FIERCE MAFIA พิษรักแฟนเก่า นิยาย บท 18

ตอนที่ 17

"อยากรู้ไหมว่าเรื่องอะไร" น้ำหนาวไม่ได้ตอบโต้วาวากลับเธอได้แต่ยืนนิ่งกำหมัดแน่นรอให้วาวาเอ่ยออกมาเอง

"แกควรจะขอบคุณฉันนะที่ฉันยังใจดีเบลอหน้าอกให้แกนี่สำหรับที่แกตบฉัน..และเรื่องต่อไปที่ฉันจะพูดตั้งใจฟังดีๆฟังให้จบก่อนล่ะอย่าเพิ่งรีบตายก่อน"

"ฉันมองว่าแกเป็นเพื่อนมาตลอดแต่วันนี้คงไม่ใช่" น้ำหนาวเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาด้วยความผิดหวังและโกรธเคืองที่โดนเพื่อนสนิทอย่างวาวาหักหลังถึงเธอจะรู้ว่าวาวาเองแอบชอบศิลาแต่ก็ไม่เคยคิดว่าวาวาจะกล้าหักหลังเธอ

"แกน่ะเหรอจะเห็นฉันเป็นเพื่อน..แกมองว่าฉันฐานะต่ำต้อยกว่าแก..แกก็เลยกดขี่ข่มเหงฉันยังไงก็ได้แกมองว่าฉันเป็นเหมือนทาสของแกคนหนึ่ง"

"แต่แกก็ไม่ควรจะทำร้ายหนาวแบบนี้..แกปล่อยคลิปหนาวแกทำลายชีวิตของหนาวทำไม!?ถึงหนาวจะเอาแต่ใจแต่หนาวก็ไม่เคยกดขี่ข่มเหงแกเหมือนที่แกว่ามาอย่างมากก็แค่ด่าแล้วก็ไม่ได้ด่าแกแรงขนาดที่แกจะต้องโกรธจนถึงขั้นเอาคืนหนาวจนถึงขั้นต้องทำลายชีวิตของหนาวขนาดนี้" เป็นพรีมที่เอ่ยแทรกขึ้นมาด้วยความโมโหแทนน้ำหนาว

"หึ..ก็แค่อยากทำเป็นยังไงบ้างล่ะคุณหนูน้ำหนาว..ตอนที่ร่วงลงมาถึงจุดต่ำที่สุดในชีวิตรู้สึกยังไงบ้างทำตัวสูงส่งมากพอตกลงมาจากที่สูงเจ็บดีใช่ไหมล่ะ" วาวายืนกอดอกจ้องมองใบหน้าแดงก่ำของน้ำหนาวด้วยความสะใจและสมเพชในเวลาเดียวกันปาลีแม่ของวาวาที่ยืนอยู่ข้างหลังของลูกสาวเหยียดยิ้มร้ายกาจออกมาด้วยความสะใจที่ได้เห็นลูกสาวของคนที่เธอเกลียดตกลงมาจากที่สูงสู่จุดที่ต่ำที่สุดในชีวิตก่อนจะเบนสายตาไปมองซิตาที่กำลังเดินเข้ามาหาน้ำหนาวอย่างยียวน

"วาวาแกมันเลว" พรีมต่อว่าวาวาอย่างเหลืออด

"ใช่..ฉันเลวที่ฉันเป็นแบบนี้ก็เพราะอีน้ำหนาวมันเกิดมาแย่งทุกอย่างไปจากฉัน..ฉันจะแย่งทุกอย่างที่แกมีอีหนาวรวมถึงพ่อแกด้วย"

"หมายความว่าไง" น้ำหนาวเอ่ยถามด้วยความเกรี้ยวกราดเธอโกรธจนมือไม้สั่น

"พ่อฉันกับพ่อแกก็คนเดียวไง" วาวาตอบกลับน้ำหนาวพลางส่งยิ้มให้อย่างมีจริต

"เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไร" เป็นซิตาที่เดินเข้ามาเอ่ยถามวาวาด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน

"หึ..จะว่าไปฉันเองก็มีศักดิ์เป็นพี่สาวของแกนะเพราะฉันเกิดมาก่อนแกตั้งเจ็ดเดือน..แม่ฉันกับพ่อแกมีฉันก่อนที่แกจะเกิดมาซะอีก" วาวาไม่ได้ตอบคำถามของซิตาแต่เลือกที่จะหันมาพูดกับน้ำหนาวแทน

"พี่วาวาทักทายน้องน้ำหนาวเบาๆสิลูกเดี๋ยวน้องสาวเราก็ตกใจแย่เลยน้องยังเด็กทักทายน้องเบาๆสิลูก" ปาลีเอ่ยแทรกขึ้นมาอย่างมีจริตพลางเดินเข้าเสริมทัพยืนข้างๆกับลูกสาวประชันหน้ากับซิตาตรงๆ

"อะไรลุงดนัยไม่ใช่พ่อแท้ๆของแกเหรอ" พรีมเอ่ยถาม "แม่แกเป็นเมียน้อยของพ่อน้ำหนาว?"

"ฉันไม่เชื่อที่แกพูดพ่อฉันไม่มีทางเอากะหรี่อย่างแม่แกมาเป็นเมียเด็ดขาด"

"ก็อาชีพกะหรี่นี่แหละจ้ะที่ทำให้แม่มีกินอยู่สุขสบายถึงทุกวันนี้ต้องขอบคุณคุณพ่อของหนูด้วยนะที่ให้เงินพวกเราใช้ไม่ขาดตกบกพร่องวันนี้แม่มาดีแม่แค่จะมาขอค่าขนมของพี่สาวเราพอดีวันก่อนพ่อเราให้มาไม่ครบจำนวน" ปาลีเอ่ยขึ้นพลางบิดยิ้มร้ายกาจอย่างมีจริต

"เป็นเมียน้อยแต่เสนอหน้ามาระรานเมียหลวงกับลูกของเขาไม่เหี้ยไปหน่อยเหรอ" เป็นพรีมที่พูดแทรกขึ้นมาอีกครั้งพลางเดินเอาตัวเข้ามาปกป้องเพื่อนรักไม่ให้ยืนอยู่ใกล้สองแม่ลูกหน้าเงินไร้ศักดิ์ศรีตรงหน้า

"ฉันไม่เชื่อ!!" น้ำหนาวตวาดเสียงดังลั่นบ้านด้วยความโกรธเคืองจนเนื้อตัวสั่นไปทั้งตัวแม้ในใจจะอยากเดินเข้าไปกระชากผมของวาวามาตบสั่งสอนให้สมกับความปากดีของวาวา แต่ในความเป็นจริงแล้วตอนนี้เธอทำอย่างนั้นไม่ได้ด้วยวาวาถือไพ่ในมือที่เหนือกว่าเธอ