ตอนที่ 11
"ฉันไม่เยxเพื่อนแฟน" ศิลาตอบกลับวาวาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
"วาไม่ถือค่ะ..วาจะอยู่ในพื้นที่ของวา" วาวาเดินเข้ามาใกล้ชิดกับศิลามากขึ้น
"ที่ฉันพูดเธอไม่เข้าใจเหรอ" ศิลาตวัดตามองอย่างนึกรำคาญกับความไร้ยางอายของวาวาทั้งที่เธอเป็นเพื่อนสนิทของน้ำหนาวแท้ๆยังจะกล้ามาเสนอตัวให้เขาที่เป็นเเฟนของเพื่อนสนิทของเธอศิลาใช้หางตามองวาวาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรังเกียจยิ่งอยู่ใกล้เธอมากเท่าไหร่เขายิ่งรู้สึกสะอิดสะเอียนเธอมากเท่านั้น
"อึ..วารักคุณศิลานะคะ" วาวาแสร้งบีบน้ำตาเรียกร้องความสงสารจากชายหนุ่มที่ตนนั้นแอบรักมานานรักมาก่อนที่ศิลาจะมาคบกับน้ำหนาว
"ออกไป..อย่างเธอฉันเอาไม่ลง" ศิลาเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ถ้าไม่ติดว่าวาวาเป็นเพื่อนสนิทของน้ำหนาวเขาคงจะเอามีดกรีดปากเธอตั้งแต่เธอสร้างเรื่องผลไม้มาโกหกเขาแล้ว
"วารักคุณศิจริงๆนะคะที่วาโกหกว่าหนาวฝากผลไม้มาให้คุณก็เพราะว่าวารักคุณวาอยากจะอยู่ใกล้ๆคุณศิ..วาอยากจะคอยดูแลคุณศินะคะ"
"รัก?ที่เริ่มจากการโกหก?"
"วารักคุณศิจริงๆนะคะ..อึ"
"หึ..สาระรูปน่าสมเพชแบบเธอทำอย่างกับฉันจะเอาเธอลงอย่ามาทำให้ฉันเสียอารมณ์เธอมันทุเรศ..ออกไป!" ศิลาตวาดเสียงดังลั่นพลางปรายตามองวาวาด้วยสายตาที่เหยียดหยามอย่างไม่ปิดบัง
"ทุเรศ?แต่คุณศิลาก็กินไม่เลือกหนิคะ..ทำไมคะเอาวาไม่ลงแต่เอาอีดารานั่นลง..วากับมันก็ไม่ได้ต่างกันนักหรอกค่ะอย่ามาทำเป็นคนดีหวงเนื้อหวงตัวหน่อยเลย"
"ที่ฉันบอกว่าทุเรศก็เพราะว่าการกระทำของเธอ..น้ำหนาวเป็นเพื่อนของเธอ..เธอยังกล้าเข้ามาให้ท่าฉันถึงที่นี่เธอไม่รู้สึกละอายใจบ้างเลยเหรอ"
"อายทำไมคะ..วาไม่เคยคิดว่ามันเป็นเพื่อนอยู่แล้ว"
"เธอนี่มันหน้าด้านจริงๆ..ใครอยู่ข้างนอกมาลากมันออกไป"
"วาไม่ออก" วาวาฉีกกระชากชุดเดรสสายเดี่ยวสีแดงของเธอออกอย่างแรงจนมันขาดวิ่นเธอใช้มือเรียวของตัวเองบีบขยำหน้าอกใหญ่ของเธอต่อหน้าศิลาเพื่อที่จะยั่วยวนให้เขาตบะแตกมีอารมณ์กระสันกับเธอ
"อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำอีกรอบ" ศิลาเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างหงุดหงิดแม้วาวาจะถอดเสื้อผ้าโชว์เรือนร่างต่อหน้าเขาก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกมีอารมณ์กระสันกับเธอเลยสักนิดหนำซ้ำเขายิ่งรู้สึกรังเกียจเธอมากกว่าเดิม
"ให้วาดูแลคุณศินะคะ" วาวาปีนขึ้นมาบนเตียงนอนผู้ป่วยที่มีศิลานั่งอยู่ศิลาที่รู้ทันจึงลุกออกมาจากเตียงก่อนที่วาวาจะได้นั่งคร่อมบนตักแกร่งของเขา
"มาลากคอมันออกไป!" ศิลาเดินถอยห่างจากวาวาด้วยความรังเกียจพลางตะโกนเรียกบอดี้การ์ดที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้องมาลากวาวาออกไป
"ครับนาย" บอดี้การ์ดนับสิบคนวิ่งพรวดพราดเข้ามาหาผู้เป็นนายทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกของผู้เป็นนาย
"ลากมันออกไป"
"ครับ" เหล่าบอดี้การ์ดตอบรับคำสั่งของผู้เป็นนายก่อนจะลากวาวาออกไปทั่งที่ร่างกายของเธอยังคงเปลือยเปล่าอยู่
