FIERCE MAFIA พิษรักแฟนเก่า นิยาย บท 11

ตอนที่ 10

@หลายวันต่อมา

"ฉันทำงานในส่วนของฉันเสร็จแล้วขอตัวก่อนนะ" น้ำหนาวเอ่ยบอกเพื่อนๆพลางเก็บของใส่ลงในกระเป๋าแบรนด์เนมหรูก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูง

"จะไปไหนเหรอหนาว" โกวิทเอ่ยถาม

"ฉันจะไปทานข้าวที่ห้างน่ะ" น้ำหนาวตอบ

"ฉันขอ..." วาวาพูดขึ้นแต่ยังไม่ทันที่วาวาจะได้พูดจบประโยคน้ำหนาวก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน

"กับแฟนน่ะ" น้ำหนาวพูดแทรกขึ้นมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

"อ่อ..ฉันก็นัดกับเพื่อนอีกห้องไว้เหมือนกัน" น้ำหนาวที่ยืนฟังวาวาพูดจนจบจึงพยักหน้ารับอย่างขอไปที

"ไปนะ" น้ำหนาวหันมาส่งยิ้มบางๆประดับมุมปากให้เพื่อนๆในกลุ่มก่อนจะเดินออกไปหาศิลาที่จอดรถรอเธออยู่ที่หน้าอาคารเรียน

ก๊อก! ก๊อก!

น้ำหนาวเคาะกระจกรถยนต์คันหรูของแฟนหนุ่มสองครั้งก่อนจะเปิดประตูรถยนต์คันหรูออกแล้วก้าวขาเรียวสวยหย่อนสะโพกเข้ามานั่งลงบนเบาะที่นั่งข้างคนขับเหมือนเคย

"รอนานไหมคะ" น้ำหนาวเอ่ยทักทายแฟนหนุ่มด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "สูบบุหรี่บนรถอีกแล้วนะคะ" น้ำหนาวเอ็ดแฟนหนุ่มเพียงนิดก่อนจะหันใบหน้าสวยหวานมาส่องกระจกหน้ารถพลางรวบผมขึ้นเป็นดังโงะ

"ขอจูบหน่อย" ศิลาเอ่ยขอแฟนสาวเสียงเรียบทำให้น้ำหนาวหันหน้ากลับมาสบตากับเขาอีกครั้งใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาประกบจูบแนบชิดกับแฟนสาวอย่างดูดดื่มลิ้นสากตวัดลิ้นเลียเกี่ยวพันหยอกเย้าแลกน้ำลายกับลิ้นเล็กอย่างชำนาญด้วยประสบการณ์ที่มีมากกว่าของศิลาทำเอาน้ำหนาวเนื้อตัวอ่อนระทวยเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบอันดูดดื่มของศิลา "อื้มมมม.." ศิลาส่งเสียงครางในลำคอออกมาเบาๆความหอมหวานจากเด็กสาวบริสุทธิ์ปลุกเร้าอารมณ์กระสันของชายโฉดอย่างเขาให้ลุกโชนขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย

"อื้อ!เจ็บ" น้ำหนาวดีดดิ้นพล่านด้วยความเจ็บเมื่อโดนฟันคมของแฟนหนุ่มกัดเข้าที่ลิ้นเล็กของเธออย่างแรง

"อื้มมมม~" ศิลาตวัดลิ้นสากดูดเลียหยาดน้ำลายใสที่ผสมกับเลือดสีแดงสดของแฟนสาวที่ไหลออกมาจากโพรงปากของเธออย่างละเมียดละไมไร้ซึ่งความรังเกียจริมฝีปากหยักได้รูปดูดดุดลิ้นเล็กอย่างหนักหน่วงจนลิ้นเล็กยืดออกมาตามแรงดูดดุนของชายหนุ่ม

"พะ..พอแล้วค่ะ" น้ำหนาวร้องห้ามในลำคอพลางจิกเล็บลงที่ต้นคอของศิลาทำให้ศิลายอมผละริมฝีปากออกจากเธออย่างอ้อยอิ่งก่อนจะตวัดลิ้นสากเลียรอบริมฝีปากของตัวเองช้าๆพลางจ้องมองใบหน้าสวยหวานของแฟนสาวด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยราคะ

