FIERCE MAFIA พิษรักแฟนเก่า นิยาย บท 17

ตอนที่ 16

"ไม่ใช่ว่าศิลาโทรมาบอกพ่อแล้วเหรอคะ" น้ำหนาวตอบกลับผู้เป็นพ่ออย่างรู้ทัน

"พ่อเป็นห่วง..หนาวเป็นผู้หญิงจะไปนอนค้างอ้างแรมบ้านผู้ชายมันดูไม่ดีถึงจะเป็นแฟนกันก็เถอะ...แล้วเมื่ออาทิตย์ก่อนไปก่อเรื่องอะไรไว้ที่คลับ"

"หนาวตบสั่งสอนเพื่อนเลวค่ะ"

"เพื่อนเลว?"

"อีวาวากับผู้ชายคนนั้นมีอะไรกันแล้ว" คำพูดของน้ำหนาวทำให้ภูวดลนิ่งไปพักหนึ่งก่อนจะเอ่ยถามลูกสาวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

"ผู้ชายคนนั้น?หมายถึงศิลา?"

"ค่ะ"

"ทำไมถึงเรียกพี่เขาเเบบนั้น"

"ทำไมจะเรียกไม่ได้คะก็เราเลิกกันแล้ว"

"อะไรนะ!หนาวเลิกกับศิลาแล้วเหรอ" ภูวดลเบิกตาโพลงด้วยความตกใจด้วยศิลาเองเป็นคนช่วยให้กิจการของเขาให้อยู่รอดมาได้ตลอดหากน้ำหนาวเลิกกับศิลาหนี้สินที่ตนหยิบยืมมาจากศิลาคงจะต้องหามาใช้คืนศิลาทั้งหมดซึ่งนั่นไม่ใช่เงินน้อยๆ

"หนาวจะเลิกกับศิลาไม่ได้นะ"

"ทำไมหนาวถึงจะเลิกกับมันไม่ได้คะ?" น้ำหนาวเอ่ยถามผู้เป็นพ่อด้วยน้ำเสียงดุดัน

"ศิลาคือบ่อเงินบ่อทองของเรา..ถ้าลูกเลิกกับศิลาไปครอบครัวของเราจะแย่เอานะ"

"หมายความว่าไงคะครอบครัวของเรากำลังจะล้มละลายจริงๆเหรอคะ" น้ำหนาวเอ่ยถามผู้เป็นพ่ออย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน "ที่ผู้ชายคนนั้นบอกหนาวมันคือเรื่องจริงเหรอคะ"

"ศิลาเล่าอะไรให้ลูกฟัง"

"เขาบอกว่าบริษัทของครอบครัวเรากำลังมีปัญหา นี่เรื่องจริงเหรอคะ"

"ตอนนี้พ่อกำลังแก้ปัญหาอยู่..ลูกอย่าเพิ่งเลิกกับศิลาได้ไหม"

"เหอะ" น้ำหนาวมองใบหน้าคมคายของผู้เป็นพ่อแ้วยความผิดหวังผ่านม่านน้ำตาพร่ามัวก่อนจะเดินผ่านหน้าผู้เป็นพ่อขึ้นไปบนชั้นสองของบ้านทันที

"คุณคะมีเรื่องอะไรรึเปล่าทำไมลูกถึงได้ทำหน้าบูดบึ้งขนาดนั้น" ซิตาเดินเข้ามาหาผู้เป็นสามีพร้อมกับถ้วยกาแฟในมือ

"คุณช่วยพูดกับลูกให้หน่อยได้ไหม"

"เรื่องอะไรเหรอคะ" ซิตาเอ่ยถามพลางวางแก้วกาแฟไว้บนโต๊ะตรงด้านหน้าของผู้เป็นสามี

"ลูกของเราเลิกกับศิลาแล้ว"

"ตายจริง" ซิตายกมือบางขึ้นมาป้องปากพลางเอ่ยอุทานออกมาเสียงเบา ภูวดลจ้องมองใบหน้าสะสวยของภรรยาครู่หนึ่งก่อนจะลอบสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆเพื่อเรียกความกล้าให้กับตัวเองก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำให้ซิตาแทบช็อก

"ตอนนี้บริษัทของเรากำลังมีปัญหาเราต้องพึ่งศิลา"

"คะ..คุณพูดว่าอะไรนะคะ" ซิตาเอ่ยถามอย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่หูได้ยิน

