาเพื่อที่จะยั่วยวนให้เขาตบะแตกมีอารมณ์กระสันกับเธอ

"อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำอีกรอบ" ศิลาเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างหงุดหงิดแม้วาวาจะถอดเสื้อผ้าโชว์เรือนร่างต่อหน้าเขาก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกมีอารมณ์กระสันกับเธอเลยสักนิดหนำซ้ำเขายิ่งรู้สึกรังเกียจเธอมากกว่าเดิม

"ให้วาดูแลคุณศินะคะ" วาวาปีนขึ้นมาบนเตียงนอนผู้ป่วยที่มีศิลานั่งอยู่ศิลาที่รู้ทันจึงลุกออกมาจากเตียงก่อนที่วาวาจะได้นั่งคร่อมบนตักแกร่งของเขา

"มาลากคอมันออกไป!" ศิลาเดินถอยห่างจากวาวาด้วยความรังเกียจพลางตะโกนเรียกบอดี้การ์ดที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้องมาลากวาวาออกไป

"ครับนาย" บอดี้การ์ดนับสิบคนวิ่งพรวดพราดเข้ามาหาผู้เป็นนายทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกของผู้เป็นนาย

"ลากมันออกไป"

"ครับ" เหล่าบอดี้การ์ดตอบรับคำสั่งของผู้เป็นนายก่อนจะลากวาวาออกไปทั่งที่ร่างกายของเธอยังคงเปลือยเปล่าอยู่

"ฉันไม่ไป..ปล่อยฉันนะ..คุณศิคะวารักคุณจริงๆนะคะ" วาวาดีดดิ้นออกจากการเกาะกุมของบอดี้การ์ดของศิลาไม่ยอมให้บอดี้การ์ดลากเธอออกจากห้องได้ง่ายๆ

"นายเป็นยังไงบ้างครับ" นาวามือขวาคนสนิทของศิลาเอ่ยถามผู้เป็นนาย

"น้ำหนาวอยู่ที่ไหน" ศิลาเอ่ยถาม

"นายหญิงนอนหลับอยู่ที่บ้านของเธอครับ"

"นายจะไปไหนครับ" นาวาเอ่ยถามผู้เป็นนายเมื่อเห็นว่าศิลาก้าวขายาวแกร่งเดินออกจากห้องพักฟื้นผู้ป่วย

"กลับบ้าน"

"แต่แผลนายยังอักเสบอยู่นะครับ" ศิลาไม่ได้ฟังที่ลูกน้องคนสนิทพูดเขากดปิดประตูลิฟต์ทันทีด้วยความรำคาญ

หลายวันต่อมา

@คลับหรูใจกลางเมืองของการันต์

ภายในห้อง VIP

"หนาวอยากได้แมวหนาวขอเอากลับไปเลี้ยงที่บ้านได้ไหมคะ" น้ำหนาวออดอ้อนแฟนหนุ่มเสียงหวานพลางเอาพวงแก้มนวลของตัวเองแนบชิดกับแมวพันธุ์เปอร์เซียสีขาวตัวอ้วนของแฟนหนุ่มที่ซื้อมาไว้เป็นเครื่องมือล่อลวงเธอ

"ไม่ให้..ถ้าอยากเลี้ยงก็มาเลี้ยงที่บ้านเฮีย"

"ใจร้าย..ไหนบอกว่าไม่ชอบแมวไงคะเฮียซื้อให้หนาวแล้วจะเอากลับไปเลี้ยงที่บ้านของเฮียอีกทำไม"

"มาอยู่บ้านเฮียแล้วจะได้เล่นกับแมวทุกวัน"