"อยากมีตังค์ใช้ไหม" ศิลาเอ่ยถามแฟนสาวพลางใช้นิ้วยาวแกร่งลูบวนที่ริมฝีปากอวบอิ่มของแฟนสาวก่อนจะล้วงนิ้วยาวแกร่งกระทุ้งเข้าออกในโพรงปากเล็กจนน้ำลายใสของน้ำหนาวไหลออกมาเลอะปลายคางมนของเธอและมือหนาของศิลา มาเฟียหนุ่มโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาตวัดลิ้นเลียหยาดน้ำลายใสของแฟนสาวจนน้ำลายใสหยุดไหลลิ้นสากตวัดเลียรอบปลายคางมนวนไปมาก่อนจะลากลิ้นสากไล้เลียลงมาตามลำคอขาวผ่องก่อนจะมาหยุดที่เนินหน้าอกใหญ่มือหนาฉีกกระชากชุดนักเรียนรัดรูปของแฟนสาวออกอย่างแรงโดยที่น้ำหนาวยังไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้เม็ดกระดุมแตกออกจากเสื้อนักเรียนกระจัดกระจายไปคนละทิศคนละทาง

"อ๊ะ!เฮียอย่าฉีกเสื้อหนาว" น้ำหนาวร้องห้ามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเมื่อเห็นว่าศิลาเริ่มควบคุมอารมณ์กระสันของตัวเองเอาไว้ไม่อยู่

"เฮีย!" น้ำหนาวร้องห้ามศิลาเสียงดังเพื่อเรียกสติของแฟนหนุ่มให้กลับคืนมาเมื่อเห็นว่าเขาเริ่มจะเลยเถิดควบคุมอารมณ์ความต้องการของตัวเองเอาไว้ไม่ได้

"โทษทีเวลาเฮียอยู่กับหนาวแค่สองคนเฮียควบคุมอารมณ์ไม่ค่อยได้โดยเฉพาะเวลาที่หนาวใส่ชุดนักเรียนแบบนี้"

"เสื้อหนาวขาดไปแล้ว" น้ำหนาวทำหน้ากระเง้ากระงอดด้วยความไม่พอใจ

"เดี๋ยวเฮียซื้อให้ใหม่ไปหยิบเสื้อเฮียหลังรถมาใส่ก่อน" น้ำหนาวก้าวขาเรียวสวยข้ามไปหยิบเสื้อหนังสีดำของแฟนหนุ่มด้านหลังเบาะอย่างว่าง่าย

เพียะ!

"โอ๊ย!" ศิลาฟาดฝ่ามือหนากระแทกเข้าที่บั้นท้ายงอนงามของแฟนสาวด้วยความมันเขี้ยวก่อนจะหมุนพวงมาลัยรถยนต์ขับรถออกมาจากอาคารเรียนอย่างรวดเร็ว

"มานี่หน่อย" ศิลาหักพวงมาลัยรถเข้ามาจอดข้างทางที่เปลี่ยวไร้ซึ่งรถลาสัญจรขับผ่านไปมา

"จะให้หนาวทำอะไรอีกคะ"

"อ๊อก"

"ไม่เอาค่ะหนาวหิวข้าวแล้ว"

กริ๊ง!

เสียงแจ้งเตือนข้อความดังขึ้นจากโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูของน้ำหนาวทำให้เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดเปิดอ่านข้อความบนหน้าจอ

"ห้าล้าน?โอนมาให้หนาวทำไมคะ" น้ำหนาวเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าเลขบัญชีที่โอนเงินเข้ามาที่บัญชีของเธอคือเลขบัญชีของศิลา

"ค่าอ๊อก" ศิลาตอบกลับแฟนสาวเสียงเรียบพลางปลดเข็มขัดหนังราคาแพงออกทำให้น้ำหนาวต้องโค้งตัวข้ามไปตวัดลิ้นเลียรอบหัวเห็ดบานเบอะของแฟนหนุ่มก่อนจะตวัดลิ้นเล็กเปียกชุ่มลากเลียไปตามเส้นเอ็นปูดรอบแท่งลำใหญ่ของแฟนหนุ่มอย่างรู้งาน

"ปล่อยให้หนาวนอนพักเถอะพวกเราอย่าไปรบกวนเวลาพักผ่อนของหนาวเลย" เป็นพรีมที่พูดขึ้นมาทำให้โกวิทและวาวายอมเดินออกมาจากห้องนอนของน้ำหนาวทันที