"เรากำลังจะล้มละลายผมอยากให้ลูกหมั้นกับศิลาหรือแต่งไปเลยก็ได้ทางนั้นเขาอยากได้ลูกสาวของเราเป็นสะใภ้ยิ่งกว่าอะไร"

"คุณคะ..คุณจะขายลูกกินเหรอ" ซิตาเอ่ยถามอย่างไม่อยากจะเชื่อหูว่าภูวดลจะมีความคิดที่เห็นแก่ตัวเช่นนี้

"ใครทำ" น้ำหนาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือมือไม้สั่นจนไร้เรี่ยวแรง

"ฉันก็ไม่รู้"

"อีวาวา..ต้องเป็นมันแน่ๆ" น้ำหนาวที่เพิ่งตั้งสติได้เค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างเครียดแค้นก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเดินออกมาจากห้องนอนของตัวเอง

"หนาวแกจะไปไหน" พรีมวิ่งเข้ามาคว้าเรียวแขนของน้ำหนาวเอาไว้ในตอนที่น้ำหนาวกำลังเดินลงจากบันไดบ้าน

"ที่ผ่านมาฉันคงใจดีกับมันมากเกินไป" น้ำหนาวตอบกลับพรีมด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดดุดันก่อนจะเดินลงบันไดชั้นสองของบ้านหมายจะเดินออกไปขึ้นรถนอกคฤหาสน์ไปที่บ้านของวาวาแต่ทว่าวาวากับแม่กลับเดินเข้ามาในบ้านของเธอก่อน

"ไง..เพื่อนรักหวัดดี" วาวาเอ่ยทักทายน้ำหนาวอย่างอารมณ์ดีพลางกอดอกจ้องมองใบหน้าเกรี้ยวกราดของน้ำหนาวด้วยท่าทางที่เหนือกว่า

"อีวาวา" น้ำหนาวเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างโกรธแค้นก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปตบวาวาแต่ทว่าพรีมรั้งเอวคอดกิ่วของน้ำหนาวเอาไว้ก่อน

"ไง~เห็นคลิปรึยังเพื่อนรักกก" วาวายกโทรศัพท์มือถือของเธอขึ้นมาเปิดคลิปที่เธอแอบถ่ายน้ำหนาวในตอนที่น้ำหนาวกำลังเปลือยกายสวมใส่เสื้ออยู่แต่ในคลิปที่วาวาปล่อยออกไปบนโลกอินเตอร์เน็ตเป็นวีดีโอที่เซ็นเซอร์หน้าอกและบั้นท้ายงอนงามของน้ำหนาวเอาไว้ แต่วีดีโอที่วาวากำลังถือโชว์ให้น้ำหนาวดูอยู่นั้นเป็นวีดีโอที่ไร้ซึ่งการเซ็นเซอร์ปกปิดของสงวน

"แกทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง!!" น้ำหนาวตลาดเสียงดังลั่นสุดแสนจะโกรธแค้น

"ทำได้ยังไงน่ะเหรอ..เพราะฉันเกลียดแกไงแกมันชอบกดขี่ข่มเหงคนอื่นฉันเกลียดแกฉันอยากทำลายชีวิตของแกให้มันพังทลายให้แกไม่มีที่ยืนในสังคม..ให้สมกับที่แกชอบกดขี่ข่มเหงฉัน"

"อีวาวา!!" น้ำหนาวตวาดเสียงดังลั่นบ้านอีกครั้งทำเอาเหล่าแม่บ้านต่างวิ่งออกมาดูด้วยความตื่นตกใจรวมถึงซิตาคุณแม่ของน้ำหนาวด้วย

"ลองเดินเข้ามาอีกก้าวเดียวสิฉันจะกดปุ่มแชร์คลิปฉบับที่ไม่เซ็นเซอร์ของแกลงบนโลกอินเตอร์เน็ตทันที" คำพูดข่มขู่ของวาวาทำให้น้ำหนาวที่กำลังจะเดินเข้ามากระชากผมของวาวาหยุดนิ่งยืนโกรธจนตัวสั่นอยู่ที่เดิม

"เป็นยังไงได้รู้รสชาติจุดที่ต่ำที่สุดในชีวิตรึยัง" วาวากับคุณแม่ของเธอเหยียดยิ้มร้ายกาจออกมาอย่างเย้ยหยันพลางจ้องมองใบหน้าแดงก่ำของน้ำหนาวด้วยความสมเพช "ยังมีอีกเรื่องนะที่แกควรจะต้องรู้เอาไว้"