"ฉันไม่ไป..ปล่อยฉันนะ..คุณศิคะวารักคุณจริงๆนะคะ" วาวาดีดดิ้นออกจากการเกาะกุมของบอดี้การ์ดของศิลาไม่ยอมให้บอดี้การ์ดลากเธอออกจากห้องได้ง่ายๆ
"นายเป็นยังไงบ้างครับ" นาวามือขวาคนสนิทของศิลาเอ่ยถามผู้เป็นนาย
"น้ำหนาวอยู่ที่ไหน" ศิลาเอ่ยถาม
"นายหญิงนอนหลับอยู่ที่บ้านของเธอครับ"
"นายจะไปไหนครับ" นาวาเอ่ยถามผู้เป็นนายเมื่อเห็นว่าศิลาก้าวขายาวแกร่งเดินออกจากห้องพักฟื้นผู้ป่วย
"กลับบ้าน"
"แต่แผลนายยังอักเสบอยู่นะครับ" ศิลาไม่ได้ฟังที่ลูกน้องคนสนิทพูดเขากดปิดประตูลิฟต์ทันทีด้วยความรำคาญ
หลายวันต่อมา
@คลับหรูใจกลางเมืองของการันต์
ภายในห้อง VIP
"หนาวอยากได้แมวหนาวขอเอากลับไปเลี้ยงที่บ้านได้ไหมคะ" น้ำหนาวออดอ้อนแฟนหนุ่มเสียงหวานพลางเอาพวงแก้มนวลของตัวเองแนบชิดกับแมวพันธุ์เปอร์เซียสีขาวตัวอ้วนของแฟนหนุ่มที่ซื้อมาไว้เป็นเครื่องมือล่อลวงเธอ
"ไม่ให้..ถ้าอยากเลี้ยงก็มาเลี้ยงที่บ้านเฮีย"
"ใจร้าย..ไหนบอกว่าไม่ชอบแมวไงคะเฮียซื้อให้หนาวแล้วจะเอากลับไปเลี้ยงที่บ้านของเฮียอีกทำไม"
"มาอยู่บ้านเฮียแล้วจะได้เล่นกับแมวทุกวัน"
"บอกสิ่งที่แกอยากจะได้จากฉันมา..แล้วฉันจะยกให้"
"ยกให้?" วาวาจ้องมองใบหน้าสวยหวานของน้ำหนาวด้วยความตกใจเล็กน้อย
"อืม" น้ำหนาวตอบกลับในลำคอ
"ทุกอย่างที่ฉันอยากได้เลยเหรอ"
"ใช่..ทุกอย่าง"
"ฉันอยากได้..." วาวาหันหน้ามาจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของศิลาไม่วางตา
"ถ้าตอบว่าอยากได้แฟนมัน..โคกนาฏกรรมจะเกิดขึ้นไหมวะ..แม่งหนาวมันชอบพูดจาซับซ้อนจนกูเข้าไม่ถึง" โกวิทหันมากระซิบกระซาบข้างๆใบหูของพรีมให้ได้ยินกันแค่สองคน
"แกจะให้ฉันจริงเหรอ" วาวาเอ่ยถามเพื่อความมั่นใจ
"ก็พูดมาสิ.."
"ถามคำถามวัดใจอีกแหละฉันล่ะเบื่อ..ฉันก็เริ่มเข้าไม่ถึงความคิดของยัยหนาวเหมือนกัน" พรีมหันมากระซิบกระซาบกับโกวิทให้ได้ยินกันแค่สองคน
"เลิกพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว" เป็นศิลาที่พูดขึ้นก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงจับข้อมือเล็กของแฟนสาวให้ลุกขึ้น
"จะพาหนาวกลับแล้วเหรอคะหนาวยังไม่รู้คำตอบเลยว่ายัยวาอยากได้ของอะไรจากหนาว....หนาวจะได้ตัดสินใจถูก"
"กลับเถอะกูจะปิดคลับล่ะ" เป็นการันต์ที่พูดแทรกขึ้นมา
"ปิดคลับอะไรของแกนี่เพิ่งจะสองทุ่มเองนะ" น้ำหนาวตอบกลับลูกพี่ลูกน้อง
"กลับได้แล้วเดี๋ยวเฮียยกแมวให้ไปนอนกกด้วยหนึ่งอาทิตย์" ศิลาโอบเอวคอดกิ่วของน้ำหนาวเดินออกมาจากห้องวีไอพีทันทีแต่ทว่าวาวากลับเรียกน้ำหนาวขึ้นก่อนที่น้ำหนาวจะเดินพ้นกรอบประตู
"หนาว" น้ำหนาวยืนนิ่งรอฟังในสิ่งที่วาวากำลังจะเอ่ยออกมาโดยที่ไม่ได้หันหน้ากลับมามองใบหน้าสวยของวาวา
"ฉันอยากได้..." การันต์กับโกวิทและพรีมต่างนั่งกุมขมับอย่างพร้อมเพรียงกันโดยมิได้นัดหมายด้วยกลัวว่าวาวาจะเอ่ยขอในสิ่งที่จะทำให้น้ำหนาวปรี๊ดแตกด้วยรู้กันดีว่าน้ำหนาวมีนิสัยขี้เหวี่ยงขี้วีนและดุร้ายแค่ไหน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: FIERCE MAFIA พิษรักแฟนเก่า