@โรงพยาบาล

"สวัสดีค่ะน้ำหนาวให้เอาของมาให้คุณศิลาค่ะหนาวบอกว่าต้องเอาให้กับมือของคุณศิลาเองเท่านั้น" วาวาปั้นคำโกหกเอ่ยบอกกับเหล่าบอดี้การ์ดของศิลาที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูห้องพักฟื้นผู้ป่วยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งไม่ได้แสดงพิรุธออกมา

"ขอเข้าไปบอกนายใหญ่ก่อน" หัวหน้าบอดี้การ์ดพูดขึ้นก่อนจะหันไปเคาะประตูห้องพักฟื้นสองทีแล้วจึงเดินเข้าไปรายงานผู้เป็นนายที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนเตียงนอนของผู้ป่วย

"นายครับเพื่อนของนายหญิงมาขอเข้าพบครับเธอบอกว่านายหญิงฝากของมาให้และต้องให้กับมือนายเองเท่านั้นครับ"

"ให้เข้ามา" ศิลาเอ่ยอนุญาตด้วยน้ำเสียงราบเรียบพลางพ่นควันบุหรี่ขาวฟุ้งกระจายไปทั่วห้องพักฟื้น

"ครับ" หัวหน้าบอดี้การ์ดก้มศีรษะให้ผู้เป็นนายก่อนจะเดินออกไปที่หน้าห้องพักฟื้นทันที

"เข้าไปได้" หัวหน้าบอดี้การ์ดเอ่ยบอกวาวาเสียงเข้มวาวาสูดหายใจเข้าปอดลึกๆเพื่อเรียกความกล้าให้กับตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปภายในห้องพักฟื้นที่มีศิลาอยู่ด้านในด้วยหัวใจที่เต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง

"สวัสดีค่ะ" วาวาเอ่ยทักทายศิลาด้วยท่าทางประหม่าเธอถือวิสาสะใช้สิทธิ์ความเป็นเพื่อนสนิทของน้ำหนาวเดินผ่านด่านบอดี้การ์ดของศิลาเข้ามาภายในห้องพักฟื้นผู้ป่วยพิเศษที่มีศิลานั่งสูบบุหรี่อยู่บนเตียงนอนผู้ป่วยได้อย่างง่ายดาย

"หนาวฝากอะไรมา" ศิลาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบไม่ได้หันหน้ามามองคนมาใหม่อย่างวาวาเลยแม้แต่น้อย

"ผลไม้ค่ะ" คำตอบของวาวาทำให้ศิลารู้ได้ทันทีว่าไม่ใช่น้ำหนาวที่ฝากของแบบนี้มาให้เขาแน่นอนเพราะคนที่สนิทจะรู้ดีว่าเขาไม่ชอบทานผลไม้เป็นที่สุด

"เอาวางไว้" ศิลาตอบกลับเพียงนิดพลางพ่นควันบุหรี่ออกมาหนักๆทำให้ภายในห้องพักฟื้นขาวฟุ้งไปด้วยควันบุหรี่เต็มห้อง

"วา..วางไว้ตรงนี้นะคะ" ศิลาไม่ได้ตอบกลับหรือหันมามองที่วาวาเลยแม้แต่น้อยเขาทำราวกับเธอไม่ได้มีตัวตนอยู่ในสายตาของเขาความเงียบของศิลาเป็นการบอกตักเตือนให้เธอรีบเดินออกไปก่อนที่เขาจะหมดความอดทน

"เห็นหนาวบอกว่าวันนี้คุณศิลาป่วยวาเลยเป็นห่วงก็เลยอยากมาเยี่ยมค่ะแผลที่โดนยิงเป็นยังไงบ้างคะคุณศิลาคงจะเจ็บมากเลยใช่ไหมคะ"

"ออกไป" ศิลาเอ่ยปากไล่วาวาอย่างนึกรำคาญ

"วาแค่อยากจะขอมาดูแลคุณศิแทนหนาว..ไม่ได้จะมาทำอะไร..แต่ถ้าคุณศิต้องการ..วายอมเป็นของเล่นแก้ขัดให้คุณศิแทนหนาวได้นะคะ" วาวาแสร้งพูดด้วยแววตาที่ใสซื่อ